merhaba arkadaşlar bende bir eylul annesiyim 22 eylul 1994 yılında bir oğlum oldu başta herşey cok guzeldi ilk defa anne baba olmanın keyfini suruyorduk taki bebeyimizde bir problem olduğunu oğrenene kadar evet benim 14 yaşında zihinsel engelli bir oğlum var adı ozer once kabullenemedik neden biz sorusunu sorduk kendimize ama cok şukur artık aştık bu konuyu onu cok seviyoruz once biz kabullendik durumu sonra cevremizdeki herkese kabul ettirdik oğlum 9 yaşına gelene kadar başka bebek istemedik şimdi 5 yaşında bir oğlum daha var cok şukur sağlıklı abisinin hem arkadaşı hem en buyuk yardımcısı bir yıl once zorunlu bir ameliyat gecirdim kist ameliyatı cocuklarımda sezeryanla olduğu icin bu ucuncu ameliyatımdı eşimle birlikte ilgiye sevgiye ve sağlıklı anne babaya ihtiyacı olan oğlumuzu duşunerek bir karar verdik ve kordonlarımı bağlattım hic pişman değilim biz dort kişilik mutlu bir aileyiz hayattan zevk almayı biliyoruz bardağın boş tarafına bakıp uzulmektense dolu tarafına bakıp mutlu oluyoruz şimdi belki ozurlu bir cocuğun var nasıl mutlu oluyorsun diye duşunenler olabilir hani her insan cocuğunu en guzel yerlerde gormek ister ( belki hakim ,doktor muhendis v.b) bende cocuğumun obur dunyada melek olacağını duşunuyorum birde bu dunyadaki kotuluklerden bihaber cok mutlu surekli gulumseyen sevgi dolu bir cocuk laf aramızda cokta yakışıklı beyazıt ozturke benziyor işte buda benim hikayem iyiki varsın iyiki bizimlesin canım oğlum