25.yaşgunum olan 1 mart 2011 tarihinde o kadar guzel bir hediye aldım ki,daha guzeli mumkun değil..bebeişimin karnıma duştuğunu oğrendim ve beklemediğim bi zamandaydı yani PCOS hastası olduğum icin beklediğimden cok erken bir zamanda aldım bu haberi..ilk hamileliğini yaşayan herkes neler hissettiğimi gayet iyi anlıyordur..okadar guzel bi hamileliktiki herkes imrenerek bakıyordu cokk rahattım 1 defa bile kusmadım hic belim ağrımadı,hic cirkinleşmedimm
)herkes bunu soyluyordu...25-26,haftaya kadar hic kilomda artış olmadı.. cidden cok rahat bi hamileleik geciriyordum..taki 28. haftaya kadar;Bir akşam hafiften başım doner gibi oldum icime bi şuphe duştu tansiyonumu olctum 15-10 olmuştu,cokta dikkate almadım acıkcası,limon filan desteği ile başdonmemi durdurdum,2-3 gun sonra rutin kontrolume gittim oradada tansiyonumu olctuklerinde yine yukse cıktı,doktoruma 2-3 gun oncede yuksek cıktığını soyledim,bu arada 1 haftada yaklaşık 3 kilo almıştım ve hafiften ayaklarım şişmişti,doktorum ilgili bi dr olduğu icin bunları ihmal etmedi ve 1 hafta tansiyon takibi yaptırdı ve gordukki tansiynum 14-10 civarında seyrediyordu bundan dolayı preeklampsiyi duşunmeye başladı,1 hafta boyunca tansiyon icin alfamed kullandım tansiyonumu hic duşurmedi aynı seyretmeye devam etti,1 hafta kullandıktan sonra kontrole gittiğimde doktorum doppler ultrason baktı bişeyler gormuş olacakki beni bu konuda uzmanlaşmış bi radyoloji uzmanına yonlendirdi beni,aynı gun tesadufen uzman radyologla karşılaştık hadi bakayım hemen dedi(sağlıkcı olduğum icin bi oncelik tanıdı yoksa mumkun değil hemen o doktora baktırmak) ,işte acı gerceği preeklempsi olduğumu o gun oğrendim ve dunya başıma yıkıldı resmen...
Daha sonra doktorum beni bu konuda uzmanlaşmış bi docente acill olarak yonlendirdi beni..hemen gittik muayeneden sonra beni hastaneye yatırdı,hemde direk yoğun bakıma,neyse tahlillerim nst filan hepsi yapıldı,2 gun hastanede kaldım 3, gun sabah kendimi cok iyi hissediyordum saat 13 civarlarında birden sırtıma omuriliğime ve daha sonrasında mideme ağrı saplanmaya başladı,hemen DR lara haber verdirdim hemen nst ye bağladılar ve gordumki bebeğim bana ses vermemeye başlamıştı son 2-3 saattir hareketleride azalmıştı zaten,anlamıştım artık bişeyler olduğunu bebeğimin oluyor olduğunu anlamıştım....:-((((ağlıyordum beni apar topar ameliyata aldılar,spinal anestezi ile almaya başladılar bebeğimi ben ağlıyordummm cok ağlıyordum sanırım tansiyonum yukseldiği icin beni tamamen uyuttular,bi ara hayal meyal bebeğimin sesini duydum birileri bak bebeğin filan dedi sonra gozlerimi actığımda yoğunbakıma alınmıştım...bebeğimi soruyordum surekli cevap vermiyorlardı bi turlu ağlıyordum hala..sonunda bi dr dan cevap alabildin dedei ki;bebeğinin doğumdakalbi durdu 5 dakika sonra hayata dondurduk dedi kuvezde şuan dedi..o an inananın hic icime bebeğimin yaşayacağı gelmedi..oleceği icime gelendi..hicc sevinemedimm bebeğim yaşıyor diye..ertesi sabah beni odama gonderdiler akşama doğru kuveze bebeğimi gormeye gittim ama ayaklarım geri geri gitti sanki oleceğini ve sabrını Allah icime vermişti..yaşıyordu bebeğim ama ben onu kucağıma alacağımı hic tahmin edemiyordu..onu ilk gorduğumde cıldıracaktım belliydi hayata tutunamayacaktııı...cook minikti,,aslında 29 hasftalık doğan bi bebek icin kilosu iyiydi,1180 gr dı ama icime oyle geliyordu bebeğimi kucağıma alamayacaktımm..ertesi sabah bi dr gelip bebeğiniz ex oldu dedi ben biliyordum diyebildimm başka hic bişey diyemedimm...
benimde kızım var ama meleğim varr,hemde onu babasıda anneside coook seviyor...ona bi gun kavuşaccağızz meleğimizz bizi en guzel yerde bekliyor...