6 yıllık bi kusmenin bi barışmanın ardından aynı catı altında bulduk kendimizi şaka gibiydi evlenmiştik artık mutluyduk cok şukur gezip tozuyoduk ohhh diyodum neguzelmiş evliolmak.2 yılın sonunda eşim başladı eee bebek eee bebek demeye bu yazda gecsin istiyodum ben ama o olmaz diyodu sonunda tamam dedim nasılsa hemen olmaz biz tutturuncaya kadar yaz biter diyodum ama bebişimiz ilk denemede bize geldi.reglim 7 gun gecmişti hep boyle olurdu 35 gunde bir olurdum zaten onemsemedim sadece bekleme stresine dayanamadığım icin ogece 23:30 da wc ye girdiğimde yapayımda rahat uyuyayım dedim,bu ayda olmadı demeye alıştırayım dedim kendimi ama cift cizgiyi en netinden gorunce eşimi bulmak icin o saatte elimde test ustumde pijamalar sokakta buraaaakkk diye bağırarırken buldum kendimi,kopuşumuzu gezdirmeye cıkarmıştı cunku neyse cok guzel bi hamilelik gecirdim gene buyazda gezdim tozdum karnımda ela'mla sonunda 38.haftaya gelmiştim uykusuz geceler stresler dahada artmış durumdaydı surekli kontrol altındaydım dr.um normal doğum olcak diyodu bende istiyodum zaten kendimi iyice alıştırmıştım ama son hafta bebeğin boynunda bitur kordon olduğu ortaya cıkmıştı harketlerini cok iyi takip et demişti dr.um kaydirigubbakcemile38+4 tu gene gezip duruyodum son alışverişlerimi yapıyodum ama bebiş hareket etmiyodu endişelendim akşam olunca riske atmıyım dr.umu arayım dedim erkenden yarın burda ol dedi hoş bi durum değil dedi.ve sabah nst de bebişin zorda olduğu cıktı her harekette kalp atışı cok yavaşlıyodu aksilik vardı hemen hastaneye dedi ve eşimle hastaneye gidip direk yatış yaptık annemleri arayıp cantalarımı alıp gelin doğuma giriyorum dedim.2 saat suni sancıyla normal doğum denedik ama olmadı bebek zorlandığı icin sezeryan dedi dr.um işte herşey o an durdu benim icin okadar cok korkuyodum ki anlatamam herkez yanımdaydı destekti ama acayip korkuyodum sedyeye alınıp giderken kimseye bakamadım eşime bakamadım gozlerine bakarsam kopucaktım biliyorum.ameliyathaneye girince gorduğum herkeze yalvardım uyutun beni diye ama dr.um bebeğini gormeden olmaz diyodu oyle yaptı herşeyi hissettim acı haric bi ara pskolojik olsa gerek acıyo diye cok bağırdım sonra o ses işte bi kadının hayatı boyunca yerini hicbirşeyin dolduramıcağı o an bebeğinin ilk ağlaması offf allahım herkeze nasip etsin gerisi zaten yok bende onla bir ağladım ve gozumu actığımda odamdaydım dr.um sonunda uyutmuş beni.cok uğraştırmışım onları cok anlatamam yaptıklarını diyo,ben az cok hatırlıyorum tabi hemşirenin bileklerini falan nasıl yırttığımı 2.bayan dr.uma nasıl bağrındığımı.neyse gerisi duğun gibi bir gun gelen giden ruya gibiydi.kucucuk bi bebeğim vardı2640 gr 46 cm di.şimdi 1 ay oluyo cok şukur iyiyiz allahım herkeze nasip etsin isteyen herkeze sağlıkla versin inşallah