bundan tam 3 ay once 14.03.2011 tarihinde eşimle yine aramız bozuktu. o gun ağladığım kadar hayatımda hic ağlamadım sanırım... Akşam doktor muayenesine gittik. zamanı yaklaşmıştı ama bizim nazlı kız bi turlu doğum kanalına girmiyordu. doktorum 10 daha bekleyelim istermisin dedi. olur dedim hem kilosu da artar. nasıl olsa pıt diye normal doğumla doğuracaktım kızımı... ben oyle sanıyordum. doktordan cıkıp eve geldik. Eşimle yine tartıştık. oturdum tv izliyordum. birden sıcak sıcak birşeyler gelmeye başladı. aman allahım suyum geliyordu. ne yapacağımı şaşırmış bir halde bağırmaya başladım suyum geliyor diye. eşim de panik oldu tabii. suyum boşaldıkca bağırmaya ve ağlamaya başladım suyum bitiyor bebeğime birşey olacak diye. apar topar hastaneye gittik.akşam 20.00 den sabah 11.00 e kadar suni sancı verdiler ama hic acılmam olmadı. bebeğin başı kanala girmedi bi turlu. en sonunda doktorum sezeryana karar verdi. o kadar perişan olmuştum ki ameliyathaneye girer girmez bana genel anestezi yapın dedim. Allahtan beni dinlemediler ve spinal yaptılar ve bebeğimi hemen gorebildim. sezeryanın boyle rahat olacağını bilseydim normal doğum diye hic diretmezdim. ne şekilde olursa olsun meleğim bana huzur getirdi şimdi de kadro getirdi)