kızım hamileliğim boyunca -2ve3. aylardaki bulantılar haric- cok uslu bir bebekti.ne aşermeler ne tekmeler ne uykusuzluk ne cok kilo karnım buyumese kızımın hareketlerini hissetmesem hamile olduğumu ile anlamayacaktım.ertesi gun nst ye cağırmıştı doktorum. 38.haftadaydım ve ilk defa nstye cağırılıyordum.normal olmadığını anşamışsınızdır.kahvaltı yapıp gelmemi soylediler.gece kızım oyle hareketlendiki sanki heyecanlanmıştı.sabah kahvaltımızı ettik eşimle.yol cok acıktı hastanemizde uzaktı yol boyunca 'doğum yapacağın gun de boyle olsa yol,gitmişken bi doğursan' diye şakalaştık durduk.hastaneye vardık. nst icin doğumhaneye gittik.odada sezeryan icin bekleyen,nstye bağlanmış bir bayan daha vardı.'zavallı' dedim icimden 'kesecekler kadını ben nasıl olsa normal yapacam' diye duşundum.eşimde dışarı cıkmıştı yanlızdım yani.sonra nstye bağlandım bende 'heyecanlanma' dedi hemşire,'heyecanlı değilimki' dedim.o gitti diğeri geldi 'yan don' dedi dondum,'makineyi bi acıp kapatalım' dedi,'sen ilksin bu gun bazen boyle yapar' dedi.ne olduğunu soramadım bile ama hic korkum endişem yoktu kotu bişey olmayacaktı.o hemşirede gitti 2-3 hemşire birden girdi odaya 'niye boyle oluyoki' dedi e artık sordum ne oluyo diye kalp aritmisi var dediler kalp atışı bi 160a cıkıyor bi 50 ye iniyor.'kordon kıvrılmış olmalı' dediler 'yani' dedim 'acil sezaryan olacaksın' dedi hemşire.e ben normal doğuracam.doktorum geldi beni sakinleştirmeye calışıyor ama ben cok sakinim hemde onlardan cok cok sakinim.'eşini cağır'dedi cağırdım.'anestezi yapmamız lazım en son ne zaman bişey yedin' '2 saat once' hemen dışarı cıkıyor anestezi uzmanı geliyor 'yemen yediğin icin normal anestezi yapamayacaz sana epidural olacak epidural olunca şoyle oluyor boyle oluyor' diyor ben herşeye tamam diyorum bişeyler imzalatıyorular.yeşil onluk geliyor yanda nstde bekleyen bayanın annesi yardım ediyor soyunup giyinmeme yanımda kimse yok.sedye geliyor icimde bir soğukluk.doğumhanenin kapısına ilerliyoruz kapıda eşim 'iyimisin' diyor 'iyiyim sen sakin ol' diyorum sadece.ameliyathanede telaş epidural iğnesi vurulacak şoyle dur sakın şoyle yapma yanımda benimle ilgilenen ebenin elini sıkıyorum o da benim elimi sıkıyor ben yanındayım der gibi.sezeryan başlıyor ameliyathane buz gibi aralarında konuşuyorlar.muhabbete başlıyorum hala 'ben normal doğum yapacaktım' diyorum doktoruma 'iyi ya işte' diyor ne sancı ne bişey başımın ucundaki hemşireyle muhabbete başlıyorum.nerelisin ben şuralıyım diye.bu nasıl hasta diyorlar biz ondan daha heyecanlıyız.'ne oldugunu anlayamadım ki daha' diyorum.'bak şimdi cıkaracaklar bebeği' diyor hemşire,bekliyorum 'aaa' diyor 'duydunmu ağlayarak cıktı',duymuyorum.sağımda duran masaya yatırıyorlar,cocuk doktoru kontrol ediyor,temizleniyor.artık duyabiliyorum ve gorebiliyorum.ne giydirecez diyorlar kıyafeti yokmuş ki.cantamız bile yanımızda değildiki biz sadece kontrole gelmiştik. ben nasıl yeşil onlukle ameliyathaneye cıktıysam kızımda yeşil ortuye sarılı iniyor doğumhaneye.ben daha ameliyathanedeyim karnımı dikiyorlar.aşağıda ne oluyor acaba.indiriyorlar sonunda benide odada ilk elinde kamerayla arkadaşımı goruyorum.eşimi goruyorum sonra 'gordunmu' diyorum 'gordum' diyor.yatırıyorlar yatağıma beni bir bakıyorumki kızım orda uyuyor.opuyorum kokluyorum.sabah kahvaltı edip cıktığım icin karnıda tok kızımın emmekte istemiyor. sadece uyuyor butun gun.bitanem şimdi 2 yaşına yaklaşıyor az once oyuncak fincanlarıyla bana cay yaptı icirdi.ne hamileliğimi ne doğumumu ne şimdiye kadar beni hic zorlamadı.daha fazla herhangi bişey sevilebilirmi bilmiyorum