aha oncede hep belirttim ben gercekten cok korkuyordum. Beklide bu korkum gununu bilmemden kaynaklanıyordu.cunki ilk doğumumu normal yapmıştım ve aniden gelmişti bişi anlamamıştım yani…Neyse gelelim asıl konuya.
14 Kasım sabah saat 5 ben uyandım. Heh sanki o saate kadar uyumuştum.Sadece kendimi uyukuda sanmıştım. Kalktım annem o gece bende kaldı. Doğru onun yanına gittim ve baktım aslında oda hic uyumamış..hem korkuyorum hemde anneme caktırmıyorum.sırf uzulmesin diye kıyamam ben ona.:1hug: neyse..
Saati 7 yaptım ama boğazım da bir duğum ne yukarı ne aşağıya heyecandan. Bir yanım mutlu bir yanım korkak.. saat 7 de ben dahil 4 kişi olarak hastane yoluna koyulduk. Saat 7.15 de hastanedeydik. Doğru doğumhaneye indik. Doktorum ole dedi cunki. Caldım kapıyı pat aldılar beni iceriye annemle bir elbise verdiler soyun hicbir şey kalmasın bunu giy. Ama tek değilim Allahtan annem ve doğum sırası bekleyen bir bayan daha var. Sakinim nedense..giyindim hemşire geldi baktı damar yolumu actı serumumu taktı sondamı taktı bi iğne yaptı ve yatıp beklememi soyledi. Kuzu kuzu bekliyor Zeynep orda. He ama giyindim damar yolumu takmadan dedim ben bole paldır kuldur olacağını duşunmedim kocamı gormek istiyorum dedim. Onada tamam ama onu kapıda gorur gormez ağlamaya başladım.:cok uzgunum:senağlama Tabi oda benle birlikte. Vedalaştık ve ben yattım. Saat 8.20 gece yanımdaki bayanı aldılar. Ooo dedim bana var oh uzanayım. Anaaaa bir sedyede arkadan bana geldi.neyse bindirdiler ben doğumhane kapısından cıkıp ameliyathaneye geciyorum. O sırda kocamı kayınvalidemi eltimi yengemi abimleri goruyorum yeniden. senağlama Ağlamamak icin sıkıyorum dişilerimi ve aklımdan şey geciyor ‘maşallah ordu gibiyiz’ .kaydirigubbakcemile3 girdik ameliyathaneye buzzz buzzzzz. Bunu tarif edemem.zaten heyecandan titriyorum 5 katı daha titremeye başladım. İcerisi kalabalık. Herkez hazırlanıyor. 3 tane ameliyathane var yan yana. Diğer bayanı 1 beni 2 ye aldılar. Titremekten ve heyecandan kimseyi duymuyorum kendimi bile duymuyorum. Biri bir hortum soktu ortuden sıcak hava veriyor. Ohhh nasıl bir nimet anlatamam. Başımda 2 ebe 1 hemişire bir anestezi yardımcısı var. Konuşuorlar beni konuşturuyorlar. Sırf rahatlayım diye cunki bende kalp atışı nabız tavan.. bir yandan da ortalığı inceliyorum ve kendimi uzay mekiğinde hissediyorum.:bbo: Aklımda buyuk oğlum eşim annem…karmakarış. Anestezi doktoru geliyo ama bayıldım ne şeker bi adamdır o ole.zeynep abla şimdi senle azcık uyuşacaz falan. Neyse epiduralimi yaptı. Bacaklarımdan sıcak bi şeyler iniyor diyorum. ‘heh evet aynen ole olacak diyor’ ben ayaklarıma bişiler oldu diyorum ‘ne oldu diyor’ ya sanki ısınıyo bi garip diyorum ‘tamam işte Zeynep abla istediğimizde bu oldu işte’ diyor beni geri yatırıyorlar. Zeynep abla diyen amcada benden 30 yaş buyuk tonton bişiiii.Uyuşuyorum ayaklardan yukarıya hissediyorum cok garip oluyo. Gıdıklanma gibi. Sonra karnımı bacaklarımı temizleyip dezenfekte ediyorlar hissediyorum ama bi tuhaf hissetmekle hissetmemek arası. Neyse kapıda doktorumu goruyorum:jeyyar:. Nihayet diyorum guluyo acım cd yi zeynebin gerginliğini alacağız. Muzik calmaya başlıyor ve o an artık doktorumu goremiyorum. Birileri benim goremediğim o yerde bana bişiler yapıyor benim aklımdan bir suru şey geciyor ama ben hissetmiyorum. Başımdaki hemşireye bi ara diyorum ne oluyor cunki sallanıyor goğsumden aşağısı sanki yok bişi bebeğin nerde ona bakıyorlar daha başlamadı diyor. Kulaklarımda muzik ama duymuyorum. Daha başlamadık dediğinin ardından 20 sn gecmedi meleğimin sesi duyuldu.o sırada bi hasta bakıcıda albumumuze yeni resimler ekliyor. Yani resimler cekiyor. Hoppp başlamadı denilen sezercik saat 09.35 de bitti deniliyor ve ben geldiğim yoldan geri cıkıyorum. Kapıda bıraktığım kadro azcık daha kalabalıklaşmış. Benim goğsumden ustu hala titriyor. Konuşamıyorum. Korkudan değil kızlar uşudum uşudum. Odama cıkartıyorlar.herkez yanımda ama meleğim yok.. saat 10.05 gece geliyor ve ben anlıyorum ki o benim her şeyim ve her şeye değer..butun korkularıma ve titremelerime değer..
Allah kimseyi cocuk hasreti cektirmesin. Herkez bir kez de olsa bu duyguyu yaşasın:Saruboceq: