Macara Başlıyor:
norolojik ve psikiyatrik tedavilermiz biteli 6 ay oldu.artık bende kucağımda mis kokulu bi melek istiyorum ama korkuyorumda ya gene sonuc husran olursa ya yuzunu goremeden onuda kaybedersem ama ne olursa olsun herşeye razıyım cok sevdiğim goncamdan bir parca istiyorum ikimize ait.doktorlarım ısrarla hayır diyor hastalığın tekrarlıyacak diyor.jinekoloğumuzla goruşuyoruz sıkı bir takiple Allah'ın da izniyle olur diyor ve o ay bir mujde ilk denemizde varlığıyla karşılaşıyoruz.:asigim:evde testi yapıyorum inanamıyorum ertesi gune hemen randevu alıyorum sabahtan gidiyoruz eşimin haberi yok daha soylemedim.doktorumuz işte burda diyor bak babası bu noktacık bir can.eşim şokta nasıl yani bu bit tanesi ama deyip duruyor.ordan cıkıyoruz. bundan sonra sigaraya son deyip atıyorum cantamdaki paketi. ve anlaşıyoruz. 3 ay bitene kadar kimse bilmeyecek. buda giderse kimseyele uğraşmak istemiyorum. yolda bir telefon geliyor. babam yoğun bakıma alınmış kalp krizi geciriyormuş eve gidip annemi alıyoruz ve hastahaneye herşey bi anda aklımdan cıkıyor canlarımdan biri canıyla uğraşıyor icerde. iki gun yoğun bakım arkasından acil ameliyat tum damarlar tıkalı deniyor. hastahane tutmuyor başka bir yere nakli gerekiyor cihazlar yetersiz yer arıyoruz.doktor arıyoruz.cerrah bir arkadaşımız bir oneride bulunuyor eşinin telefonundan ulaşıyor ameliyata gireceği hastahenede yoğun bakıma alınıyor.ama kalp cok yorgun kurtulamayabilir 1 ay beklemesi gerekli ilk ayımız dedemizin başında yoğun bakım kapılarında geciyor bu arada her hafta doktorumuza gidiyoruz. iyi olduğumuzu oğrenip rahatlıyoruz. dedemiz bir ayın sonunda kurtulup donuyor evimize. artık rahatız. oda ne babamız bu kezde elim diye sızlanıyor hemen yine doktora el kisti alınmalı ama idare edebildiği kadar etsin deniyor.ertesi sabah eşim elini kullanamayarak uyanıyor.bu arada devrimin 9 haftalık.hemen doktoru arıyoruz.gittiğimizde acil ameliyata girmezse bir daha elini kullanamayacağını oğreniyoruz.oğlen ameliyata giriyor.o icerde biz oğlumla ameliyathanenin kapısında.1saat sonra bir hemşire narkozu arttırmak icin imza istiyor ne oluyor diyorum iyi merak etmeyin diyor imzayı verip sakinleşmek icin yukarı cıkıyorum. son basamakta başım donuyor sonra acilde gozlerimi acıyorum.aklıma oğlum geliyor bir şey verdinizmi diyorum sadece ayıltıldığımı oğreniyorum. eşim ameliyattan cıkmış doktoruyla goruşuyorum iyimiş.3. ayımızda bir kanamayla uyanıp hastahanede soluğu alıyoruz. iğneler serumlar oğluşum iyi eve donuyoruz. 5. ayımızda bir gce aniden sancılanıyorum. doktorumuzu arıyoruz. hemen gelin bende geliyorum diyor. bebişim aşaya inmiş doğum pozisyonuna girmiş korku dorukta :1no2: bir kac gun sonra bu kez tansiyon sorunuyla gidiyoruz.gunlerden pazar doktorumuz uşenmeyip geliyor gerekenler yapılıyor tekrar evimizdeyiz.6. ayın sonu ateşleniyorum eski rahatsızlığımın belirtileri baş gosteriyor.malesef yine pazar ve doktorumuz şehir dışında. arıyoruz başka bir doktor glip tetkikleri yapıyor. kendimize gelip hastaheden cıkartılıyoruz. son iki ay bebişim iki kez gelme teşebbusunde bulunuyor. kuveze girmemesi icin bekletiliyor.:1no2: son haftalar dedemiz yine hasta bu arada uzuntuden travma geciren annenemiz artık iyice gel git akıllı oldu babannemizinse son atakla hastalığı boyut değiştirdi artık gormuyorda
hepsine bakmakla yukumluyum korkuyorum ya sezeryana girersem kim bakacak onlara kim bakıcak bize.senağlamasenağlamaDoğum Başlıyor :
gece sancılarım başlıyor eşim vardiyalı calışıyor ve bu hafta gececi yani işte.sakin olmaya calışıyorum bu arada dedemiz rahatsızlanıyor hastahaneye goturulmesi lazım onu giydirip goturuyrum eve donuyoruz sıkıntıdan olsa gerek sancılarım kesiliyor :1no2: yinede doktorumuza gidip gorunuyoruz sabah bol bol gez bu gun yarın gelicek şimdi gidebilirsin diyor.erktesi sabah sancılar daha ağır ve yine duzenli ama oğlumda bir gariplik var geriniyor noluyor canımı yanıyor biraz sonra solunumum sorun yaratmaya başlıyor eşimi arıyıp durumu bildirip gelmesini soyluyorum. sabah 5:00 hastahanedeyiz. oksijene bağlanyorum serum veriliyor acıklığımız aynı sancılarınsa aralıkları uzamaya başladı.tekrar eve gonderiliyoruz cunku eski rahatsızlığımdan dolayı orda kalmamalıyım.
Bu Kez Geliyoruz :
sabah duşta elimize bir parca geliyor buda ne hemen netin başına kordonmu değil suyumuz gelmediki daha peki ne neden duşmuyor :sm_confused: yine hastahanedeyiz o parcanın tıkac olduğunu artık akşama kadar oğluşumun yanımda olacağını oğreniyorum.doktorumuz bekleyelim kendi sancılarını diyor sancılar var acılma 4 cm.i buluyor ama be cok iyiyim gezinip duruyorum. bu arada lavmanımız yapılıyor.babamız garip garip bize bakıyor yuzunde acı bi ifade ben iyiyim diyorum. ama herşey cok yavaş biraz sunni sancı veriliyor.ben hala geziniyorum arada ebemiz gelip acıklığımızı soyluyor nstye bağlanıyoruz sonra yine geziniyoruz. :dance: doğumhaneyi gormek istiyorum peki diyorlar bebek hemşiremiz ve ebemiz beraber doğumhaneye gidiyoruz sorucaklarımızı oğreniyoruz dahada sakinleşmiş geri donuyoruz.acıklığımız 6 cm.ama bebişimin kalp atışları duzensizleşmeye başladı noluyor.akannehir kendime hakim olamıyor tedirginim ona bişey olmamalı olamaz Allah'ım bu kez yuzumuze gul. doktorumuz epidurli oneriyor sakinleşin ki kalp atışlarımız duzelsin diyor. sancı hissetmiyorum cok hafif zonklama ama bebişim daha onemli peki diyorum.anestezi uzmanımız geliyor epiduralimiz takılıyor. ama artık herşey bulanmaya başlıyor kendimi zorlasamda sakinleşemiyorum.:1no2: yarım saat sonra. artık pek cok şeyi hemşiremizin ve eşimin anlattıklarıyla anlatıcam cunku ben hic bir şey hatırlamıyorum :cok uzgunum: Devrimimin kalp atışları iyice yavaşlamış hemen sezeryana alınmalıyız babamız imza veriyor. bense sadece ağlıyor ve titriyormuşum.sakinleştirici veriliyormuş surekli ama titremem durmuyormuş.bir kare eşim boş gozlerle bize bakıyor. sedyeye alınmaya calışıyorlar beni.başka bir kare yeşim senmisin (bebek hemşiremiz başımızda ameliyattayız.) nerdeyiz yatağına alıcaz seni.neyden sonra bilmiyorum.hemşiremiz anlatıyor. epidural uzmanına catmışım kapa ceneni diye kaydirigubbakcemile3 amliyathanede dakika dakika soruyormuşum hangi aşamadayız şimdi napıyorsunuz.oğluşumu gostermişler tekrar ağlamaya başlamış ve bayılmışım bir kac dakka o beni vermiycem demiş hemşiremiz doverim seni demişim kaydirigubbakcemile3 (cok ozur dilerim ama gercekten hic bir şeyi hatırlamıyorum :cok uzgunum: ) odamdayım yine hrşey kare kare başka bir bebek hemşiresi oğluşumu yanıma yatırıp emmesi icin yardım ediyor.babam annem yanızda doktorumuz oğluşumun resimlerini cekiyor. birileri geldi kim bunlar. gece saat 10:00 kalkmak istiyorum hasta bakıcımız gelip hem beni kaldırıyor hemde temizleniyoruz. saat 12 :00 bu seste ne eşim iyimisin diyor. aklıma geliyor oğlum diyorum bak burda deyip yanıma yatırıyor. Allah'ım bu benimmi nasıl ne zaman geldi.senağlama canım yanıyor tutamıyorum. yine kayıp zaman.:cok uzgunum: bir sesle uyanıyorum. bebek hemşiremiz oğluşuma mama veriyor sutum yok malesef
artık iyiyim kalkıp gezinmeye başlıyorum.sabah 4:00 ondan sonra oğlumun başından ayrılmıyorum altını değiştiremiyorum kucağıma alamıyorum ama en azında goruyorum artık. sabah 6:00 artık herşey net oğlumu ilk defa kucağıma aldım şukrediyorum.hadi evimize gidelim ben iyiyim.8:00 gibi vardiyalar değişiyor butun hemşireler odamızda Devrimime bakıp gidiyorlar. her kez mutlu cuku kimse inanamamış ayılabileceğime uc gun uyur bu kadar sakinleştiriciye diyorlarmış.doktorumuz geliyor pansumanımız yapılır biz gidiyoruz diyoruz guleek peki hadi gidin veriyorum cıkışını diyor.cocuk doktorumuz gelip kucuk herifiminde iyi olduğu mujdesini veriyor opuyorumnanaktanopuyorumnanaktan ve hazırlanıp cıkıyoruz herkez şaşkın nasıl diyorlar dun akşam uzeri sezeryana girdiniz şimdi oğlun kucağında gidiyorsun. veeeeeeeeee artık evimizdeyiz şimdi oğlum diğer odada beşiğinde babası ile beraber uyuyor. ve ben yine bayılma uzereyim ama mutluluktan :asigim: :asigim: :asigim:bu arada tum KK dostalarına sohbet odasında sıkıntılarıma destek olanlara haberi aldığında benimle beraber sevinen uyuzcimcimeme, her an bize destek olan yeşimpat hemşiremize ve herşeye rağmen bize inanan bana bu mucizeyi yaşatan ve bizi kurtaran doktorumuza teşekkuru bir borc biliyorum.ve yeşimpat hemşirem gercekten hicbir şeyi anımsamıyorum tum sozlerim icin senden ozur diliyorum :cok uzgunum:
kusura bakmayın biraz uzun ama tum icimi dokmek istedim ve doğumdan korkanlar bu duygu icin herşeye değer Şeniz