Soze nerden ve nasıl başlayacağımı aslında bilmiyorum ve henuz başlığı acar acmaz bile gozlerim dolu dolu yazmaya başladım ...benim hikayemi bircok arkadaşım az cok bilir 2 yıllık evliliğin ardından bebeğimin olmayacağını oğrendiğimide dunyam başıma yıkılmıştı gunlerce ağlamaktan kendimi unutmuştum ama sadece eşim uzulmesin diye 7 yıl sesim cıkmadan icten ice ağlayarak sabrettimm...ve 7 yılın sonunda tup bebek kararı aldık ...17 temmuz 2008 de transferim yapıldı zorlu gecen 12 gun vardı onumde ve umit hic yoktu dr um cok acık bir şekilde sadece %1 ihtimalimiz olduğunu soylemişti ve benim bir yanım tamamen umitsiz bir yanımsa hala %1 icin dua ediyordu ....ve 30 temmuz 2008 sonuc kocaman bir NEGATıF .......ağlamaklı geceler başlamıştı benim icin tam bir ay boyunca her gece karanlık basınca sabaha kadar ağlıyordummm ...kimseyle ne konuşmak nede goruşmek istemiyordum tek derdimi paylaştığım kk doslarım vardı ...burda derdimi yazıp yazıp ağlardım....
26.08.2008 tarihiydi aşırı bir miğde bulantısıyla akşam saat 7 oldu...hani olmaz ya yinede bir umit dışarıya cıktım gozume eczane takıldı ve test aldım ..sabahı beklemeden akşam 9 da idrar tahlili yaptım odaa nee cift cizgi gozlerime inanamadımmm bir anda kuş gibi kanat cırpmaya başladım ordan oraya koşuyordum resmen heyecandan elim ayağıma dolanmıştı..hemen eşimi aradım ve hastaneye gittik ...saat 12 de sonuc POZıFıT Allahıma binlerce şukrettim bu inanılmaz bir mutlulukktu tarifi yoktu .
ama herşey bitmiş değildi zorlu bir surec daha vardı onumde ilk 3 ay surekli lekelenmem ve kanamam vardı malesef ve yine 3 ay dualarla ağlamalarım karışmıştı Rabbime dua ediyordumm ne olur onu benden ayırma diyee ...zorlu bulmuştum ve kaybetmek istemiyordum..
evet kotu gunler geride kalmıştı ve dunyanın en guzel şeyinin kız olduğunu oğrendim ...tekrar inanılmaz bir mutluluk yaşamıştım.kızım olcaktı dunya guzeli pamuk yuzlu boncuk gozlu adıda Gazel ve benim olacaktı ...
ve yolun sonuna yaklaşmıştık 35 haftalık olmuştu yavrum dr kontrollerimizde nst de sancı cıkıyordu ve guzel kızım gelmek icin acele ediyordu ..15 gun suren ilac tedavisiyle kızımı karnımda azcık daha buyuttum..
13.04. tarihinde sabah saattelerinde telefonum caldı arıyan dr un asistanıydı ve dr umun beni gormek istediğini soledi zaten bende dunden razıydım dr a gitmeye heyecanla hazırlandım ve dr a gittiğimde hemen nst ye aldılar yine nst de sancılarım tavan yapmıştı..tekrar dr cıktık ve dr um bana bebeğin gelişimini tamamladığını ve artık icerde tutmamızın bir anlamı olmadığını bana gun secmemi istedi bir abda bi şok yaşadım hic beklemiyordum boyle birşey ve 2 gun sonra meleğim kollarımda olcaktı ..
eşimle butun hazırlıkları tamamladık yatağımı hazıradım evi temizledik cantamızı son kez kontrol ettik ...artık sabaha hazırdıkk..acayip bi heyecan bi burukluk garip duygularla geceyi zor bitirdik..15.04 sabah hastaneye gittik saat 9 du ..yatış işlemleri yapıldı babamm gelmemişti hala hemen tel. actım ve 11 gibi ameliyata gireceğimi soledim hemen geldi gorur gormez başladım ağlamaya ....tabi oda ağlıyor...
sedyeyi getirdiler hadi bakalım hulyacım vakit tamam dediler ...eşim babam ablam abim hepsine haakınızı helal edin dedim ve ağlıya ağlıya asansore girdk tabi babam ve eşimde benimle geldi ağlıya ağlıya ameliyathaneye cıkarken ordan bir ses neden ağlıyorsun ki birazdan anne olacaksın dedi ...ameliyathanenin onune gelmiştik son kez yaşlı gozlerle eşime ve babama el salladım..
daha ne olduğunu anlamadan kendimi masada buldum ..etrafımda birsuru insan bana epidurali anlatıyor biri sırtımı acıyor diğeri başımı omuzumu falan tutuyor...neyse epidural takıldı ve ..anestezi dr u bana hulyacım şimdi bacakların ısınacak sakın korkma herşey cok rahat gececek diyordu..sonra dr umun sesini duydum arkadaşlar bebeğimiz cokk kıymetli ona gore hareket edelim dedi ...bi anda bi rahatlık hissettim nasılsın bakalım anne dedi bende bilmiyorum diyerekk yine başladım ağlamaya ...neden bilmiyosunki rahat ol birazdan bebeğini kucağına vereceğim dedi ...bacaklarım ısınmıştı başımda 2 tane bayan dr vardı ...surekli beni konuşturuyor rahatlatmaya calışıyolardı bir muddet oyle kaldığımı hatırlıyorum daha sonra ne olduğunu anlamadan oksijen maskesinin yuzumde olduğunu ve sanki oteki tarafa gidip geldiğimi hissettim..
dr şimdi bebeği almamız icin karnına hafif bastıracağız derin derin nefes al ve panik yapma dedi ben iyice panik oldum karnıma bir anda bastırmalarıyla aferin hulya geldi işte bebeğin dedi hadi gozun aydın dedi ve bebeğimin ağlama sesiyle benim bitmek bilmeyen gozyaşlarım iyice artmıştı ..yukardan bebeğimi hemen gosterdi..sildiler ve yanıma bebek dr u getirdi op onu annesi dedi cok guzel bir bebek vardı karşımda hoşgeldinn annemmm dedim o bir yandan ben bir yandan ağlıyordum ve goturduler kızımı yanımdann ...dr hulyacım kızın aynı sana benziyor cok guzel bir kız bu dedi ...gercektende cok guzeldi tam ruyalarımdaki gibi pamuk gibi yuzu cakır gibi gozleri vardı o benimdi kızımdı canımdı canımda candı geleceğim guzel gunlerimin sebebi herşeyim bi kac saat sonra kollarımdaydı eşimle birbirimize bakıyor sadece gozlerimizle konuşuyorduk onunda gozlerinde anlatılmaz tarif edilmez bir mutluluk vardı dunyamızı unutup sadece o minik elllere odaklanmıştık...hastanede her dakika cok guzel gecmişti..ve kızımla evimize geldikk artık ağlamıyoruz cunku mutluyuz sevincliyiz dunyanın en guzel varlığı benim kollarımda...
Allahım hic kimseyi bu mutluluyktan mahrum etmesin isteyen herkeze en yakın zamanda nasip etsin inşAllah ...
biraz uzun oldu kusura bakmayın kızlar ama 8 yılın hikayeside anca bu kadar kısaltılabilir
)