evet arkadaşlar yavrumu kucağıma aldım 9 ay bi yolculuktan sonra.şaşkınlık tan ne zaman doğurduğumuda anlayamadım kasımın 28 inde som kontrole gittik eşimle ama daha var diye duşunuyoduk.normal olur diye.aslında 38.haftaya girmiştim doğduğunda.neyse doktor muayene etti ve bebeğimin donmediğini sezeryan olcağını zamanınında geldiğini soyldei eğer su gelmiş olsa ogun alıcaktı doğuma.bize pazartesi gelin hazırlık yapalım dedi.ayın 1 inde 2 sindede doğum.neyse biz eve geldik ben son hazrlıklarımı yaptım.pazaretsi gittik.bi suru tahlil bebeğime bana kalp grafisi.inanmazsınız belki sadece ogun 25 kişi sıra bekledik nst icin.neyse ertesi gunusabah kalktık ben yatağımızı evimizi topladım.eşim kayınpederim yengem annem ve ben cıktık yola 9.30 da burda olun dedi doktor biz olduk ama en sona kaldım.saat 11i geciyodu girdim tabi hepsini de gordum.neyse ebe cağırdı beni normal doğum olan odaya aldı onluğu giydirdi sonda taktı en korktuğum şey oydu :uhm: ayılmayı bile hic duşunmedim.ama acımıyo fazla.neyse sedyeye yattım ameliyat haneye gidiyorum eşim elimi tuttu yurudu kapıya kadar garibim iceri gircek nerdeyse.salona geldik hazırladılar ordada doktorum geldi sonra bu arada benim taniyonum duştu herkes panik oldu oksijen verdiler neyse sonra gecti sır anarkozda onuda verdiler ben doktorun tenturdiyot surugunu hatırlıyorum enson.ayıldığımda odada sedyeden yatağa indiriyodu eşimle hasta bakıcı sonra feryat tabi.anne acıyo yengeee acıyo kocam kacmış yazık dayanamamış ağlıyorum diye
senağlama sonra bebeğimi gosterdiler yavrum pudralamışlar eli yuzu hamur canağına batmış gibi.gordum onu ya bi haftadır kollarımdaya o yetti bana herşeyi acılarımı unuttum allah herkse nasip etsin.hihoyyyt