benim gebeliğim birz sorunlu gecti.bebeğim bobreklerime baskı yaptığı icin bobreklerde uzama vardı.surekli dr kontrolundeydim.41.haftada doktoruma ağrılarımın cok fazla olduğunu soyledim.oda eğer 2 gun icinde doğum olmazsa hastaneye gelip yatış yapmamı soyledi.ve ben hastaneye yatım.cumartesi sabahı yatış yaptım.belki normal olur diye beni beklettiler ama olmadı.sancı odasında yanımda doğuran gidiyo ben hala ordayım moralim sıfır olmuştu .korkudan titriyodum.ilk olduğu icin ne olacağını bilmiyorum.beni ac susuz bekletiyolar.pazar gunu rahmime beyaz bi plastik lastk yerleştirdiler acılma olsun diye ama hicbişey acılma olmasını sağlamıyodu.pazar akşama doğru suni sancı verdiler ama ortalığı inlettim sesimle.suni sancı kadar kotu bişey yok.ondada acılma olmadı.ama ben hala sancı cekiyorum ve ac susuz bekliyorum.pazartesi sabah oldu bende hala acılma yok.yataktanda kaldırmıyolar.sadece tuvalete gitmekicin nst yi cıkarıyolar.pazartesi oğlen dr geldi muayene etti ve doğumun başladığını fakat acılma olmadığı icin sezeryana almaları gerektiğini soyledi.cok korktum ve uzuldum o kadar sancı cekip bide sezeryan olunca.neyse aldılar ameliyathaneye indirdiler beklerken suyum geldi.cok soğuktu hemşire ustume battaniye orttu.ve beni aldılar oraya girince ağlamaya başladım.sonra dr genel anestezi şsteyip istemediğimi sordu bende genel dedim.oğlen 2 de kızım doğmuş ben 4de daha gozumu yeni acıyodum.uynınca direk yoğun bakıma alıyolar.tamm dikişin ustunede bi kum torbası koydular.rahimi sertleştiriyomuş.sonrada elleriyle alttan ici temizlediler.onu yapmazsa sonra kurtaj olmak orunda kalırmışız.ve sonra gorumcem bebeğğimi almış yanıma getirdi onu gorunce butun cektiklerim bian da bitti.cunku o benim canımdan bi candı.o benim ayşegulumdu