05.07.09 da sabah saat 10.25'te normal doğumla dunyaya gelen guzel oğlumun doğum hikayesi:
hamileliğimin başından beri hep forumlarda doğum hikayelerini okuyup kendi hikayemin nasıl olacağının hayalini kuruyordum.beklenen doğum tarihimiz 12 temmuzdu.normal doğuma karar verdiğimiz icin doktorumuz 19 temmuza kadar da bekleyebileceğimizi soyledi. 4 temmuz gunu bol bol gezdik,alışveriş yaptık. herhangi bir rahatsızlığım yoktu.zaten etrafımdaki herkes senin daha karnın cok yukarda 2 haftadan once doğurmazsın diyordu:uhm: derken gece cok hafif adet sancısı benzeri bir ağrıyla birlikte yine cok hafif su gibi bir akıntı gelmeye başladı.cok hafifti ama yine de ne olur ne olmaz bir hastaneye gidelim dedik. yanımıza hicbirşey almadık cunku bizi bir muayene edip geri gondereceklerdi guya,eşim de ben de nedense oyle duşunmuştuk:smiley-cool: kimselere haber vermeden hastaneye gittik. yarım saatlik bir nst ve muayeneden sonra doktor "2 cm acılma var, doğum başlamış" dedi.ben ne oluyor, nasıl yani demeye kalmadan hemşire uzerimdekileri cıkarıp onlğu giydirdi bana.ben bu kısımları cok da hatırlamıyorum şoktaydım cunku!! once lavman yapıldı ki kesinlikle soylendiği gibi can yakan birşey değil.ardından nst,suni sancı, tansiyon aleti derken her tarafıma birşey bağlandı ve ben oylece kalakaldım tek başıma. gece 2'den sabah 9'a kadar adet sancısı kıvamında hafif sancılarla,uyuklayarak gecti.boyle giderse akşama kadar buradayım herhalde,suni sancı bile fayda etmiyor diye duşunmeye başlamışken doktor geldi ve muayeneden sonra şaşkın gozlerle "7 cm acılma var birkac saat icinde doğum olacak,cok guzel gidiyor" dedi.işte o an uzerimden inanılmaz bir ağırlık kalktı.3-4 saat icinde kavuşacaktım kuzuma(ki sabırsız kuzum o kadar bile bekleyemedi) bu aşamada suni sancının dozunu biraz daha arttırdılar. acıkcası doğuma dair en buyuk fobilerimden biri suni sancıydı ama benim doğumumun cok hızlı ve kolay olmasına yaradı. doz artınca sancılar da arttı ama oyle dayanılmayacak gibi değildi acıkcası. 45 dk kadar sonra kendiliğinden ve neredeyse aralıksız ıkınma hissi gelmeye başladı. butun gece hic sesi cıkmayan ben hemşireleri doktorları ayağa kaldırdım:roflol: canım yanmıyordu ama o kadar şiddetli bir ıkınma hissi geliyordu ki kimseler yokken oracıkta doğuracakmışım gibi geliyordu. apar topar doktor geldiğinde saat 10.15'ti.tum gucumle ıkınmam soylendi,muhtemelen gucumun de otesin de ıkınmışım ki 10.25'te bebeğim kucağımdaydıalkisalkisalkis o sıcaklığını, titremesini hala unutamıyorum. Ellerine,yanakların dokundum,hayat boyu unutamayacağım bir andı ve sırf bu an icin dahi normal doğumu sectiğim icin cok mutluyum. bir sure sonra oğluşumu giydirip yanıma getirdiler ve hemen emzirmeye başladım.o an dunyada sadece ikimiz vardık sanki,oylesine bir huzur,mutluluk,sevgi...
05.07.09 gunu saat 10.25'te 3.110 gr olarak dunyaya geldi oğluşum:ecrin_bebek:,hızla buyuyor,her gun yeni heyecanlar yaşatıyor bize. umarım isteyen herkes tadar bu mutluluğu..