Okul cağı ve okul oncesi cocuklarda ozellikle 5-7 yaşlarında sık gozlenen problemlerdendir. Okula ilk başladığı donemlerde belirginleşir. Problemin esas kaynağı anne-babadan ayrışmasındaki zorluk olup başlıca belirtileri şoyle sıralanabilir.

Cocuk anneden ayrılma durumlarında şiddetli tepkiler gosterebilir. Ağlama, bağırma, tepinme, anneye sıkıca yapışma

Okula gitmeyi reddetme, zorlandığı donemlerde aşırı huysuzlanma, somatik yakınmalarda bulunma(karın ağrısı, baş ağrısı vb.)

Uyku ve yeme bozuklukları

Okulda sempatik olmayan ozellikler bulma, oğretmenden yakınma, ilgi gormeme vb bahanelerle okula gitmeyi zorlaştıracak sebepler ileri surme



Okul korkusu olan cocuklarda uc temel karakteristik ozellik vardır:



1. Bu cocuklar anne babalarına bağımlı bir tutum icindedirler. Bunun en onemli sebebi ebeveynin aşırı koruyucu tavrıdır.

2. Tum isteklerinin karşılanması cocuğun cok isteyen ve isteklerini hileye başvurarak yaptırabilen bir cocuk olmasına sebep olmaktadır.

3. Ebeveyn cocuğun isteklerine sınır koyamadığı icin aile, cocuk merkezli bir yapıya donuşmuştur. Bu nedenle cocuk butun durumlarda egemen olmak ister.

Okul korkusu olan cocuklarda karın ağrısı,mide bulantısı gibi somatik belirtilerin nedeni nedir? Cocuklar olumlu ya da olumsuz duygularını sozelleştirebilmeyi ancak ilkokula başladıkları donemde, daha belirgin olarak ise 9-10 yaşlarından sonra kazanmaktadırlar. Duyguların sozle ifade edilemediği donemlerde yaşanan kaygı bedensel tepkilerle belirtilmektedir. Kreşe ya da okula başlamada zorlanan cocukların karın ağrıları olmakta, uyku, iştah, ya da davranışları ile ilgili tepkiler gorulmektedir. Burada “zorlanıyorum” ya da “alışamadım” olarak anlatılmak istenen “karnım ağrıyor”, “başım ağrıyor” ya da “midem bulanıyor” gibi bedensel yakınmalarla anlatılmaya calışılır.