şimdi lafa nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorumbaşta anlaşalım hikayemizi okuyunca aptalmı bu kadın yok artık bu kadarıda felan demeyin valla darılım:dilcikar::dilcikar:2007 yılının şubat ayı onbeş tatildeyiz son zamanlarda garip garip ruyalar gormeye başlamıştım bir hafta icinde nerdeyse her gun ruyamda ya hamile oluyordum ya cocuğum oluyordu ya oğlum oluyor sunnetini yapıyordum bu aradada ablam bana misafir olarak kalmaya gelmişti arada gorduğum ruyaları uyanınca anlatıyordum ablamda bana regl duzenlimi oldunmu felan dedi evet en son ocakta oldum ondan oncede ekimde dedim aralarda olmamıştım ama onemsemedim cunku zaman zaman reglim gecikirdi ablam yinede ne olur ne olmaz test yap dedi yine aldırış etmedim nedense ama ablamın ısrarlarına dayanmak ne mumkun tabi testi yaptım ve pozitif yok dedim olamaz yanlışlık var bu işte dedim kendi kendime.
ablama sonucu soyledim ama hala icimde tuhaf bir his yok hamile değilsin diyor sanki, bir taraftan icim kıpır kıpır ya varsa bir bebişim daha olacaksa ve ruyalarımdaki gibi o cok istediğim erkek olacak ve ben babamın adını koyacaksam ,sonra aylardır kullandığım o ağır ilaclar geliyor aklıma antidepresanlar vs.. ya gercekten hamileysem ve o ilaclar bebeğe zarar verirse diyorum sonra neyse dedim kendi kendime nasılsa bir ay once hastalandım o kadar surede inş bir şey olmamıştır diye duşundum
Ve beklenen an sabahına dr gittim dr şikayetiniz nedir dedi dun evde test yaptım pozitif cıktı ama emin olamadım belki yanlış sonuctur diye tedbir amaclı geldim eğer varsa ağır ilaclar kullanıyorum ona gore davranmak istediğimi soylediğimde dr hemen ultrasona aldı baktı baktı en son ne zaman hastalandığımı sordu gecen ay dedim eminmisin dedi bana evet dedim arkasındanda pişkin pişkin dr hanım yok değilmi hamile değilim inş dedim dr suratıma garip bir şekilde baktı ve siz benimle dalgamı geciyorsunuz icerde nerdeyse bir kucak olmuş bir bebek var dedi:1shok::1shok::1shok:evet evet doğru duydunuz tam 23 24bir bebek var dedi şoka girdim resmen ağlamaya başladım birden aklıma aylardır ictiğim ilaclar girdiğim emarlar geldi dr odasına gectik ve bana hemen hic beklemeden bir universite hastanesine gitmem gerektiğini cunku bebeğin cok ağır şeylere mağruz kaldığını kendinin sorumluluk alamıyacağını soyledi hemen ertesi gun balcalıya gitttik orada dr ultrasana aldı kilomdan dolayı bebeği goremediğini sadece kalp atışlarını gorduğunu soyledi ve 2. duzey ultrasona yolladı durum oradada ic acıcı olmadı oradaki dr da yağ tabakasından bebeği goremedi duşunsenize 8 cm yağ tabakası 2 3 cm de rahim bebeği gorebilmek imkansız dedi ve hocalarına yolladılar beni .
hoca da bebeğin kulandığım ilaclar ve cektirdiğim mr maruz kaldığından dolayı bedensel yada zihinsel ozre neden olabileceğini bebeği goremedikleri icin hic bir yorum yapamadıklarını eğer hamilelik boyunca haftada kontrole gidip bu zaman zarfında her şeye hazırlıklı olmam gerektiğni ,suyumun bebeği taşıyamıyacak kadar az olduğunu taşısa bile bebekte şekil bozukluklarına yolacabileceğini solediğinde butun dunyam alt ust olmuştu oyleki hamileydim ama sevinemiyordum ayım cok gectiği icin yasal olarak sonlandıramıyordum evet karnımda bir canlı vardı ama neye benziyordu o, eli kolu varmıydı sağlığı nasıldı oyleki nst bağladıklarında kalp atışı okadar zayıftıki dr hic umudu yoktu yarabbim bir tek sana sığınıyorum dedim dermansız dert verme dedim .
aradan bir hafta gecti dr gittim ve anlattım araştırmada soylenenleri oda durumun cok riskli her şeye hazırlıklı ol cokta umutlanma dedi yolladı evime sonraki randevularımı iptal etti sizin anlıyacağınız tırstı hatun bendenkaydirigubbakcemile3 bu arada tam 11 dr gezdim 29 haftalık oldu bebişim kimse bebeği goremiyor bu suyla yaşayamaz bu diyor bekle diyip yolluyorlardı beni moralim o kadar kotuyduki anlatamam bebeğimi kaybedicem aylarca icimde beni uzmeden yormadan sessizce duran habersizce cıkıp gelen bebeğimi kaybedicem ve en kotusude vicdan azabımdı her anım kendime kızgınlıkla gecti ben nasıl anlamadım onca ay nasıl okadar ilaclara maruz bıraktım bu kucuk canı ona bir şey olursa kendimi nasıl affedicektim ...
bir gun sancılandım hemen acile gittik oradaki dr suyumun artık bu bebeği taşımıyacağını taşısa bile şekil bozukluklarına yolacacağını dr kimse onunla konuşup bebeği aldırmam gerektiğini soyledi dunya başıma yıkıldı o an ertesi gun bir tavsiye uzerine 12 dr buldum ozeline gittim kısa donemdeki uzun maceramı anlattım dr baktı risklerimin doğru olduğunu yanısıra yuksek tansiyon başladığını bunun hem bebek hemde benim icin cok kotu olduğunu soyledi ve bebeğim zor nefes alıyormuş kalp atışları cok yavaşmış bende alıcakmısınız dediğimde bu zamana kadar icinizde aylarca habersizce yaşatan allahım isterse her şeye rağmen bundan sonrada omur verir dedi ve beni sıkı takip altına aldı nerdeyse her gun bebeğin kalp atışlarını dinliyor suyunu olcuyor ve tansiyonumu kontrol altına alıyordu her gun her dakika elim karnımda hareket etmesini beklerdim bir kıpırtı anne bak canlıyım bu gunde yaşıyorum demesini beklerdim o kadar acı verirdiki bana benimle aynı aylarda olan başka annelerin bebekleri her gun oynuyor tekmeler atıyordu nst bağlandıklarında kalp atış sesleri koridoru sarıyordu benim bebişimin kalp atış sesi cıkmazdı sadece grafiğe hareketler belirirdi nasıl bir acıydı anlatamam bu gun yaşıyormu acaba cok şukur allahıma 36 haftalık olmuştu benim surpriz bebişim bunuda allahın izniyle başarmış tam 36 haftayı doldurmuştu yaşamaz diyen dr lara inat ve beklenen an artık almaya karar verdi dr daha fazla şansımızı zorlamamalıyız bu su ancak buraya kadar getirdi dedi,peki ya sağlığı nasıl ilaclar ne zarar vermişti icim icimi yiyordu dr aldı beni karşısına bak dedi bu cocuk kalabileceği en kotu şeylere mağruz kalmış elinize ne veririlerse razı gelicen duruma hazırla kendini goremediğimiz icin bir şey diyemiyoruz cok kucuk zor nefes alıyor yaşayıp yaşamıyacağıda belli değil canlı doğarsa bir sure kuvezde kalıcak dedi hayatım alt usttu ama olsun allahıma sığındım ondan gelirdi her şey ve ben ondan gelen her şeye razıydım 36 haftalık bebişim ve ben girdik ameliyathaneye ayıkdığımda yaşıyormu dedim eşime evet dedi dunyalar benim oldu nerde dedim kuvezde dedi sağlığı nasıl dedim cok kucuk oyuzden kuvezde dedi 1 2 saat gecti hemen kalkmak icin cabaladım başarmalıydım hemen kalkacak oğlumu gorecetim o gece yavaş yavaş yurudum ve gazımı cıkardım sabah oğlumu gorecektim miniğimi sabahı zor ettim evet gordum onu kuvezde yatıyordu o minicik ellerini ayaklarını bir gorseydiniz okadar tatlıydıki kapkara bir oğlan gozlerini gormek istedim goremedim kapalıydı gozlerri ne renk dedim hemşireye hic acmadıki dedi :1no2:neden dedim dah kucuk annesi dedi onu orada bırakıp eve gitmek oyle zorduki ama mecburdum ertesi gun goruş saatini iple cektim ben geldim annem ne olur ac gozlerini dedim acmadı:1no2:dr gittim nasıl durumu dedim bir şey soylemek icin erken dedi peki yaşıycakmı dedim dr bir cocuk ney icin kuvezde yatar biliyormusun dedi :uhm:kucuktur,nefes alamıyordur,ağlamıyordur,ememiyordur senin bebeğinin hic birini yapamıyor ben sana ne deyim dedi senağlama 4. gundu gece sutum geldi hemen telefona sarıldım hastaneyi aradım sutum geldi sağsam mama yerine sutumden veremezmisiniz dedim sen sağ sabah akşam yolla dediler yolladım hortumla besleniyordu vermişler sutumden anne sutunu aldıktan sonra yavaş yavaş duzeldi bir gun annesi bu gun emzireceğiz burada kal dediler evet artık oğluşumu kucağıma alıcak ona dokunacaktım cok şukur 8. gun meleğimin kokusunu duyacaktım hemşire getirip kucağıma verdiğinde ilk defa gozlerini gormuştum oğlumun bana bakıyordu taner' im annesine mucize bebeğimdi o nasılda minicikti elleri tutmaya korkuyordum kırılıcaktı sanki bir yeri avucumdan az buyuktu 1900 gr doğmuştu kara kuzum emme dışında sorunu kalmamıştı 1 gun boyunca emmesi icin cabaladık veeee ertesi gun evimizdeydik dunyalar bizim olmuştu oğlumun yatağı artık dolmuştu allahıma şukurler olsun :Saruboceq::Saruboceq:sağlıklıydı annesinin minik bocuğu şimdide ele avuca sığmayan yaramazmı yaramaz bir gorsenizgamyoncuiremsu[