21.01.2010 saat 4 de doğum yaptım.oh rahatladım cok mutluyum arkadaşlar.doğum hikayemi anlatayım aslında ocak 25 de sezeryana gırecektım bebegın eşi aşşaga duşmuş diye.ama ayın 21 de kasıklarıma bır agrı gırdı yuruyemez hale geldim.kasılmalar başladı.hemen doktoru aradım gel bakalım dedi.gittim oo suyun bile azalmış cocuk kasıklara inmiş baskıyı yapanda bebekmiş.yarım icinde sezeryana alalım dedi.allahtan bende hazırlıklı gitmiştim.eşimi aradım hemen geldi hastaneye beni hazırladılar odamı suslediler veeeee odamda sondamı taktılar (cok fazla acımadı)hemşireler geldi sedyeye cıktım doğruuuu 4 kat ameliyathane bebegi unuttum tamamen vucudum titriyordu.neyseki ameliyathaneye girdik belden uyuşturma yapacaklar of cok korkuyorum ama oturur vaziyete gectim iyice eğildim bir iğne yaptılar anında uyuştum ama bende bir panikk bir panik kolumdaki serumdanda bir iğne vurdular kafam bir dunya oldu yarı uyku haline girdim.evet başlıyoruz dedi doktorum ama ben korkudan oluyorum bu arada.5 dk gecmeden ıngaaaa diye bağırdı paşamm ama cok kendimde dedğilimya zor guldum bebegımı optum sonra ilk muayenesını yapıp eşime teslim etmişler.ameliyatım 45 dk surdu ama ilk 10 dk da bebegi verdiler eşime.dikişlerimi lazerle dikmişler.neyse ameliyat bitti doktorum ohh hadi odana bakalım dedi.beni sedyeyle beraber odama cıkarıp yatagıma yatırdılar altımı guzel temızleyıp benı paket gıbı yaptılar.bebegım eşimin elinde annem kayın valıdem kuzenım kızkardesım hepsı benıı sevıyor bebegı sevıyor cok guzel bır duygu artık anne olmustum esımle aıle olmustuk cok guzel bır duyuguydu hani havayada giriyor insan.3 şişe serumdan sonra akşam 11 de ayaga kalktım ertesı gun yuruyerek taburcu oldum.şimdi 1 haftalık oldum cok rahatım dikiş bandajımı kendım actım superim valla.bebegımde cok tatlı paşa oğllum benım ama halaaaa isim bulamadık...sezeryandan korkmayın bence cok rahat yaa...doğum yapmamış arkadaşlar korkmayın annelikk bammmmmm başkaaaaaa bir tat...