maddi imkansızlıklar nedeniyle coooook uzun suren nişanlılık donemimden sonra evlenmiştim.aylardan 1 kasım 2009.birgun ben eltim ve kaynanam mutfaktaydık.eltim yaşca benden dort yaş daha kucuk ve benden 3 ay once evlenmişti.ablasının benimle aynı yaşta olduğundan ve cocuğunun olduğnu anlatmıştı.bende iltifat maksatlı ne guzel genc anne olsun demiştim.eltimde bana kayınvalidemin yanında hayır bence sen cok gec kalmışsın demişti.boğazıma sanki duğum atıldı zor yutkundum ama bir şey demedim.o gunden sonra yaşımın geciktiği psikolojisne kapılarak ( yaşım 27 ) surekli dua ettim.aradan gecen bir ay sonra regli oldum ama 3 gun surdu.adet duzensizliğikorkusundan canım doktorum murvet hakyemez e gittim.ilk test ilk tahlil sonuc + pozitif tabi kimseye 2 ay bişey demedik taki cnm oğlum duşuk tehlikesi gecirene kadar.herkes duymuştu gebeliğimi.duşuk tehlikesini atlattım.9 ay bebeğim ve ben cok sıkıntı gecirdik.bebeğim 42 hafta 2 gunluk olmasına rağmen inmiyordu.dr.um artık tehlikeli bekleyemeyiz dedi ve benim 23 ağustos 2010 da yatışım yapıldı.en korktuğum şey suni sancıydı.ama dr.um soz verdiği gibi herşeyin normal olmasını istiyordu.saatler ilerlemeye başladı.rahim acılması 1,2,3,4,5 ve ben artık dayanamadım hemen epidural uygulandı.ama şans işte sağ tarafım uyuştu fakat sol taraf kopuyo sancıdan.acılma 11 cm.oldu hala doğmuyordu olğlum hemen doğumhaneye goturduler.biraz ıkınma.biraz karnıma bastırma derken benim canım oğlum geldi. hikayem belki cok şatafatlı değil ama arkadaşlar normal doğum yapma şansınız varsa sezeryan yaptırmayın.inanın o ağrılar doğum olduğunda hepten kayboluyo.ben bebeğimin kordonu kesilirken gordum kokladım,doğum masasından da yuruyerek tekerlekli sandalyeye gttim.sezeryan olsa bunlar zor olurdu.ve en onemlisi dr.un tecrubesi.murvet hanıma ne kadar teşekkur azdır.herkese hayırlı doğumlar....