Alimle Omerime ulaşabilmek icin cok zorlu yoldan gectiğimi duşunuyorum
ve hikayemizi butun kk biliyor goz yaşlarım uzuntulerim sevinclerim
zorlu yolda son aşamadaydık ve mutlu son omerle alim benle idi kk da bayram havası vardı
ne kadar cok sevenim olduğunu birkez daha gordum ....artık hedefe ulaşmıştım ama endişler hic bitmedi
ben onlara ulaşma yolunun cok zorlu olduğunu duşunuyordumki asıl zorlu yolu girdiğimi onlar tam 6 haftalık
olduğunda anladım gebeliğin tum sıkıntılarını sonuna kadar yaşıyor zorlandıkca uzuluyordum
artık icimde bir yaşam vardı boyle olmamalıydı ama onlara bişey olacak korkusu beni tuketiyordu
zaman kovaladı birbirini hergun nasıl gecti anlatamam taki 16 haftamıza kadar bu haftada onları kaybetme
korkusunu en derinden yaşadım sizler yine yanımdaydınız ...neyseki 4 haftalık bekleşin ardından
yavaş yavaş tehlike gecmişti gebelikle yaşamım sadece yatak ve net olmuştu tek amacım karnımda onları buyumekti
sıkıntılar hic bırakmadı peşimi ama sabırsız sandığım ben hergecen gun ne kadar sabırlı olduğumuda gordum sabrı
oğrettiler bana .....
zaman akıyordu her dk.onları duşunuyor kontrollere gidiyordum
yine ufak bir sıkıtı ile hastanemizi ve doktorumuzu değiştirdik rabbimin sevgili kulu olduğumu duşunuyorumki
o sıkıntı bizi buyuk sıkıntılardan kurtardı ....
artık vakit yakalışıyor mobilya siparişi verdik kıyafetler alındı
7 mart saat 15:00 civarı benden bir leke geldi hemen ben doktorumu aradım ufak bişeydi ama
benim icin riskli olabilirdi ...doktorumada soyledim doktorum yoruldunmu dedi evet dedim
ondan olabilir dedi ama ağrın varmı dedi , evet ağrım vardı 28 haftada bel ve kasık ağrısı yaşıyordum
evdeki cemaat iki bebek taşıdığımı ondan olabilieceğini soyluyordu
bende doktoruma bir haftadır cektiğimi soyledim hemen hastaneye gitmemi oradan onu aramalarını soylediler
eşim seyhatteydi onu aradım tabi panik oldu ama iyiyidim uzulme dedim bişey yok dedim...
ve hastaneye gittim muayne oldum doktor akıntımın cok olduğunu ama bişey olmadığını soyledi
bende ağrılarımda normaldir o zaman eve gidebilirmiyim dedim hayır dedi nst ye gireceksin
sonuca gore karar verecez dedi......neyse doğumhaneye girdik nst ye bağladım ve cıktığımda
sancım olduğunu yatacağımı soylediler bir doktorda elinde evrak eğer doğum olursa yoğum bakımda
sadece tek bebeklik yer olduğunu diğer bebeğin dışarı gideceğini bunu kabul edip etmeyeceğimi sordu
istersem başka hastaneye yollayacaklarını soyledi ....ben hemen doktorumu aradım oda kağıdı imzala
o kadar kotu bir durum yok dedi ....tmm dedim ve imzaladım boylelikle 37 gunluk maratona girmiş olduk
7 mart gecesi uyurken ağrım başladı sabahı zor ettim sabah 6.30 nst ye gittim sancılarım başlmıştı doğum masasında
yatıyordum ....gece ciğer geliştirici iğne yapılmış ve 24 saat sonra etkili olacaktı miniklerim cok kucuktu
doğum olamaz diyorum sancılar dursun diye herşeyi yapılardı eşimi aradım ilk ucakla donmesi gerektiğini soyledim
oda şaşkın telaşlıydı ....hemen geldi tam 6 saat sancı cektim ve nihayet durmuştu ağrılarım....
ogunden sonra başlayan magnezyum cılgınlığı tam 31 gun surdu 31 gun kollarım delik deşik oldu serum kolumdan
hic cıkmadı duşa 10 dk. izin vardı ....en yuksek dozdan veriliyordu ben her hafta belki bu hafta taburcu oluruz diyordum
ama nafile ...herşey yarımdı hicbişey istediğim gibi gitmemişti oysa o hafta canta hazırlayacaktım
bebişlerin kıyafetini yıkayacaktık...herkes bişeyleri almış hazırlığa başlanmıştı
ama evime aylarca girilmemişti orayıda halam ve temizlikci devralmıştı ....
benim icin hastanede gun gecmiyordu ama cok gusel birsuru arkadaşım oldu inanın o kadar cok tlf varkı hepsi
tek tek arıyor .....hastanede sizlerde beni hic yanlız bırakmadınız....
artık her hafta umudumu yitiriyordum cıkamayacaktım .....derken 31.gun 33 hafta doktor her hafta iki kere
kanda ilacın oranına bakıyor ve son oran o kadar yuksektiki artık bana zarar vermeye başladığını gordu
zaten ilacı alırken ikikere ateşlendim ilacın yan etkiside olabilirdi bu durum onuda araştırmadan gecmedi
hastane ama sonuc alamadılar....bu arada canım kocam arada kalmış yollarda kalmıştı
perişandı cok uzuluyordum haline ama bizde hastanede aynı durumdaydık annemi değiştirmeye kimseler gelmiyordu
birgun sadece birgun lise arakadaşımın arkadaşı gunduz geldi bekledi arkdaşımda gecesi .....
anneme bişey olacak diye endişe ediyordum artık.....31.gun 33haftada doktor ilacı kesti artık olabilecek herşeye
hazır olmalıydık....p.tesi gunu hicbişeyim yoktu kociş arayıp arayıp tık yokmu der oldu ....
salı gunude cok rahat gecti 32 gundu ozgurdum kolumda serum olmadan geziyordum
cerrahpaşanın maskotu olmuştum koca bir gobuşle herkes tanıyordu doktorlar ebeler hemşirler
beni goren seni doğurtalım diyordu ...bebişlerimin adınıda herkes biliyordu
arnavut omer laz ali idi ......
ama salı gece bende başlayan ağrıyı ben normal bir ağrı olarak gorduğumden doğumhaneye gidip ağrı kesici istedim oradaki
doktor hanım beni tanıdığında guldu gel seni makinaya bağlayalım dedi....nstye girdim yine ağrılar vardı ama duzensizdi
bana dinlenmemi soyledi yerime geldim....bir saat sonra gecmeyen ağrı icin gittim tekrar nst bu sefer duzensiz ama
artan sancı vardı .....hemen muayneye aldılar beni kendi tabirlerince tuşe ediyolardı ...
muayne esnasında doktorun gozleri acıldı acılma başlamıştı onun bir usutude geldi muayne etti ve serum verildi birde hap
sancım kesilsin diye herşeye rağmen kesilmedi sancım sabha olmuştu tekrar nst girdim annem cıldırmış meraktan başka bir
hasta doğumhaneye geldi beni sordu doktorlar iyi bişeyi yok dedi ......benim icin yapılacak bişey kalmamıştı
doğumhanede tuvalete girdim benden birdamla kan geldi artık doğum başlıyordu
son birkez daha muayne icin 7:10 gece doğumhaneye gelmemi soylediler ve yerime gittim yatağa yattım
tam eşimi arıyordumki doktorum geldi saat 7.30 doğuma gireceksin dedi ....ben başladım ağlamaya
eşimi aradım 40 dk.sı vardı hemen gel dedim...
yatakta oturdum ağlıyorum annem dedi ne oldu hep bu anı bekledin dedi icim sıkıldı anne sanki masada kalacağım dedim
annem dedi yarım saat sonra anne olmanı onemsemem seni doverim ne bicim konuşma bu dedi
ve beni doğumhaneye aldılar hazırlıklar basladı ağlıyordu ebesi doktoru hasta bakıcısı beni ayrı ayrı teselli edip
mutlu etmeye calıştı eşim kapıdaydı geldi optu beni gule gule dedi....iceri girdim buz gibi bi yer
hazırlıklar vardı butun gece benle olan bayan doktorda başımdaydı doktorumu gormeden bayıltıldım
toplamda 7.30 oğlum alim 7.32 de oğlum omerim dunyaya gelmiş ....hemen bebek odasına inmışler
annemler mutluktan ucmuş kapıda bebeklerde sorun olmadığını duyunca sevincleri ikiye katlanmış
annemle eşim ameliytahanenin onune donmuş beni beklerken iceriden hemşire bir tup kan vermiş acil labratuara
goturulmesini istemiş annem şaşkınmış sezeryanda kimseden kan almazlar demiş bunca zaman burada gormedim bole bişey
demiş..eşim goturmuş sonucu almış geliyorken kapıdan hemşire anneme sonuc gelmedimi demiş annemde geliyor demiş
hemşire anneme cabuk olun hastayı yoğum bakıma goturueceğiz demiş annem diyorki felc inecek sandım o anda
eşime koş cabuk demiş .....annemin bana dediği yavrum yavrusuna yanar ben yavruma
beni ameliyathaneden cıkarırken eşim anneme bakma anne sen demiş yuzum şişmiş ağzımdan koca hortum salmışlar
kocamada bir tup annem ne yapacağımızı bilemedik dedi bebekleri bırakıp gelemedim senle dedi
eşim yoğum bakıma bırakmış beni ben o aksam gozu actım başımda bir doktor hadi gozlerini ac
ikitane cok yakışıklı oğlun var diyordu bense ağrıdan kıvranıyordum.....ayılamadım ağrıkesiciler fayda etmiş
ağrım yoktu ama gozlerimi actığımda cırılcıplak makinaya bağlı soğuk karşımda olu gibi insanlar vardı
ilk işim annemi cağırmak oldu annem beni merak etmiştir dedim...annem geldi ağlıyordu
eşim o kapıda beklerken herkes ayağa dikiliyor 10 hastanın yakını var herkes kapıdaki hemşirenin ağzına bakıyor
dedi....uc şey soyleniyor ya hastanın şu tahlili var ya başınız sağolsun yada hastanız ayıldı deniyor dedi...
WOMEN LOVEdiyince annenle ben olduk dedi....ayıldı diyince bayılcak gibi oldum dedi....
benle acı ceken olması beni daha cok uzdu ......
annem geldi beni gordu bebişlerin yanına gitti eşimde geldi yemek yedirdi bana ....
bolelikle birbucuk gun suren yoğumbakım olayımızda bitti .....
kadındoğum bolumune geldim ole ağrım vardıki yataktan kalkamayacam sandım
omerim ilk yanıma geldi ve ağlamaya başladım kucucuktu ufak surat limon saırısı bişeydi ama alim yoktu
herkes bişey diyordu alimi ozel bakıma almışlar yemesinde sorun olduğundan ...onuda gormeye indim emzirdim besledim
diğer gun gidemedim kansızlığım cok fazla idi 3 unite kan takıldı .....9 saat surdu pazar gunu gidebildim yanına
cıkarkende onu bana vermediler ağladım uzuldum ....ama salı gunu alimide aldım evimize getirdim kuzularımı....
artık ALı ,OMER ,EŞıM VE BEN COK MUTLU BıR AıLEYıZ.........
yolumuz cok zorlu oldu ama deydi iki meleğim var tam 10 gun oldu doğalı kuzularımmm.......
hatanedeki zorlu bekleşimin resmi kızlar
gobuşumun son versiyonları işte kızlardelikafadulden
yoğunbakımdan geldiğim gun eşim cekmiş
omerimmm
alim
işte benim kucuk aşklarımmdelikafadulden