merhaba kızlar. ben 1,5 sene once doğum yaptım ama yinede paylaşmak istedim.
8 aydan itibaren hep annemlerde kalmaya başlamıştım. doğum izninede ayrılmıştım artık. olaki birşey olursa yanlız olmayayım diye. mide sorunlarım haricinde guzel bi hamilelik gecirmiştim. 21/03/2008 de rutin haftalık kontrol icin dr gitmiştim. nts de sancı yoktu. doktor haftaya tekrar gel demişti. anneme gitmek istemedim kendi evime gittim. annem dakka bir arıyordu kızım bişiy olur gel diye. yok anne dedim cok varmış daha diye gitmedim. akşam karnımda kasıklarımda bi ağrı başladı ama hafif hafif vuruyodu. ilk olduğu icin emin olamadım. uyumaya calışsamda uyutmuyodu sancı ama cok kotu değildi. gece 2,30 gibi nişanım geldi. tamam dedim oluşum geliyor. evimi topladım duşumu aldım biriken camaşırları yıkasım hazırlandım. sabah eşimi kaldırıp hastaneye gittik. 3 cm acılma vardı. 11 e kadar normal sancı cektim cok kotu değildi. sonra suni sancı verdiler her gecen dakika şiddeti artıyordu. doktor bugun olcak sabret diyordu. 6 dan sonra artık sabrım kalmamıştı. onlar beni nts ya bağlıyor ben sancı nobeti gecince nts yi sokup hemşirelere koşuyor yalvariyordum beni sezeryana alın diye. kimse tınnamadı bile beni. azarlıyorlar kızıyorlardı. nts de bağlı olmak cıldırtmıştı beni .saatler ilerledikce sancım tahammul edilmeyen bi hal almış bekar kardeşlerimi evlenince nasıl dayanacaklarını duşunup bi de ona ağlıyordum. ıkınma gelince canımın yanmasından ıkınamıyor bebeği geri itiyodum. saat 10 30 gibi doktor geldi ama ben 4 saat yalvardım resmen. hic ıkınmamıştım ıkınamamıştım. . masaya aldılar beni doktor kesiyi attı ama sancımdan hic hissetmedim bile birden bi ıkınma geldiki zapdetmem engellemem mumkun değildi. oyle bi ıkınmışımki doktorlar yapma yapma dur dur diye nasıl paniklemişti ama mumkunmuydu saatlerin biriken ıkınması birden gelmişti. masaya yatışımla bebeğimin doğması bir dakika anca surdu. bebeği yavaş yavaş değil birden fırlattığım icin bebeğim duşme tehlikesi gecirdi doktorlar cok zor tuttu. ve rahmim icim dışım hep parcalandı. o anın sokuyla bebişimin ağlamasını bile hatırlamıyorum acaba ağladımı diye duşunurum. şoku atlatınca inanamadım kurtulduğumuza. birden bebeğime nefesime baktım minicikti. sonra dinlenme odasında bana verdiler mucizemi ama benim surekli iceri itmemden strese girmişti. tam 1,5 gun hic uyanmadı. ama iyiki geldi hayatıma. hayatımda yaşadığım en guzel andı. allahımın her gunune her anına şukurler olsun ki biricik oğlum şimdi benimle. allah herkese nasip eder inş.
uzun oldu kızlar kusura bakmayın. :ecrin_bebek: