YIL 2005 hazır değilim anneliğe derken icimde bir heves ...Aylar gecti yok yok ...olmuyor bebeğim gelmiyor...
şupheler anlamlı cıkıyor ...ama umutsuz değiliz....elbette olacak...bir melek kuzucuk da beni anneliğe laik gorecek....beni sececek ...cunku istiyorum...artık hazırım ...gel gel bebeğim ne olur derken....tup bebek de icinde bir mikroenjeksiyon denemesi ....7.gun yine husran gozumde bir gozyaşı....tutunamadılar bana kuzular..... herşey belirsizdi..

yıl 2007 mayıs en iyi hastaneler arasından tum imkanlar zorlanarak yeni bir umuda yolculuk başladı ...umut bende doktorumda ve hastalıkta ve sağlıkta diyerek soz verdiğim eşimde dahada bir yurektendi bu sefer ...hazırlıksız bir gorevde bile o iğneleri stadyumlarda yaptım kendime ...ve ustelik o iğneleri eve gelip almıştık hakkını odeyemediğim arkadaşlarımın sayesinde...3 melek icimde ...kacak yapılan bir idrar testi...ama eşle dargınız zaten cizgi silik..ama aranır anne ağlayarak hamişim diye anne de normal bir durummuş gibi karşılar bu sahnede o olmamalıydı ....ama oldu bir kere....eşte aranır o şupheli yaklaşır ...o hayal edilen sahne pufffffff oldu gitti hani nerde sevinc cığlıkları......
kan testi yapıldı herkes uzman olmuş bir gorevli gelmiş ikiz dedi bana mubarek ultrason abla olmuş...heyecan yarı yarıya arttı...girdik ultrasona iki melek yuvası minicik mercimekler....benim gozyaşlarım akıyor ne guzel bir duygu rabbim...şukurler olsun.....
eş inanır artık.....guzel bir sarılma...icten bir mutluluk......ama kanamalar kabus olur hayatımızda geceler hastanelerde hep umut veriyorlar sorun yok normal ikizler iyi birisi kesin erkekti ama diğeri kız gibi denildi ve ondan emin değildim ama muthiş bir hediyeydi benim mucizelerin pamuk şekerlerimdi onlar.......4 ekim 2007 acı bir ayrılış birisinin kız olduğunu doğumda oğrendiğim iki yavrum kuş olup uctu elimden...benim yuzumden taşıyamadım meleklerimi ...son kez bakmak icin yalvardığım aksi ve lanet doktorun bakıp ne yapacaksın nağralarıyla her tehlikeye rağmen govdemi kaldırıp onlara baktım ne kadar miniklerdi boyunları bukulmuştu beni bırakmak istemediler tıpkı benim gibi sessiz kaldılar......saat 18:00 herşey bitti ...hayaller yıkıldı ...olamazdı...beni bırakamazlardı......sizi asla unutmayacağım ZEYNEP VE EREN İM asla ........hep anneniz olacağım ve elbet buluşacağım takdir Yaradandan guzel meleklerim...ama sizi gormediğim size veda edemediğim icin cok pişmanım........bu pişmanlık yakıyor beni acınızla beraber......


yıl 2008 yine aynı ay donmuş yumoşumdan bir tanesi tutundu sadece bana bu sefer ama tamamen aynı hikaye yaşandı...yine bir ağız tadıyla haber veremedim eşime belkide yaşadığımız acının tekerrur etme korkusu dizginledi sevincimizi....
tedirginlikler başladı ama bebeğim annesini seviyor bulantı yok kanama yok tıkırında herşey...14.hafta işte o korkunc serklaj yapıldı ama korktuğum gibi değil dikişim kapı gibi olmuş doktoruma gore ...bu sefer evime gotureceğim bebeğimi inşallah vaktinde sağlıklı uyandık anesteziden bebişimle bende bir ağlama attılar beni odaya eşim ilac almaya gitmiş aşağıda bir baskı korku ve yalnızlığın acısı...
ertesi gun de hastanedeyiz ama cok korkuyorum yureğim ağzımda hala 10 mart 2009 a kadar karpuz gibi yattım evde....dr izin verirse kontrollerden sonra bir cay corba icmeye gidiyorduk alelacele ....prenses gibiydim iş konusunda ama psikolojim berbattı...yapayalnız bir hamilelik arayıp soranında faydası yok koca evin yuku hamile bir kadının ve minik bir bebeğin hayatının ehemmiyeti gece gunduz calışan eşe kaldı mecburen.....stres...bir de eşin ailesinin sahte davranışları...iş cığrından cıktı...

kaynana işin zoru gecince cıktı geldi doğuma bir hafta kala....ev kalk gidelim gorumcenin ve kocanın derleyip topladığı ve ikizlerime yaptığım hazırlıkların dışında bir bebek yatağı ve bir beşik var oğlumu karşılamak icin...tıslaya tıslaya hazırlanılan ozenli doğum cantası birde ...şoyle hayal ettiğim gibi giyipte dolanamadım hamile kıyafetleriyle ortalıkta bu da icimde kaldı...tıpkı o harika doğum hikayesi gibi....

evet bingo kaynana ortalığı duman etti karıştırdı ....eşle beni duşurdu birbirimize ...cektiğim iz onca sıkıntıya rağmen beklediğimiz o muthiş an yaklaşmasına rağmen onu baba olmakla onurlandıracak kadını onun bebeğini taşıyan kadını anne olacak bir kadını rezil etti
sırtını dondu doğuma kadar bana duşmanıymışım gibi davrandı ...doğum gecesi heyecandan değil uzuntuden uyuyamadım ...evden cıkarken cekilen resimde ağlamaktan şişen bir cift goz ve zorla gulumsemeye calışan bir eş var....
ameliyata girdim vedalaşmadan pardon kısa bir sarılma oldu oylesine yabancı gibi sanki doğuma gitmiyordum kimdi onlar neydiler bana bunu yaşattılar...neden diyorum neden...
hani nerde hayalim 6 yıldan sonra kavuştuğum hayalim neden kursağımda kaldı diyorum tam 10 aydır....

en guzel an sizin de merak ettiğiniz ana geciyorum affedin beni yaram kanıyor unutamıyorum hazmedemiyorum....

doğumhaneye girdim....heyecanlıyım ama mutluyum bebişim geliyor nasılda merak ediyorum...nstye bağladılar oğlum sabah mahmurluğuyla yavaş yavaş koşuyor sanki ...
eeee karnı ac tabiii...suyun icinde bir oynuyor ...bizim mercimek oldu koca delikanlı sığmıyor artık ama almasak onu ordan keyfi yerinde gelmeye niyeti yok....aaaa unuttuk onun cıkış yolu kapalı acmazsak nasıl gelebilirdi ki yoluna koca bir tel orgu taktık....yavrumun...akıllı bıdık.....
3 kadınız herkes spinal istiyor bana gelince drum karar verecekmiş....uf şansa bak...nasıl goreceğim o anı...kesin genel anestezi istermiş drum....giriyoruz ameliyathaneye tabii ben sağa sola bakmıyorum serklaj olduğum gun gorduğum manzalar beni akıllandırmış...evet kabinime giriyorum aaaaa anestezi hocasını tanıyorum yaşasın ...ne istiyorsun diyor spinal diyorum tama sen ne istersen diyor........tek iğne ve ben nakavt....his yok anneeeeeeee bacaklarım yok gibi.....drumu onceden gorduğum konuştuğum iyi olmuş tek kelime etmedi doğumda heyecanlanmayayım diye ama biz aneztesi druyla kanka olduk yok doğunca gorecekmişim gunumu yok şimdi tatlı olurmuş sonra ters koşe olurmuşum aman hoacam dedim ben onu cok istiyorum boyle sıkıntıya can kurban dedim....bırakta sevincimi yaşayayım....uşudum dişlerim tak tak vuruyor birbirine alta corap var sadece ama guzel bir ısıtıcı geldi bıraktılar goğsume doğru aman ne guzelmiş ısınmak...tabii ben rahatım bir de beni cekiştirmeseler ....o da ne masadan duşeceğim masa sallanıyor bende aynı zamanda... bir baskı karnımda oğluşum cıkıyor ...heyecanım hat safhada sesi duyuldu o gun hastanenin en cok ağlayan bebeği ilan edildi kuzum anasının ameliyata o şekilde girmesiyle bağlantılı olduğunu biliyorum ve kahroldum...getirin diyor anestezi dr bebişi once soruyor ama yanlışlık olmasın kız mı erkek mi bekliyordun diye ben erkek diyorum ve onaylıyor boyle vakalar oluyor bilirsiniz...oğluşum geldi ...ıslak kafası sıcacık sarılmış bir ortuye miniğim opucuğunu alınca susuyor ne guzel bir his gozlerim yaşlı ellerimle dokundum kokladım bebeğimi işte herşey silindi gitti aklımdan sadece o anı yaşadım o anın tadını cıkardım........hoşgeldin kuzum minik mucizem Cağan Erenim isminle bir omur mutlu ol yavrum.......Allah yolunu acık etsin....Kimse seni uzup canını yakmasın...Omrum yettiği surece hep yanında olacağım ....seni cok seviyorum ....

herkese teşekkurler butun cesaretimi ancak bugun ve gecenin bu saatinde topladım ve hikayemi yazabildim...benim hikayemin tek gercekleşen kısmı bebeğimi sağ salim kucağıma alışım oldu.....kimse boyle olsun istemem inanın cok zor unutmak....sizleri seviyorum arkadaşlar.....