bu siteyle henuz hamile kalmadan kısa bir sure once karşılaşmış akabinde hemen uye olmuştum..
3 ay sureli bir evliliğin hemen ardından hamile kaldım.. gebeliğimi basit bi kist sayesinde oğrendim meğer gorunen bir kist değil benim minik bebeğimmiş.. 2 ağustos olan son adet tarihimin hemen tam bir ay sonrası hamileydim..doktorların dış gebelik, duşuk gebelik soylemlerin hemen ardından, meğerse gebeliğimde uzerine adet goruşumu gunler sonra farkedebildiler.. duyduğumuzda eşim buna hic hazır değildi cok sevindi dersem biraz yalan olur.. hatta uzun sure bu durumu benimseyememeside cok uzdu beni gebeliğimde.. biz eşimle ikimiz henuz cok genctik fakat bir parcamızı nasıl yoksayabilirdikki.. son donemlerde aldığım kilolar artık beni cok yoruyordu kk sayesinde tum bir gebeliğimi pc başında gecirdiğimi soylesem yalan olmaz ailemden uzak olduğumdan sizler sayesinde aslında hicde yanlız kalmadım, birde bebeğim vardı benimle..
14 Mayıs 2009 perşembe gunu kontrol amaclı tekrar gata nın yolunu tutmuştum.. artık doğurmaya umidim kalmamıştı 6 gun gecikmişti doğumum.. 40+6 gunlukken hastaneye ertesi gun suni sancı verecekleri sebebiyle yatırıldım perşembeden..o gece benimle beraber 5 bucuk aylık hamile olan bir kızla arkadaşlık kurmuş sabaha kadar sohpet etmiştik ama gece boyu ağrıları ve kanaması vardı surekli wc ye gitmeye ihtiac duruyordu kızcağız. ertesi sabah bir bayan sabah 6 sularında bir bayan geldi ve lavma yapacağını soyledi bana.. caresiz kabul ettim ki geceden sabaha kadar birşey yemediğim halde.. saat 7ye gelirken suni sancı vermeye başladılar tam iki saat boyunca hic ağrım olmadı saat 7 bucuk sıraları annem ve eşime haber verdim artık gelebilirsiniz diye.. ama ağrımın olmaması beni cok mutu etmişti sanki sancısız doğuracakmışım gibi gelmişti bana..gece boyusohpet ettiğim kız birde baktımki doğum salonuna alındı beşbucuk aylık kızın doğumu başlamış bebeğin ayağı rahimden dışarı cıkmış minnacık bir bebek doğuverdi aniden ki gece hic aklımıza gelmemişti boyle birşey.. ağlayarak cıktı kız bebeği icin hemşireler bile ağlıyordu bebek yaşıyordu ama yaşama devam etmesi cok zordu.. doğumum boyunca hep o miniğin yaşaması icin dua ettiğimi hatırlıyorum ve sonu gelmeyen ayetelkursiler birde .. 2 saat sonunda once iki saat iki dakikada bir sonraki 3 saat hersaniye sancılarım başlamış ve dayanılmaz boyutlardaydı oyle cok acıckeiyordumki sancı odasına annem yada eşim giremiyor yapayanlız acılarla savaşmaya calışıyor bir kusuyor bir odadaki wc ye gidiyor bir bağırıyor bir doktoruma yalvarıyordum herkez biraz daha sabret az kaldı diyordu ama sabredilebilecek gibi değildi... comelme hissiyle arada yere yığılıyordum doktorum şaşkındı cunku cok kolay bir gebelik gecirmiştim ben ne kusmuş nede bulantı yaşamıştım surekli yuruyuşler yapıyordum egsersizler .. hicbiri bir işe yaramadı doğumumda.. en son sezeryana alın diye yalvardım ki artık imkansız bebek doğum kanalına coktan girmişti ama catım dardı 3 doktor girdi doğumuma biri bastırıyor biri rahmi acıyor diğeri bebeği cekmeye calışıyordu bu işlem her ağrıda defalarca tekrarlandı sonra birde baktımki bebeğim dunyaya geldi işte bu normal doğumun en eşsiz anı... sonra eşi aldılar. dikişlerim tam 45 dakika surdu ve doğumum tam 2 saat surdu toplam..23 gun ayağa kalkamadım bugun 44 gunluk olduk ve hala dikişlerim duruyor.. zor bir doğum oldu ama bebeğim her acımı unutturuyor bana.. eğer bir daha hamile kalacak olsam normal doğum yapmam ama bebeğin cıkış anını gormekte oyle eşsiz bir duyguki anlatılamaz..ve eşim babalığa hazır olmayan eşim şimdi benden daha guzel bakıyor yavrumuza oyle cok seviyor ve ilgileniyorki yuzunu gorunce dunyası hayata bakışı değişti.. cok guzel bir duygu anne ve baba olmak sorumluluk sahibi olmayı daha fazla gerektiriyor evet ama herşeye değer.. bebeğimden ancak fırsat bulup yazıyorum dunyanın en guzel duygusu annelik.. onun gulucukleriye hayat buluyoruz artık..rabbim herkeze tattırsın Ege Doruk'uda bize bağışlasın hoşgeldin aşk bocuğummm