arkadaşlar bunları biz anne babalar ne sıklıkta uygularız bi goz atalım ne derseniz:
=Cocuğunuzun olduğu gibi kabul ederseniz-istediğiniz gibi olacaktır.Cocuklarınızı oldukları gibi kabul edin.Kendileri olmalarına izin verin.
=Her cocuk uzerinde gorulmez bir levha taşir.Ne yazar bu levhada: BEN ONEMLİYİM,DEĞERLİĞİM.BENİ KABUL EDİN.
=Bol-bol cocuğunuza gulumseyin.Hem maliyeti sıfır,hem de bedeline paha becilmez.
=Meşgul dahi olsanız,cocuklarınızı ''daha sonra anlatırsın''diyerek geri cevirmeyin.Eğer cocuklarınızın problemlerini dinlemezsenız,onlarda sizin bulduğunuz cozumleri dinlemeyeceklerdir.
=Onlara herkes icinde iltifat edin,ama eleştirinizi yalnız olduğunuz bir zamanda yapmayı tercih edin.Eşiniz ya da cocuğunuz,kim olursa hata yaptıklarında,hatasını yuzune carpmayın.Onu toplum icinde kesinlikle mahcup etmeyin.
=Cocuk ruh sağlığı sevilmek ve oynamaktır.
=Cocuğunuzu kimseyle kıyaslanmayın.Kıyaslanma kıskanclik doğurur.
=Sabahların cocuğunuza duzenli olarak ''merhaba,gunaydın''demeye dikkat edin.Size yardım ettiğinde ona ''TEŞEKUR''edin.uc yaşindan itibaren''yardım ''icin masadan hafif eşyaları taşimasını isteyin.Onu tebrik etmeyi ,size yardım ettiğinde onunla gurur duydunuzu bilertmeyi sakın unutmayın.
=Cok fazla yasakci ve kısıtlayıci olmayın.Ona gereğinden fazla ceza vermeyin.Ceza hic bir şekilde kucuk duşurucu olmamalı,ve şiddet taşimamalıdır.
=Cocuklarımız bizi nasıl mutlu edeceğini duşunuyoruz,fakat onları nasıl mutlu edeceğimizi hic duşunmuyoruz.Unutmayınki hoşgoru,karşinizdakini istediğiniz gibi olmaya zorlamak değil,kendi istediği gibi mutlu olmasına imkan verme buyukluğudur.
Kimse kimseye yaşamayı oğretemez.Herkez hayatı kendi yaşanarak oğrenir.a.s.