bilirsiniz arkadaslar anne olanlar bilirler ,anne olmak oyle bisey ki hayatim onlardan once ve sonrasi diye ikiye ayrildi eskiden beni uzmeyen ,dokunmayan seyler simdi aci veriyor bazen oyle zor geliyor ki anne olmak cok mesakkatli bazen sabrim oyle tasiyor ki iki oglus var ve tahmin edersiniz nasil kavga ediyorlar birine yapma desem olmuyor digreine desem dinlemiyor yani beni bayagi uzuyorla ama onlari oyle seviyorum kihele uyuduklari zaman neden kizdim agladi onu uzdum diye uyarinca yapmayin etmeyin anlatip kizincada zoruma gidiyor cok uzulup agliyorum kirdim incittim diye kendi kendimi yiyorum ya bisey olursa onlara ben naparim diyorum hic icimden cikmiyor nolucak bu halim bilmiyorum boyle cok aci cekiyorum,helede uyuduklari zaman bisey olacak saniyorum,ya arkadaslar bu duygular sizdede var mi nasil sabrediyorsunuz