Bu hayat boyu unutulmayacak ve insanın hayatın da yaşayabileceği bence en muthiş olaydır.Oğlum 20 gun once geldi.Ben vaktimiz var diye rahattım ve iyi de oldu.Bilmediğin bir zaman da doğurmak cok daha iyi doktorumun verdiği tarihi beklemek zor olacaktı benim icin.Sabah uykumdan suyumun gelmesiyle uyandım ve olamazdı doğum başlamıştı.Ben hungur hungur ağlıyordum. Hemen eşimi aradım oda cok şaşırdıve kısa bir zaman da geldi onu beklemek zor oldu hem korku hem sevinc ikisi bier arada.araba da doktorumuza haber verdik.Ve benim belimde sancılar başlamıştı.Hastaneye gittiğimiz de beni bekliyorlar dı hazırlıklar yapılmış beni sandalyayle doğum odasına cıkardılar ve doktorum bebeğin karnım da kakasını yaptığını soyle bunu fazla bekletemeyiz biraz normal doğumu dener olmassa sezeryana geceriz dedi.Ardından suni sancı takıldı aslında sancılarım iyiydi ama hızlanması icin ve ben o sancıyla ne yapcağımı şaşırdım inanılmaz bişe o cıldırmış gibisancı gelince kendimi kaybediyordum hemşirelere bağırıyordum onalar da bana eşime anneme bu arada onlar hep yanımdaydılar.Eşim doğuma asla girmem dedi ama napalım kader.Veben geliyo geiyo demeye başladımve bir anda doğum da buldum kendimiıkın ıkın sıkma kendi hadi şimdi diye diye ve bir de o ne oğlum dunya ya geldi. ben tabi o anda acılar icindeydim ama yine de o mutluluğu yaşadım ve butun bunların kamera da olması en guzel şey o an hayatta ki en guzel an. Sonra oğlumu kucağım da gorunce onun kokusu yuzu herşeye değerdi.İyiki doğdun oğlum.Artık ben bir anneyim.