gunlerden pazartesiydi 19 mayıs 2009.
kızımın 4 gun once gelmesi gerekiyordu daha gelemedi dunyaya. her gun her an gelmesini bekliyoruz. o gun de nst cekilmek icin gitmiştim doktora. doktordan sonrada teyzemlere caya gidicektim

))) nst cekilip sonucuyla doktora gittim şoyle bi yuzume baktı sancın var mı dedi bende hayır dedim meğerse sancılarım varmmış dogum başlamış aslında ama bende hicbi değişiklik yok. neyse beni doğumhaneye aldılar acılmam 3 cm olmuş. ben ağlıyorum benim hicbişeyim yok sancım yok cıkarın beni sancım gelince gelirim ben diye. eşimin yanına cıktım beni cıkarın burdan hicbişeyim yok boşboş yatırıyolar beni dedim. ama artık yatışım gercekleştirildiği icin cıkamazsın dediler. bende madem oyle dedim yattım uyudum zaman gecsin diye. yatışım gercekleştiğinde saat 14.00 du. saatlerce boşboş yattım ara ara nst ye bağladılar sancılarım gitgide sıklaşıyomuş. ama nedense bende sancı falan yok doktor bile şaşırdı bu işe. sadece nst de sancı gorunuyordu.bu arada saat 22.00 oldu birden suyum boşaldı titremeye başladım korkudan kızıma bişe olmasından cok korktum ama korkulacak bişe yokmuş tabi suyumun boşalmasıyla acılmam 6 cm e ulaştı. ve artık sancılarımı hissediyodum dayanılmaz bi şekildeydi birden başladı başta yine biraz dayanabiliyodum ama bi iğne yyaptılar ondan sonra hic aralıksız sancı cekmeye başladım. yaklaşık bbi saat kadar kıvrandım sonra ebe geldi hadi kızzz doguruyosun ıkınabilirsin artık dedi. beni dogru masaya aldılar korkudan bacaklarım titriyodu sancılarla birlikte ıkınıyordum her ıkınmamda bebeğimin yavaş yavaş geldiğini seziyordum ucuncu kez ıkınmam da ise bir ağlama sesi duydum bu kızımın sesiydi cok tatlı mırıl mırıl ağlıyordu ben de kızımmm diye ağlamaya başladım şukurler olsun dogdun geldin aramıza kızım dedim. bir an once kucağıma almak icin sabırsızlanıyordum masadan iner inmez kızımı kucağıma alıp doya doya baktım ağzını kuş gibi acmış emmek istiyordu ilk işim kızımı emzirmek oldu. doğumhaneden cıkar cıkmaz gozlerim eşimi aradı cok ozlemiştim onu da. bizi gorur gormez merakla yanımıza koştu o da merak ediyordu tabi kızımızı. bizi gorunce o da cok heyecanlandı bu bizimmi şimdi diye gozlerime baktı aynı babasıydı kızımız.. inanılmaz guzel bi duygu eşi benzeri olmayan bi duyguymuş anne olmak rabbim herkese tattırsın bu duyguyu inşallah. hamile olan arkadaşlarımızda varsa onlara da benim gibi ağrı sancı olmadan kolayca dogum yapmayı nasib etsin rabbim.
evet benim hikayemde boyle umarım sıkmadım sizi biraz uzun oldu ama idare edin

))) şimdi kızım 38 gunluk onunla gunlerim cok guzel geciyo zaman su gibi akıyo onu cok seviyorum ballı boreğim benimmmmmmm... HOŞGELDİN

