10 gun aradan sonra doğum hikayemizi yazmaya ancak fırsat bulabildim.
7 mart gecesi evde tv izlerken saat 8 civarı kasıklarıma cok hafif sancılar girmeye basladı bende eşime şakayla ben bu gece doğurmazsam daha da doğuramam dedim naniknanik cunku 2 gun sonra 4o haftam doluyordu ve bende hicbir belirti yoktu.o gece 12 de yattığımızda belimden sancılar girmeye basladı ama şiddetli olmadığı icin aldırış etmedim.sancılar sabaha kadar aynı şekilde devam etti ve ben hic uyumadan bekledim en son sabah dk tuttum 5dk bir 45 sn.suren belden baslayıp kasıklardan biten bir sancı vardı.gunlerden pazardı ve abim annemi bize getirecekti.kahvaltı bile hazırlayamadım eşime sancılardan ama pazar olduğu ve aynı zamanda da kandil olduğu icin drumun hastanede olmadığı biliyor ve dayanabildiğim kadar dayanmak istiyordum.annemler geldi ve benim o halimi gorunce en son akşam saat 8 de beni hastaneye gitmeye ikna edebildi.fakat sancım o saate kadar ancak 4 dk inmişti.ne nişan nede su gelmişti.en son duş alıp gitmeye karar verdim sancı girdiğinde ise konuşamıyordum aralarda ise normale donuyordum.duşa girdiğimde kahverengi sumuksu bir akıntı gelmeye basladı:1shok: annemi cağırdım oda doğumdan olabileceğini soyledi.drumu aradım ama teli kapalıydı bu benicok tedirgin etti cunku gece bile olsa hastaneye geleceğini soyluyorddu hep.neyse dedim hast. gidince doğum basladıysa ordan ulaşırlar dedim ve yola cıktık.kayınvalidem eşim annem ve ben beraberdik.hast.ider gitmez beni doğumhaneye alıp eşimi dışarı cıkardılar.ebeye drumu aramasını o gelmeden muayene olmak istemediğimi soyledim.ebe bana drumun zaten orda olduğunu soyledi ama ben inanmadım.catala cıkmamı muayene edeceğini soylediğinde drum iceri girdi o an nekadar sevindiğimi anlatamam.catı muayenesinde 2cm acılmam olduğunu ve bebeğimin kakasını yaptığını soylediler.o muyene sırasında nekadar acı cektiğimi anlatamamkafamcokkarıştı sanki doğum yapıyomuş gibi bağırdım.sezaryana alınacagımı duyunca sesli bir şekilde allahım sana şukurler olsun dedim ve drumu guldurdum.sırnaşık şey rabbim kimseyi o yolda bırakmasın normal doğum yapanlarıda tebrik ediyorum her yiğidin harcı değilmiş.niye olduğunu bilmiyorum ama drum suyumu patlattı ve o sancılar daha da katlanılmaz oldu.ameliyathaneye alınırken icimi bir huzur kapladı eşimi ve annemleri el sallayarak karşıladım.ameliyathanede herkesin kandilini kutladım sohbet ettim ama cok soğuktu ve hala dayanılma sancım vardı.
8 mart gecesi saat 22 de kızım genel anesteziyle doğdu.nedense epidural yapmaya yanaşmadılar.3350 gr ve 48 cm 39+5 haftalıktı.ondan yarım saat sonra beni odama goturduler yanma hissediyordum ama sarhoş gibiydim.kızım geldiğinde pes pembeydi gozleri kapkaraydı ve yalanarak bana bakıyordu sevincten hıckırarak ağlıyordum kendimi tutamıyordum annem beni opup aglama dedi.
o anı anlatamam allahım herkese nasip etsin.
sezaryana gelince o gece kolaylıkla ayaga kalktım.cok şukur hic bir sorun yaşamadım.hemşirelerde dahil herkes cok sasırdı.eve geldiğimde ise gormeye gelenler normal doğum yaptığımı sandılar.maasallah şuandada her işimi yapabilecek durumdayım.
kızıma hayranım goren herkeste hayran kalıyor simsiyah sacları var.evimizin neşesi o,geceleri uykusuz gecsede o herseye değer.klasik bir laf ama annemin değerini anne olunca anladım.defalarca normal doğum yapan annelerin onunde saygıyla eğiliyorum.
uzun bir hikaye oldu farkındayım darısı butun isteyenlerin başına...:enbuyukkk: