Kızlar icim cok sıkılıyor bu konudan yazacağınız her satı rher yorum cok onemli benim icin..
Oğlum şu an 16 aylık ve neredeyse 1 yıldır Tv seyretme alışkanlığı var..Ve ne yazık ki bu alışkanlığı benim yuzumden edindi. İlk başta cok masum gorunuyordu Tv ama şimdi canavar gibi geliyor gozume..

Calışan bir anneyim ve calışmaya oğlum 4,5 aylıkken başladım. O zamandan beridir annem bakıyor oğluma.9. aydan beri televizyon cocuğun tutkusu haline geldi saatlerce tv karşısında 11 aylıkken bayram tatilinde annem gitti eşim baktı cocuğa ve bazı sorunlar fark ettik. Adını soyleyince bakmıyor, goz teması kurmuyor oyuncakları ile oynamıyor. Otizm den bile şuphelendik,pedagoga gitmeyi duşunduk ama annem herşeyin normal olduğu konusunda beni ikna etti ve yine kaldığımız yerden devam ettik.. Ama oğlum yine Tv seyrediyor, Tv kapanınca resmen dunyası kararıyor oyle mutsuz ki anlatamam. Yanlış olduğunu bile bile izlemesini istemediğim icin Tv yasakladım bir donem Annem kendiside Tv bağımlısı olduğu icin 2. gun pes etmek zorunda kaldım. Ayda bir deniyorum tv yasağını ama her defasında tartışıyoruz, kızıyor cıkışıyorum anneme,annem kusuyor, başka carem olmadığı icin gidip barışıyorum ozurler gonul almalar ama sonra yine aynı..
2 aydır psikologla goruşuyorum bu konudan bahsettim. Cocuk hic bişe oğrenmiyor 16 aylık topu getir diyorsun oyle geziniyor evde beni anladığını sanmıyorum. Al ver oyun bilmiyor. hepsinden kotusu kulakları duyduğu halde adını deflarca soyle bakmıyor donupte. hepsini anlattım. Kesinlikle izlememeli tv dedi. Hatta en kısa surede bir Bende o akşam eve geldim moralim bozuktu tabi kapattım tv yi. haliye yine oğlum mızırdanmaya annem laf sokmaya başladı. Ben ısrarcı davranınca gecti odasında izlemeye o sırada bende oğluma yemek yedirmeye calışıyorum. Tv olmayınca kıyametler koptu tabi. Arada annem gelip inatlaşma yemez işte ac tv yi tık ağzına vs. soyleyince iyice tepem attı. Yemeği yarıda bıraktım yemeyince ısrar etmedim goturdum banyoya yıkamaya o ara deli gibi ağlamaya başladı cığlık cığlığa annem geldi bana laf sayınca tutamadım artık kendimi patladım. O saat itibariylede benle konuşmuyor.
Artık bu defa gidip barışmaya hic niyetim yok. Cunku annem oğluma baktığı surece Tv olayı bitmeyecek cocukta gelişim normal gitmiyor iki gundur daha cok fark ettim. Ya ben işten ayrılıp kendim bakıcam ki maddi acıdan bu cok zor yada uygun bir kreş bulup kreşe vercem o da icime sinmiyor. Ama anneme de artık baktırmıycam orası kesin. Hem beni surekli eziyor fedakarlık yaptığı icin hemde cocuğumun gidişatından hic memnun değilim ki annem hala bu durumun normal olduğunu savunuyor..
Salı gunu psikiyatrist ten randevu aldım. Gelişimindeki sıkıntılar icin destek alıcaz. Ona gore bir yol cizmem lazım cok endişeliyim ya kotu birşey cıkarsa. Birde anneme nasıl diycem kırmadan artık sen bakma diye nankor ilan edicek beni. Ama cocuğum herşeyden onemli. Gerekirse işi bırakıcam ya da sosyalleşmesi icin kreş mi iyi olur bilmiyorum. Kafam cok karıştı yardım edin lutfen...