Cocuklar iyi bir gozlemcidir. Ozellikle de anne ve babalarını cok iyi gozlemler. Onları nasıl kullanacağını iyi bilir. Bu sebeple anne ve baba, cocuğun eğitimi konusunda ortak bir goruşe sahip olmalıdır. Bir tarafın verdiği cezayı diğer taraf affederse bu tutarsızlık cocuğun gozunden kacmaz. Ebeveynin tutarsız davranışı cocuğun kişilik gelişimini olumsuz etkiler.

MELEK DURUKAN AİLE DANIŞMANI&AİLE TERAPİSTİ

-Anne-babanın dengesiz ve kararsız olması, cocuğun eğitim ve gelişimini olumsuz etkiler. Bu dengesizlik ve tutarsızlık hali, anne-baba arasındaki goruş ayrılığı ya da anne-babanın davranışlarındaki değişkenlik şeklinde kendisini gosterir. Anne-babanın cocuğun yanında 'cocuk konusunda' birbirlerini eleştirmeleri, birinin olumlu yaklaştığı bir davranış karşısında diğerinin olumsuz tutum takınması ya da taraflardan birinin cocuk kayırması, sıklıkla rastlanılan eğitim yanlışlıklarındandır.

UNUTMAYIN! COCUKLAR İYİ BİR GOZLEMCİDİRLER. Cocuklar, cok iyi birer gozlemcidirler. En iyi gozlemledikleri kişiler ise anne ve babalarıdır. Yaptığı etkili gozlemler sonucunda cocuk; anneyi ve babayı nasıl kullanabileceğini, onlardan nasıl yararlanabileceğini cok cabuk oğrenir.

ANNE-BABA ORTAK TAVIR SERGİLEMELİDİR. Cocuğun belli bir davranışının bazen hoş gorulmesi, bazen de aynı davranışın ceza almasına yol acması, cocukta cezanın anlamı ve sucun niteliği hakkında kuşkular uyanmasına neden olur. Anne baba, mutlaka eğitim konusunda aynı goruşe sahip olmalıdır. Baba, cocuğa bir suc işlemesi sonucunda ceza verdiğinde; anne cocuğu kucaklayıp sevmemelidir. Aldığı cezanın niteliği, hangi davranışın sonunda aldığı, cocuğa acıklanmalıdır.

TUTARSIZLIK, COCUĞUN DOĞRU DAVRANIŞI BULMASINI ENGELLER. Cocuğa verilen eğitim turunde de, tutarsızlık gorulmektedir. Anne-babalar cocuklarına karşı bazen cok hoşgorulu, bazen katı, bazen demokratik bazen de vurdumduymaz davranabilmektedir. Bu durumda, cocuğun kafası karışmaktadır. Hatta cocuk eğitimindeki bu tutarsızlık, anne-baba arasında da gorulmektedir. Bazen sadece anne tutarsız davranırken, bazen baba da tutarsız davranabilmektedir. Cocuk, bu nedenle dengesiz hareketler sergilemektedir.

Buyuk cocukların yetiştirilme tarzı ile kucuk cocukların yetiştirilme tarzları arasında farklılıklar gorulmektedir. Anne-babalar; ilk cocuğu yetiştirirken daha otoriter, kuralcı ve hatalı olurken, ortanca cocuklara biraz daha esnek davranılmakta, kucuk cocuklara ise daha sevecen ve hoşgorulu olunmaktadır. Anne-babaların kucuk cocukları daha fazla korudukları; buyuk cocuklara ise erken yaşta sorumluluk yukledikleri gozlenmektedir.

TUTARSIZ ANNE BABA TUTUMU, COCUĞUN KİŞİLİK GELİŞİMİNİ YAVAŞLATIYOR. Boyle bir aile ortamında yetişen cocuk, hangi davranışın nerede ve ne zaman yapılacağını kestiremez. Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu bilemez. Cocuk; kendini kanıtlamak ve dikkatleri uzerine cekmek icin urkek, yumuşak huylu, ılımlı, soz dinleyen kişilik yapısı ya da kendi benliğini ve bağımsızlığını gosterebilmek icin kavgacı, asabi, cabuk kırılıp ofkelenen, tepkisel bir kişilik yapısı geliştirebilir. Dengesiz, tutarsız ve kararsız anne-baba tutumu, cocuğun kişilik gelişimini baltalar. Cunku cocuk her zaman "Neyi, nerede, ne zaman ve nasıl yapmalıyım?" sorularıyla o kadar meşgul olur ki, o yapmaya kalkana kadar başkaları coktan eyleme gecmiş olur. Cocuk; kendi kişilik gelişimini sağlamak icin oldukca uzun zaman ve emek harcar.

Zaman