merhaba arkadaşlar.aralık aralık annesi olarak doğum hikayemi paylaşmak bana da kısmet oldu 1 hafta sonra .21 aralık pazar dr la sozleştiğimiz gibi hastanede olduk.kızım 38+6 da sezeryanla dunyaya geldi.ameliyathaneye girene kadar hic heyecan yapmamıştım.ancak gece 24 den sonra birşey yemediğim icin ellerim titriyorudu.saat 12.20 de ve ben ameliyat onluğu giymiş şekilde ameliyathaneye girdim.sonda ve lavman yapılmadı icin mutluydum.damar yolu falan derken.en son boğazımın yandığını hissettim.sonrası yok.......
uyandığımda odamdaydım.bir suru ses duydum ama cevap veremedim.acı varmıydı derseniz dayanılmayacak kadar değildi.ağrı kesiciler ile geciyor.ilk 2 saat gecince insan bebişini gorunce unutuyor.hastanede yataktsn kalkmak zor oluyor ama bol bol yurumek cok ii geliyor.ben 2.gun kendi ihtiyaclarımı karşıladım.başarılı bir ameliyattı.evde surekli hareket halindeydim.hatta fazla zorladım kendimi.ama bugun dikiş bandım acıldı.herşey yolunda cok şukur.biraz uzun oldu sanırım.genel anastezi ile sezeryan korktuğum gibi değildi.ameliyathane stresi yaşamamış oldum.tek sorunumuz bebişimizin beni emememesi..o da yoluna girere inş.tum aralık annelerine sevgiler..