evet artık sıra bana da gelsin değil mi gec bile kaldım sanırım...

Ağustos ayına girmemizle bizde ki heyecan başlamıştı ve ben her an doğumu bekler olmuştum... Oysa ki zaman geciyor fakat bende ne ağrı ne sancı oluyordu.
Bebeğim 2 ay once almıştı doğum pozisyonunu fakat hala gelmeye niyeti yoktu.
hem heycanla bekliyordum hemde normal doğumdan cok korkuyordum.. aslında hic istemiyordum normal doğumu ama doktorum herşeyin normal olmasından dolayı doğumun normal olacak isteğe bağlı sezaryan olmayacak diyor ve beni surekli normal doğum icin motive ediyordu...

11.08.2010 eşimle 38+3 kontrolumuze gittiğimizde doktorumuz artık catılara bakma zamanının geldiğini soyledi ve benim bunu duyduğum anda nutkum tutulmuştu cunku herkes cok kotu birşey olduğundan bahsediyordu ve ben cok korkuyordum. O sırada tansiyonumu olcen asistan gulmeye başlayarak doktor hanım kotu bir zmanlamaydı tansiyon 14e fırladı dedi tabii hepimizde bir kahkaha benim her zaman 9larda cıkan tansiyonum 14 olmuştu doktorum korkma doğuma girmiyorsun dedi ve kacış yok catı muanesi yapıldı veeee hic soylendiği gibi korkutucu ve acıtıcı değildi. Boşa tansiyonumun cıktığıyla kaldım
Catılarımın normal doğum icin musait olmadığı, normal doğum yapmamın cok riskli olacağını soyledi doktorum ve bu seferde heycandan dilim damağım kurudu benim zaten hic normal doğum istemiyordum ve cok mutluydum ve uzun uzun konuştuktan sonra sezaryan kararını aldık hep birlikte

16.08.2010 sabah saat 08.00'de bir buyuk bardak meyve suyumu icmek icin uyandım ve tekrar yattım keyif yapmak icin
bugun doğuma gireceğim fakat ben o kadar sakinim ki herkes şaşkın 1 saat sonra kalktık ve hazırlanmaya başladık doğuma giderken hep karbeyaz olmak istiyordum ve istediğim gibi beyaz elbisemi ve ayakkabılarımı giydim son hazırlıklarımı tamamladım bu arada kurt gibi acım ve surekli karnımı severek ''bebeğim seni ac bırakıyorum ama sana kavuşmak icin buna mecburum'' diyorum
saat 10.30 gibi hastaneye geldik hamile halimle ve eşimle son kez hastane kapısında 1foto cekildik
yatış işlemleri yapıldı ve o arada herkes hastaneye doluştu oysaki benim doğuma girmeme daha 3 saat var
nst'ye bağlandım son kez ve ciğdem ebemize bu son dedik ardından ciğdem ebe odamıza gelip herkes dışarı hadi bakiyim diye bir bağırdı -ki herkes tırstı noluo die cok şeker bir bayan kulakları cınlasın once onluğumu giydirdi sonra ise sonda takmak benim işim değil ama sen cok korkuyosun kıyamadım geldim canını acıtmasınlar diye dedi veee inanın sondayı taktı hic hissetmedim ee ne oldu dedim taktım ya dedi aaa dedim
bak idrarın gelio dedi eee ben bişi yapmıorum ki nasıl gelio dedim )) ama oyle oluomuş yaşamadıan bilinmiyor işte
sonra insanlar hurrraa iceri )
başhekim sekreteri baş hemşire ve doğum katının sorumlusu odamıza gelip bizimle cok guzel ilgilendiler odayı tanıttılar onlarlada bir fasıl sohbet ettik guluştuk ve gittiler
2 gece 3 gun kaldım hastanede veher sabah ziyaretemize geldiler sağolsunlar buradan teşekkurler hehehe
anestezi uzmanı geldi son goruşmeleri yaptık.. ardından hemşireler geldi damar yolu acıldı 2tane. 1i yedek her ihtimale karşı..
bu arada bizim oda oyle kalabalık ki klima soğutmuo bile
bizler ise kakara kukara eğlenioruz ben gayet sakin ve normal gorunuyorum

saat oldu 13.30 2 kişi geldi ve hastayı almaya geldik herkes dışarı dedi ve beni sedyeye almaları ile ben bir boşaldım ki sormayın salya sumuk hemde
Aaaa bu ağlıo bebişini istemio bırkaalım dediler ve gercekten oylece bırakıp gidiolardı beni ben daha cook ağlamaya başladım gelin dedim ve cıktık odadan...
kimsenin yuzune bakamıorum herkes birşeyler soyluo ellerim ortunun altında kenetlenmiş ağlıorum
eşimin elini bile tutmadım kimsenin yuzune bakamadım asansore bindik eşimde bindi.. asansor ameliyat kapısına acılıo eşim orada kaldı ben iceri... opuşemedik bile ...
ameliyathaneye girdik beni 2 kişi aldı iceri herkes kendi halinde birşeyler yapıor ve ben caresiz savunmasız kesilmeyi bekliorum
gozyaşlarım dindi bu arada etrafı suzuorum
hmeen onumu kapattılar ve hazırlıklar başladı... foto mak. verdim erkek asistanlardan birine o da ismi ne olacak dedi Uras Burak dedim aa benim ismimde Burak dedi isimleri kim koydu dedi diğer asistan 2 isminide ben dedim oo dediler yazık enişteye.. herkes gulerek hakkın dolmuş dedi
anestezi uzmanı geldi havadan sudan sohbet edioruz ve benm hazırlıklar devam edio...
veeeee canım doktorum geldi tatlım nasılsın herşey guzel olcak hic korkma gozlerini actığında bebişin kollarında olacak dedi
ve son kez herkes hazır mı die sordu
herkes hazırdı
ve tum ekip beni alkışladı iyi uykular dedi
kafamı cevirmemle alet seslerini duymaya başladım ve korktummmm ya bayılmadan keserlerse die
anestezi uzmanına baktım o arada saat tam 13.41di
ne zaman bayılırım acaba ya bayılmadan kesilirsem diyecektim -kiiii
ne zman bayılırım acaba dedim gerisi yok
gozlerimi acmaya başladığımda ameliyathane kapısındaydım ve canım cok aciodu
sanki binlerce kesik atılmış uzerine tuz serpilmişti
canım acıyor diyemiyordum cunku dilim donmuyordu
konuşamıyordum...
kafamı sağa sola cevirmeye başladım herkes alkışlayarak gunaydın cok şeker bir bebeğin oldu cok tatlı sana benziyor diyordu
ben konuşmak istedikce inliyordum ve sonunda lutfen su dedim kurumuştu icim
canım acio lutfen su dedim ama yasaktı asansore bindik odamıza geldik bu sure icinde ben surekli canım acio lutfen su bebeğim nasıl sacı var mı nefes alıyor mu diye sayıklamışım ama bu kısmı hic hatırlamıorum ...
odamıza geldiğimizde eşim bebişin fotosunu gosterdi hemen aman Allah ım o ne oyle dedim kapkara sacları vardı oğlumun
inanın eşim kadar kadar gurdu sacları ve ben hep bebeğim kel olacak ben hic mide sorunu cekmedim diyordum
ve oğluşum geldi hemen emzirmeye calıştılar ben hala yarı baygınım arada uyuyor uyanıorum
ilk emzirme videomu cekmişler de o uykulu halimle bile anne nefes alıomu oğlum burnu tıkanmasın
geceliğime 2 nazar boncuğu takmıştım biri bebeğimin onu takın nazar değmesin oğlumun yuzunude tam goremedim diyorum ama gozlerim kapalı
işte annelik boyle birşeymiş hemen başlıormuş
mis kokulu oğlum kollarımda onemli olanda bu... cektiğim acıları coktan unuttum... zaten hastanede 2 gece kaldım eve geldiğim gunden beride yanlızım..
herşey yolunda Allah ıma şukurler olsun...

bu arada doğuma gireceğim gune kadar ya beğenmezsem ya cirkin olursa ya sevemezsem diye icten ice kendi kendime duşunup korkuyordum ama o dunyanın en cirkinide olsa anneye dunyanın en tatlısı mis kokulusu geliyormuş
ozellikle iyice ayıldığımda kokladım da yıkanmadığı halde mis gibi kokuyordu
ellerini ayaklarını heryerini inceledim herşeyi oyle muntazam oyle guzeldi ki insanı meest ediyordu...işte boyle