bu kız deli mi bu saatte kalkmış girmiş nete demeyin...
ezanla uyandım.
pazartesi gunu doktor kontrolume gittim.
nst sırasında bir kadın yanımdaki sedyeye uzandı, oyle sancılıydı ki...
kıvrandı, ağladı ağladı ağladı...
icim parcalandı.
gece 2'den beri sancı cekiyorum acılma olmuş mudur diye sordu bana.
olmuştur herhalde dedim.
gecen hafta hic acılmam yoktu dedi.
meğer onun doktoru da benim doktorummuş.
sıramı ona verdim, kadın muayene oldu, acılması yoktu ve sezayene alacaklardı.
o an gozum cok korktu, her seferinde normal doğum yapacağım diyen ben gitmiş
yerine doktorun yanına girer girmez sezaryen gunu alıp cıkmayı duşunen başka biri gelmişti.
eşime dedim, sezaryen olacağım...
aynı şekilde eşimde o kadını gorunce normal diye tutturan kocamın yerine başkası yanımdaydı...
doktorun odasına girdik, once rutin ultrason muayenesi olduk...
doktorum artık catı muayenesi yapmanın zamanı geldiğini soyledi.
hep erteliyordum korkumdan.
eşimin zoruyla yattım o lanet yatağa
catım normal doğuma uygunmuş ancak acılmam hic yokmuş.
bu zamana kadar 3-4 cm acılmamın olmuş olması gerekiyormuş.
bunu da duyan ben daha durur muyum?
39. haftadayız demek ki hic acılma olmayacak, belki de az once karşılaştığım kadın gibi olacaktım...
dedim sezaryen olmamda cocuk icin sakıncası var mı???
kilosu 3466 gr, boyu 49 cm. 200 gr yanılma payı koyalım dedi doktorum, 3200 olacak
normal doğum taraftarı olduğunu yine yeniledi doktorum ayrıca ekledi de... sen normal doğum yapamazsın, hazırlıklı değilsin, korkun var...
dedim hayırrr ben hep normal istedim ama az onceki bayanı gorunce......dedim, sustummm.
haklı olarak doktorum da bana donup; hazır ve korkmuyor olsan hicbirşey etkilemezdi seni dedi.
hakverdim...
catı muayenesinde o kadar utandım ki doktorum dedi rahat ol, normal istiyordun, doğum samanı saatlerce yatacaksın buna ve surekli muayene olacaksın hazırla kendini.
bunu duyunca beynimden aşağı kaynar sular dokuldu...
eşim iyi duşunmem gerektiğini soyledi.
bense o an gun alıp cıkmak istiyordum yoksa kalacaktı bu sezaryen işim.
haftaya goruşmek dileğiyle ayrıldık muayeneden.
hastane kapısından cıkar cıkmaz geri dondum, gun alacaktım, kafama koymuştum.
aklımda sadece sezaryen vardı. sonrasında cekeceğim ağrı sızı umrumda değildi.
daldık doktorun odasına, alalım gun ve cıkalım gidelim dedim.
cuma gunu sezaryene gireceğim.
sabah 8'de hastanede olacağız ve 10 gibi işlem başlayacak.
yarım saat surermiş oyle dedi doktorum.
12den sonra yeme icme yok.
cıktım hastaneden uzerimde hem rahatlama hem de tedirginlik.
ne yapmıştım ben, bebeğimin kendi doğum tarihini belirleme hakkını elinden almıştım
anneme gittim, normal doğum taraftarıydı duyunca tum gun tansiyondan yattı
benim yuzumden...akşama benden leke geldi, o mutluluğumu anlatamam. demek ki pişman olmuşum felaket derecede.
dedik nişan bu ama yaaa catı muayenesinden dolayı olduysa...
doktorumu aradık, ılık duş al, devam ederse sabah gel dedi.
duştayım dua ediyorum devam etsin bu nişan olsun diye.
ama duşla birlikte leke de son buldu.
akşam 11den 1e kadar bebeğim hic durmadı, o oynadıkca sancım oldu.
yine sevindim ama olmadı işte kızlarrrr olmadı olmadı olmadı. yanlış alarm...
eşim hala iptal etme duşuncesinde.
bense herşeyde hayır var diyorum ve gorduğum kadının arkasaına sığınıyorum
hepinizden dua bekliyorum...