senağlamaoyle dağınık ve karmakarışığım ki 29 gunluk yaşam savaşımızı 20 nisan da kaybettik.27 haftalık doğan prensesim ancak 29 gun direnebildi.sut vermek icin gittiğim de guzel kızım orda yoktu.sanki oranın altında kalmıştım.sadece fısıltıyla ne oldu dediğimi hatırlıyorum.dr beni alıp dışarı cıktı ve orda anlattı olup biteni.ağlayamamıştım bile ama hic sesim cıkmıyordu.oyle kotuydu ki sanki odasına girmiş ve onu bulamamışsınız gibihalen ruyalarımda boş kuvoz goruyorum.senağlamadoğduktan sonra birer birer cıkmıştı sorunları3. gun enfeksiyon 4. gun kalpte 2 delik 9. gun beyin kanaması 20.gun tekrar başlayan beyin kanaması 22.gun idrar yolu enfeksiyonu vs vs yani 1000 gr lık vucudunda ne ararsan vardı.son 3 gun kafa su toplamaya[hidrosefali] buyumeye başlamıştı. zaten artık cektiklerine dayanamayıp alıp gidelim ne olursa olsun diyordum eşime.her yerden bir kablo sarkıyordu.hepsi bir yana ağzı doğumundan itibaren acıktı[ solunuma bağlı olduğu icin] ve ben buna hic dayanamıyordum.doğdu başladım ağlamaya halen ağlıyorum.ama onu geri getiremiyorum. bu dunyada mutlu edemedik meleğimi inşallah cennette cok mutlu olur prensesim.onun annesi olmayı hak edemedim cunku onu karnımda bile tutamadım.inşallah beni affeder cennet kokulumsenağlamabaşınızı ağrıttım kusura bakmayın ama anlatmasam hic altından kalkamıycam sanırım. şu an psikolog gozetimindeyim.herkesi opuyorum.