BENİM DOĞUM HİKAYEM ... DURU GİBİ DOĞUM YAPTIM.... DURU KIZIM OLDU..
eşimle evleneli 1 sene bile olmamıştı ama 3 seneden beri beraber yaşıyorduk.. ben yaşıma da bakarak surekli bir bebek sahibi olalım artık falan diye ısrar ediyordum.. eşimde daha zamanı var işlerimizi yoluna koyalım bahaneleriyle oyalanıyordu..ben surekli surekli ısrar ediyordum..hesaplamalar yapıyordum.. işte şimdi yaparsak martta doğar şu ay yaparsak nisanda doğar falan diye.. en son dedim şimdi yaparsak nisanda doğar belki senin doğum gununde doğar dedim.. tamam dedi.. o da istiyordu.. planlı bi bebek olmuştu.. ben artık bi ay dolmasını bekliyordum.. icimde korkularda vardı.. ya olmazsa falan diye.. surekli kk dan takip ediyordum.. işte ne zaman belli olur.. belirtiler nelerdir... eşim hep dalga geciyodu benimle bilimsel bebek sahibi oluyorum diye.. adet gunumu bekleyemedim. 4 gun onceden kan testi yaptırdım... sonucu aldığımda yuzumdeki gulumseyi unutamam..... cok mutlu olmuştum.. ertesi gun hemen doktor muayenemi aldım.. ultrasonda goremiyeceğimi biliyordum ama bi şanstı belki.. doktora gittiğimde bana şaşırarak sormuştu.. cok erken gelmişsin sen nasıl oğrendin nerden biliyordum daha adet tarihin gelmemiş diye.. bende planlıydı demiştim.. herkesinde bildiği gibi testler kontroller v.s. v.s. 9 ay gecmişti. surekli bi işaret arıyordum doğumla ilgili.. normal doğum yapacaktım bi aksilik olmadığı surece.. hep gece sancılanıp gideceğimi duşunurdum.. 2 ay onceden annem gelmişti izmirden yanıma doğum icin.. iştende ayrılmıştım son ay.. arada sırada gidiyordum.. eşimin sahip oluğu gumruk danışmanlığı şirketinde beraber calışıyorduk eşim icin zor olmuştu cinku 4 senedir butun işlerimizi hep beraber yapmıştık.. yerime eleman alıp işi oğretmiştik ona.. guzelde oğrenmişti... taaaa kiii doğumdan 1 hafta once bi şerefsizlik yapıp işi bırakana kadar. doğumdan 1 hafta once tekrar başlamak zorunda kalmıştım işe.. cunku benim işime eleman bulmak o kadar kolay değildi. bulsak bile oğretmek zaman alıcaktı.. neyse haftasonu gecmişti.. benim rutin haftalık kontrolum vardı pazartesi gunu saat 12.30 da... eşim işe gitmişti... bende hastaneye gidicek ordan da şirket mutfak alışverişi icin markete gidicektim .. sabah kahvaltımı yaptım.. duşumu aldım tam cıktım camaşırımı giyiyorum bir kac damla kan gordum.. kk dan okuduklarımla bilincliydim.. kimseye solemedim panik olmasınlar diye.. zaten doktora gidicektim o ne olduğunu soylerdi.. sancım yoktu sadece sanki buyuk abdestim varmış gibi bi baskı vardı kasıklarımda.. ama anlamamıştım doğuracağımı.. .. duşumu aldım ustumu giyindim .. eşim şirketten şofor gonderdi beni hastaneye bırakması icin.. tam hastanenin onunde inmemiştim.. karşı yolda inip ust gecitten falan gecmiştim.. bi de kanamam icin markete gidip gunluk ped falan almıştım yanımda bulunsun diye.. ama bi 1 km falan yol yurumuşumdur.. 12 de hastaneye girdim.. kaydımı actırdım.. 12.30u beklemedim.. doktorum emine hanım musaitti... duş aldıktan sonra kan geldiğini soyleyince beni hemen catala aldı.. oooo doğum başlamış 5 cm acılman var deyince cok şaşırmıştım.. beni hemen doğumhaneye yonlendirdi. yanımda kimse de yoktu... hemen eşimi aradım.. annemi aradım.. doğumhaneye yatış işlemlerimi bile ben kendim yaptım.. lavman yaprıldır.. ağrım sancım olmadığı icin serum takıldı suni sancı verildi.. .. ben yattım aşkı memnuyu izliyorum keyifle.. sonra ayakta geziyorum falan.. yaklaşık serum takıldıktan 1 saat sonra falan sancılarım arttı.. dayanamadım.. cok sinir bozan sancılardı ki neyse fazla cekmedim.. 20 dk belki ... hemşire doğumhaneye aldı beni acılmama bakmak icin.. catala yattım. yatış o yatış.. acılma bitmişti.. doğum başlamıştı.. hemen doktorumu aradılar.. cocuk doktoru falan geldi.. şaşkınlık icindeydim .. bu kadar hızlı ilerleyeceğini hic tahmin etmemiştim.. doğumhane cok rahat bi ortamdı.. doktorum geldi ıkın ıkın ıkın falan 3 - 4 ıkınmada bebişim duru kızım doğdu.. o an hic bi şey hissedemiyordum ... notr... cocuk doktoru kontrollerini yapıyordu.. kızım ağlıyordu.. doktor dikişlerimi yapıyordu.. 4 tane dikişm vardı.. bebişimi bebek odasına goturduler.. ben heyecanla dikişlerin bitmesini bekliyorum.. neyse bitti..19 nisan saat 12 de hastaneye yuruyerek girmiştim.. saat 3 te bebişim doğmuştu.. cıktım doğumhaneden eşimi gorunce boğazım duğumlendi ağlamak istedim ağlayamadım.. cunku beni bekleyen bi kalabalık vardı... duyan gelmişti.. şirketteki arkadaşlar ablam v.s. odama gectim.. yaklaşık 1 saat sonra kızımı getirdiler .. emzirme denemeleri falan.. cok rahat bi doğum yapmıştım..gece uyku yoktu.. eşimin en yoğun olduğu gun salı gunuydu.. onu oyle karışıklıkla bırakmamak icin gece bilg. istedim.. muşteriler ihracat talimatlarını gondermişlerdi bile..ertesi gun 5 tır ihracat vardı.. bi de oturdum onları yazdım.. sabaha kadar.. ertesi sabahta kendim cıkış işlemlerini yaptım.. şirketten şofor geldi eve bıraktı.. sanki hic hamile olmamış hic doğum yapmamış gibiydim. allah herkese boyle bi doğum nasip etsin.. ikiciyide boyle kolay yaparım inşallah.. en kısa zaman da ikinciyide duşunuyorum cunku... )))