Gunluk hayatta, toplumumuzda o kadar ozguvensiz insanlarla karşılaşıyoruz ki; sesi soluğu cıkmayan, ne istediğini bilmeyen, derdini anlatamayan vb.. varlıklarla doldu taştı bu memleket. İnsan durup duşunmeden edemiyor “Neden boyle” diye. Oncelikle bu durum cocukluktan ileri gelmektedir buyuk oranda. Cunku yapma’lar, etme’ler, dur’lar,sus’lar cocuk bunlara boğulmuş halde gelişiyor. İster istemez bilinc altı korumaya gecerek birşeyler yapmaya calıştığında bunları -ana bilince- gonderiyor ki ” Yanlış birşeyler olmasın ” , ” barındığım bunye zarar gormesin ” diye. Boylelikle yanlış birşeyler yapmaktan korkan kişi bu prangalar altında tekleye tekleye, cekine cekine, kendi gecmişinin baskısı altında birşeyler yapmaya calışıyor. Uzerindeki bu baskı bunyesinde fırtınalar kopartarak ozguvensiz insan modelini gozlerimizin onune seriyor.

O zaman cocukluktan başlayarak bunların bunyeye girmesine izin vermemeliyiz. Bu gorevde anne,baba,ağabey,abla,amca,hala vs… kişilere duşmektedir sırasıyla ve herkesin bu konu hakkında katkıda bulunması gerek cunku bu insanlık gorevimiz olmalı, cocuğun uzerimizde hakkı kalmaması icin gorev olarak kabul etmeliyiz.
Ne yapmalı?
Yapılacak şey basit ama zahmetli. Sıralama yaparsak eğer;
1. Cocuğa yapabileceği işleri yaptırmalıyız: elbise giyinmesine, yemek yemesine, oyuncaklarını toplamasına izin vermeliyiz. Yanlış yaparsa oncelikle bizlerde kabul etmeliyiz ki; bundan daha normal bir durum yok.

2. Yanlış yaptığında: kızmadan, sabırla ” bak anneciğim, ablacığım.. vs.. bunu boyle yapsak daha iyi olur” deyip soruna değil cocuğun bilincini, cozume odaklamış oluyoruz.

3. Cocuğa eğitim verirken ( ki cocuk icin herşey eğitim, cocukluk doneminde cunku) beraber yapın. “-Gel oyuncakları toplayalım, -Elbiselerimizi değiştirelim, -yemek yapalım, -alışveriş yapalım, -sofrayı hazırlayalım ” boyle yaparsak cocuk ister istemez (cunku insan boyle oğrenir) once davranışları kopyalar ve bir sure sonra da kendi tarzını ortaya koyar.

4. Yaramazlık yaparsa: bu cocuğun gelişimi icin onemlidir; koşmalı, zıplamalı, atlamalı… cunku o yavrucağın kasları gelişim halindedir ve icgudusel olarak kasların gelişmesi icin hareket etmek zorundadır. Calışmadan kaslarını geliştiren halterci gordunuz mu, cocuk ağırlık kaldırmayacağı icin, ya da spor yapmayacağı icin bu yolla calışıyor. Gelişmiş ebeveynlerde boyle bir durum oluyor mu ?
Cevap yok. Cunku gelişeceği kadar gelişmiş, hoplamak, zıplamak,koşmak,tırmanmak icinden gelmez.

5. En onemlisi İNSAN yerine koymalıyız. Teşekkur etmeliyiz, ozur dilemeliyiz, saygı duymalıyız, uyuduğunda sessiz olmalıyız,saymalıyız,sevmeliyiz…. Bu durumda cocuk “Ben bir bireyim” bilincinde yetişir. Değersizim adlı kotu duşunce tohumları bilincaltı tarlasına ekilmemiş olur.