buda benim parmak kızımın doğum hikayei olsun teyzeleri evde akşam eşimle test yaptık bi baktık belli belirsiz cift cizgi ablamı aradık belirsiz ama acabamı oda evet dedi o kadar keyiflendik ki cuma gunu pozitif cıktı bende pazartesine randevu aldım doktordan fakat pazar gunu bi bakıyoruz kahverengi leke gelmiş o kadar panikliyoruz ki hemen arıyoruz kliniği orda olan doktora gidiyoruz sonra kan testi yapılıyo bi gun sonra aradığımdaysa kanda pozitif cıktığını fakat usgde olmadığını dış gebelik olabileceyini direk olarak yuzume soyluyo doktor ben ağlaya ağlaya giditorum doktora sonra orda başka bi doktor daha giriyo muayeneye o diyoki evet hamilelik var derken surekli kanama yaşıyorum hic kalkmamam gerektiyini soyluyo doktor ben yatağa bağlı kalıyorum bu arada bulantılar başlıyo su bile inmiyo boğazımdan gun aşırı serumla besleniyorum bu arada gene kanamalar devam ediyo hic unutamam 28 ekim doğum gunumdur o gun oyle bi kanama olduki ne doğum gunumun o gun olduğunu hatırladım nede o gun doğdumu eşimi cağırdım gene gittik doktora iğneler tahililer derken eve geldim eşimin boynuna sarıldım hıckıra hıckıra 40 dakika ağladık beraber ama benim kızım cok kuvvetli cıkmış ki beni hic bırakmadı 4 aydan sonra herşeyin normal olduğunu artık yataktan kalkabileceyimi soyledi doktor bi ay guzeldi sonra şişmeler odemler başladı bi gun kaltım aynaya bi baktım suratım olmuş futbol topu kadar tansiyonumu olcturduğumde yuksek cıkıyo arıyorum doktoru şehir dışında olduğunu vede başka birine gitmemi soyluyo butun gun farklı hastaneler gidiyorum en son bana preklempsi olduğumu erken doğum olacağını vede orada yeterli donanım olmadığını fakulteye gitmemi soylediler ben donmuştum resmen hic tepki veremiyodum cunku doktorum bana tansiyonun duzenlenir cıkarsın bi iki gune dedi ama daha cok erkendi doğum icin 6 bucuk aylıktı daha benim kızım bide iki haftalık bi gerilemesi varmış onuda beni muayene eden başka doktorlar soyledi eşime sadece şunu dediyimi hatırlıyorum yavaş kaza yapacaksın sonra beni yatırıyolar fakulteye kuvoz olmadığını bebek orda doğarsa olebileceyini yaşarsada kalbinde ciyerlerinde beyninde kalıcı hasarlar olabileceyini soyluyolar benim beynim uyuşmuş sadece bilmiyorum ben eşimi goreyim ne olur diye ylvardığımı hatırlıyorum sabaha kadar hastanelr aranıyo yok deniyo her yerden şehir dışına cıkarmak istiyo eşim ank ist neresi olursa gidelim diyo doktorlarda ona benim olebileceyimi bunu goze alıyosa şehir dışına cıkarabileceyini soyluyolar sabah bulunuyo bi ozel hastanede koştura koştura gidiyoruz hemen yatış yapılıyo iğneler tahililler doktor diyo eyer 24 saati gecirirsek kızın icin daha iyi olacak idrarda protein kacağı var inş yuksek cıkmaz diyo neyseki kızım gene kuvvetli beni gene bırakmıyo 10 gun tedavi goruyorum hergun usg dopler derken bebeyin suyunun azaldığını ve sezeryan hemen olması gerektiyini soyluyo sabah 9da hazırlanıyoruz sezeryana asansore alınıyoruz ben o kadar korkuyorum eşimin suratına bile bakamıyorum ağlayacağımı biliyorum cunku ameliyethaneye giriyorum doktor gelene kadar anestezist geliyo bana korkmamamı herşeyin guzel gececeğini kızımında sağlıklı doğacağını soyluyo doktorum geliyo gene en son hatırladığım onu o rahatlatıcı ses tonu korkma tamammı herşey cok guzel olacak Allahın izniyle alacaksın bebeyini kucağına diyo sonrasını hatırlayamıyorum ayıldığımda ordaki bayan uyandınmı diye soruyo bense kızım yaşıyomu hayattamı diye soruyorum kac tane anne bunu sorar ki doğumdan sonra o an evet hayatta dediyinde tekrar dunyaya gelmiştim sanki odama alındım ama bebeyim yok kuvozdeydi cunku butun gece ağladım sabaha kadar şimdi bişey oldu şimdi oldumu diyecekler ertesi gun bebeyimizi gorelimmi diye sordu eşim evet dedim hemen gidelim ama korkuyorum ona bişey olursa ben asla kendime gelemem onu gorursem ondan kopamam indirdiler beni kuvozde yatıyo oylece 1200 gr 38 cm ama bana gore dev yureyi dev bebeyim parmak kızım ağzı burnu kablolar icinde 18 nisan 2009 kızımın doğum gunu onunla onun yaşamasıyla ben tekrar doğdum doktorum bana cok ilginc ama o kadar kucuk olmasına rağmen ağlayarak geldi dunyaya annesi cok guclu kızın dedi 25 gun kuvozde yattı hergun gittim beslemesine bakımına sonra cıktık buda benim parmak kızımın doğum hikayesi teyzeleri bende isterdim burdaki bicok annegibi odamda kızım beni bekliyo olsun ama rabbim bize bunu buyurmuş once ALLAHA sonrada doktorlarıma borcluyum kızımı