Oğlum emeklemeden once hayatım baya kolaymış şimdi bunu anlıyorum.hatta bebek buyuttuğumu emeklemeye başlayınca anladım diyebilirim.emeklemeden once koyardım kanepenin uzerine eline bir cıngırak usluydu zaten bebeğim saatlerce agucuk bugucuk yapıp kendi kendine eğlenirdi.ben evin işini yapardım o arada bakımımı yapardım hatta internette sorf bile yapardım.

Ama şimdi oyle mi bebeğim emekliyoooor (tabi doğal gelişiminin bir parcası olduğu icin cok şukur ki emekliyor ama benim canım cıkıyooor) butun gun evi dolanıp her yeri dağıtıyor,dolapları boşaltıyor,cicekleri deviriyor.ustelik başına bir iş gelmesin diye surekli takipte olmam gerekiyor.ustelik ne bulsa ağzına atıyor.:26:

Gunde iki defa parka cıkarıyorum.evde daha cok bunaltıyor cunku.orada yine neyse en azından daha iyi vakit geciriyor.

Tuvalete bile gitsem peşimden gelip kapıda ağlıyor.bulaşıkları makineye o kadar zor yerleştiriyorum ki makinenin icine girmeye calışıyor.bazen kahvaltımı bile yapamadan parka cıkarmak zorunda kalıyorum baş edemiyorum cunku.

Bunları siz de yaşıyor musunuz ya?paylaşalım rahatlayalım