sonrası cok guzel seyretti ta ki 6. haftaya kadar
)6. haftada başlayan mide bulantılarım (kusma yok) tiksintilerim beni evimden eşimden yemeklerden neredeyse herşeyden soğutup bezdirmişti
oyle boyle 4-5 aya kadar surdu o halim ve sonrasında kilo alımlarım karnımın belirginleşmesi donemi başladı o donemde de herşey rahattı fakat daha sonra vucudumda oluşan şişkinlikler cocuk ve kiloların damarlara yaptığı baskılar sonucu el bileklerimde karpal tunel sendromu bile oluştu artık ellerimin surekli hic gecmek bilmeyen uyuşuklukları yuzunden doğru duzgun birşey tutamaz elimden duşurur iş yapamaz olmuştum gecmesi icin cok araştırmalar yapıyordum ama malesef doğum yapmadan gecmeyeceği gerceğinide kabul edip o şekilde beklemem gerekiyordu
artık son zamanlarımda iyice vuran bel ve sırt ağrıları yatakta yatamama uyumama gibi sorunlar almış başını gidiyordu geceleri uyku diye birşey kalmamıştı bi ara bir turlu uyuyamıyordum sabahlara kadar pc başında oyalanıp sabah 8-9 gibi uykuya dalıyordum ..neyse ki gunler oyle boyle gecti ve beklenen doğum tarihi olan 23 nisan geldi cattı ama bebeğim gelmek istemiyordu bir turlu surekli var olan sancılarımdan başka hicbirşey yoktu bende belirti olarak sancılar sıklaşmıyor ağırlaşmıyordu ne ileri ne geri gidiyorduk yani..
25 nisan gunu azar azarda olsa suyum gelmeye başladı belli ki bebeğin suyuydu akıntı falan değildi ama bir anda boşalmıyor coğalmıyordu hic sonra ertesi gun yoğun bir sancım oldu hic azalmadı ve ilerlemedi ama baya yorucuydu oyle ki karşımda oturan yengemlere misafir geleceği icin yardıma gittim yaptığım 1-2 ikramlık şeyi zar zor bitirdim sonrada eve gecene kadar mutfaktan hic yerimden kıpırdamadım oylece oturdum o gunde oyle gecti ertesi gun yani 26 nisan gunu ise yine evde iş guc oyalanıyordum sancım gecmişti hafif adet olacakmışım gibi bir sancı vardı ve ben ev işleriyle ilgileniyordum bir ara camasırları asmaya başladığımda yoğun bir akıntı olduğunu farkettim hatta dedim ki suyum komple geliyor galiba bir bakayım lavaboya girdiğimde baktım ki sanki adet olmuşcasına kanamam oluyor şaşırdım hic bir sıkıntım yoktu ağrı sızı ama o kanama insanı korkutmaya yetiyordu bende korktum tabi ama kendimi sakinleştirip hemen eşimi aradım onuda fazla panikletmeden konuşmaya calışarak eve cağırdım eşim gelene kadar geri kalan işlerimide hallettim ve geldiğinde hemen hazırlanıp hastaneye gittik doktorum muayenede baktı acıklık yok parmağımın ucu kadar dedi ve kanamaya bir acıklama yapamadı plesentadan olur genelde ama oyle bir sorunda yok dedi yani bir anlam veremedi istersen sezeryanla alalım zaten gunude gecti suyunda geliyo bebek riske girmesin enfeksiyon kapmasın dedi ben kabul etmedim ne olursa olsun normal doğum yapacağım diyordum ve doktorada yine oyle soyledim o da eve bırakamam riskli olur burda tutsam bekleyeceksin 1 gun dedi karar verin dedi bizde karar verdik 1 gun bekleyecektik ve ertesi gune kadar doğum başlamazsa sabah 6 da suni sancıyla mudahale başlayacaktı neyse odamı hazırladılar nst makinesini falan getirdiler bana serum bağladılar cunku yeme icme yasaktı oylece o gun saat 3-4 civarı gittiğimiz hastanede ertesi gune kadar bekledik sabaha kadar acılma olmadı sabah 6 da alttan bir aletle suni sancı verilmeye başlandı sancılar nst de cıkıyordu ama bende birşey yoktu gibi bir durum vardı yani beni bağırtacak kadar acıtmıyodu sonrasında serumla suni sancı verilmeye devam edildi bu arada muayeneler yapılıyor surekli ama zerre acılma yok daha sonra kalcadan iğne yapıldı rahmi yumuşatmak acılmayı kolaylaştırmak icin boyle boyle saat 12yi buldu hala bir cm bile acılmadan eser olmadı en son kontrolde doktorum cok bitkin duştun kendinide bebeğide yordun bu halde doğum zor olabilir istersen daha fazla bekleme hem kanamanda var riske girme falan bir duşun dedi sonrasında eşime soyledim doktorumla konuş sezeryana gireyim cunku artık dayanma gucum kalmadı dedim muayeneler verilen suni sancılar ve bunun yanı sıra her defasında acılma olmadığının soylenmesiyle sıfırlanmış bir moralle daha fazla bekleyemedim suyumda geliyodu kanamamda vardı aptallık edipte kendimide bebeğimide tehlikeye atmak istemiyordum artık her an her şey olabilirdi cunku o sıkıntılarında etkisiyle acil sezeryan kararı verdim ve o anda bebeğimi gormek o anı yaşamak gibi duyguların bende hic etkisi olmaması sebebiyle genel anesteziyi tercih ettim hemşirelerin hazırlamasından sonra ameliyathaneye indirildim ve son hazırlıklardan sonra gule guleee denilip bayıltıldım
) sonrasında il 10-15 dk icinde kızımı yukarı bebek odasına cıkarmışlar beni de bi yarım saat kadar sonra cıkarmışlar yani oğlen 2 ye doğru falan cıktım ben ama akşam 8 civarı falan ayıldım sanırım baya bi sure acı hissetmeyeyim diye ayıltmamışlar iyi de olmuş cunku hic acı hissetmedim dikişlerimden falan ameliyat sonrası surecinde tek sorun ilk ayağa kalkış yuruyuş ve ilk tuvalete cıkış oldu onlarıda nankorluk edip cok buyuk bir sorunmuş gibi abartıyla anlatmak istemiyorum cunku o kadar bir sorun yoktu 3. gun eve geldiğimde her işimi nerdeyse kendim yapıyordum ve sadece geceleri uyuyup uyandıktan sonra cocuğa kalkmak isterken eşimden yardım alıyordum doğrulurken yataktan bu da 1 hafta icerisinde kayboldu gitti Allahıma şukurler olsun şimdi daha iyiyim bebeğimle yeni hayatıma alışmaya alışıyorum hala herkese hayırlı doğumlar.....