merhaba arkadaşlar

şu an bebeğim 3 aylık ve ben ancak fırsat bulabiliyorum doğum hikayemizi yazmaya.
gebeliğimi sorunsuz gecirdim sayılır.ilk 4 ayımda cok kotu aşermem vardı.onun dışında herşey normal gecti.doğum icin verilen gunume 15 gun kala annem memleketten yanıma geldi.yaptığı ceyizleri de getirdi.biz de hazırlığa başladık.bir yandan da temizlik yapıyorduk.hergun bi eksik cıkıyordu carşıya gidiyorduk.ben hem cok ağırlaşmıştım bi an once doğurmak istiyordum,hem de cok korkuyordum,her gece yatağa girince allahım bu gece olmasın diyordum,sabah uyanınca da bu gece de doğuramadım diye uzuluyorduma.s hergun kayınvalidem,dayımlar,kardeşlerim,babam bizi arıyordu,daha bir belirti yok mu diye.artık sıkılmaya başlamıştım yok demekten.son kontrolumde doktorum sezeyanda olabilir,catın cok dar, %50 şans veriyorum demişti.cok uzulmuştum.ben normal doğum istiyordum hep.başka bi dr.a da gorundum.o da muayene etmeden normal olup olmayacağı son anda belli olur dedi.neyse bi umut var diye sevndim
doğumdan bi gun once annemle carşamba pazarına gittik.son eksikleri de aldık.perşembe gunu halsizdim.sabahtan beri belim ağrıyordu.gidip uyuyordum tekrar kalkıyordum.oğleden sonra ağrım devam edince saate baktım.1 saatte bir geliyordu belimin ağrısı.şuphelendim ama ihtimal vermedim doğum sancısı olduğuna.anneme de telaşlanmasın diye birşey soylemedim.ama eşime bugun yarın kızımız gelebilir ama soyleme kimseye şimdilik dedim cok sevindi:1hug:
1gece 1 gibi uyuduk,saat 3 kadar uykum gelmedi,sonra eşim uyandı,bende kalktım,bi tuvalete gideyim dedim,tuvalette nişan geldi,hafif pembemsi bi sıvı,eşim de banyodaydı,ben klozetin ustunde kalakaldım.titremeye başladım,şaşkındım,eşime şimdi ne yapıcam dedim,eşim sevinsene bebeğimiz geliyo hadi hastaneye gidelim deyince kendime geldim.tam miadımdı 15 mayıs
annemi uyandırdım,kadın panik oldu :roflol: hazırlandık,sancılarımı saat tutuyorduk 5 dk da bir geliyordu,eşim arkadaşını cağırdı arabasıyla geldi aldı bizi,4 te hastanedeydik.bende korku gitmişti,sanki başka bi aleme gidiyordum,herşey olsun bitsin istiyordum.doğumhaneye indik hep beraber.sancı odasına gectik.nobetci ebe geldi,drumun kim olduğunu sordu,sonra muayeneye aldı beni,sonra drmu arayıp bilgi verdi.
sancılar sıklaştı.4 dk ya duştu,nst ye bağlandım,sancılar tavan yapıyordu,surekli doktorum ne zaman gelecek diyordum,serum bağladılar,kızım halsiz kalmış,neyse kalp atışları normale dondu,ebe tlfla surekli bilgi veriyordu,bense bi an once drmu yanımda gormek sitiyordum ama nerdee.4 ten 8,30 a kadar sancı cektim.annem ve eşim yanımda elimi tutuyorlar dua okuyorlardı,annemim sancı anında 'elimi sık' deyişini unutamam.ondan kuvvet alıyordum.
ebe acılman super ilerliyo ama catın dar,seb biraz zor normal doğun yaparsın ama son sozu dr.un soyler dedi,drum geldi saat 8,30 du.beni muayene etti,kadından zaten korkuyorum cok sert bi kadın,muayene masasında titriyorum,ebe sırtımı sıvazlıyo gececek diye,neyse muayene bitti,annemlerin yanına geldik,dr bu normal doğum yapamaz catı cok dar ayrıca cocuk hala yukarda dedi,gercekten de bebeğim hala karnımın yukarısındaydı hic aşağı inmemişti.isterseniz bi 5 saat daha sancı ceksin belki aşağı iner ama ben sezeyan yapma taraftarıyım dedi.ben zaten halsiz bi drumdaydım.kabul ettik,hemen beni hazırladılar,lavman yapıldı,hic de korktuğum gibi değilmiş,ameliyat sedeysinde buldum kendimi,işte orda ağlamaya başladım annemi eşimi arkamda bırakırken,eşim arkamdan koştu sarıldı bana optu ağlama dedi,o anı unutamam cok duygulandım.
ameliyathanede bi suru ebe ,hemşire,hastabakıcı var,belki 15 kişi,hepsine bakıorum yaşlı gozlerle,onlar da beni hazırlıyorlar,bi suru soru soruyorlar,hic halim kalmamış,anestezi verildi,drum gobek adı ne olsun hatice olsun mu dedi,olsun dedim,birazdan uykun gelecek dedi,hayır gelmiyo diyecekken dalmışım:roflol:
uyandığımda kafamda hemşireler,ameliyathanedeyim,beni uyandırmaya calışıyorlar,kafamda 4,5 hemşire betul hanım uyanın diyorlar,uyanmak istemiyorum,cok uykum var,midem bulanıyo,anne anne diye sayıklıyorum,sonra kızım mı oldu dedim,evet dediler,odama cıkardılar,bulanık goruyorum,kızım yatağında yatıyo,annem bek kızın dedi,o kadar rahatladım ki o an,dunya tatlısı,sanki onceden tanıyormuşum gibi,hastabakıcı geldi emzirmem icin kucağıma verdi,mememi uzattı,tabi ben hareket edemiyorum,sutumo anki duygularımı anlatamam.muthiş bi duygu,hayatımın hic bi doneminde bu kadar mutlu değildim.ona bakıyorum doyamıyorum.hala oyleyim bakmalara doyamıyorum kızıma.sancı cekerken hep dua ettim rabbim olmayanlara da versinn,herkes bu mutluluğu yaşasın istedim
biraz uzun oldu kızlar kusura bakmayın,buraya yazmasam icimde kalacaktı,şimdi anneleri ve hayatı daha iyi anlıyorum.tum bebeklere bi mucize gozuyle bakıyorum.rabbim bebeklerimizi korusun inşallah opuyorumnanaktan