Kızlar Selam..

Nette cok araştırdım bebegim kimsede durmuyor diye bunun nedeni yabancılamaymış inşALLAH duzelir sadece benmki erken basladi normalde 6-7 aylıkken ortaya cıkarmış bnmki 2 bucuk aylık olunca basladı..

acaba ne kadar surer bilgisi olan var mı kızlar ?

Benim gibi olanlar icin merak edenler icin bir Yazı paylaşmak istiyorum Belki Yardımcı olurum birilerine..
Alıntıdır:

0-3 Yaş Arası Psikolojik Gelişim

Bir bebeğin hem fiziksel hem de psikolojik doğumu vardır. İlki zaman acısından daha kısa bir sureye yayılır ikincisi ise neredeyse hayat boyu surer. Kız veya erkek, bir bebeğin kişiliğinin gelişmesi oncelikle 0-3 yaş arası annesinden psikolojik doğumunu sağlıklı bir şekilde gercekleştirmesiyle olur. Yeni doğan ilk 2-3 ay temelde icedonuk bir şekilde yaşar ve annenin onun fiziksel ihtiyaclarını gidermesi soz konusudur. Bu fiziksel ihtiyaclarla birlikte bebeğin sevgi ilgi şefkat ihtiyacı da cok onemlidir. Bebek bu devrede kendisiyle annesi arasındaki ayrımı yapamaz. Anne ve bebek, bebeğe gore bir butundur ve icicicedir. Bu iciceliğin tatminkar bir bicimde yaşanması gerekmektedir. Aksi halde bebek anneden ayrılmakta gucluk cekecektir. Bu evrede anne neredeyse bebekten hic ayrılmamalı bakıcı bile olsa bebek anneye oncelikle bağlanmalıdır. Anne bebeğini hicbir gece yalnız bırakmamalı tatile bebeğiyle birlikte cıkmalıdır. Bebek anneyi bu donemde duygusal olarak kaybetmemelidir. Bu icicelik bebeğin temel guven duygusunu cok etkiler. Bu donemin ardından bebek yavaş yavaş dış dunyaya donmeye başlar , başka insanlar ilgisini cekmeye başlar. 4-5 aylıkken bedeninin ayrı olduğunu hisseder ve beden sınırlarını keşfeder. Annesinin burnunu sacını cekiştirir, hareketlenmeye başlar. Bebeğin gulumsemesi artık daha cok kişileri tanıyarak sebepli bir şekilde olmaya başlar. Bebeğin bu donemlerde bağlandığı bir battaniyesi yastığı veya bir ayıcığı olmalıdır. Bu onun benimsediği bir şey olmalıdır. Bebek yavaş yavaş bu oyuncağı kendi kendini yatıştırmak icin ve guven duymak icin kullanmaya başlar. Bizim ulkemizde bu durum hemen hic bilinmemektedir. Hatta bu durum annelerde kaygı yaratır, bebeğin bağımlılık geliştirmesinden endişe ederler. 7-8 aylık bebek artık dış dunyayla ilgilidir ve olan biteni daha iyi takip eder. Bebek anneyi diğerlerinden cok daha iyi ayırdeder. Bebek annesiyle diğerlerinin arasındaki ayrımı dikkatle gozleyerek yapar. Bu aralar yabancılama durumu soz konusudur. bebek tanımadığı kimselere karşı endişeli bir ifade takınabilir hatta ağlayabilir bu olağandır ve gecer. Eğer bu devam ederse bebek anne ilişkisinde temel guven sorunu olduğundan bahsedebiliriz. Kişilik gelişimini, ayrılma- bireyselleşme ve kendi ayakları uzerinde durma olarak tanımlıyoruz. Ayrılma ve bireyselleşmenin diğer onemli evresi 9 ayla birlikte başlayan bebeğin hareketlerine hakim olma donemi ve bolbol pratik yapma donemidir. 14. aya kadar devam eden bu donemde cocuk emekleme ve yurumeyi oğrenir ve boylelikle dunyaya fiziksel olarakta farklı bir acıdan bakmaya başlar. Bu onda buyuk bir heyecan ve merak duygusu uyandırır. annenin hareketlenen bebeğiyle birlikte bu heyecanı duyması ve onu desteklemesi cok yararlı olacaktır. Aşırı kaygılı anneler bunu yapmakta zorlanırlar ve cocuğa da bu kaygıyı gecirirler. Şunu bilmemizde fayda var bebekler ve cocuklar aslında annenin soylemediğini hissederler. Anneler bunu ellerinde olmadan aktarırlar. Dolayısıyla annenin her anlamda sağlığı cok onemlidir. 15-24 ay arasında hem anne hem cocuk icin cok zor bir donem başlar. Buna yeniden yaklaşma donemi diyebiliriz. Bir onceki donemde hareketlenme ve kendi davranışlarını kontrol edebilmeyle birlikte bebek anneden ayrılır ve dış dunyayı keşfe gider. Bu donemde ise bu ayrılığı duygusal olarak yoğun bir şekilde hisseder ve anneye geri doner. Bu durum hem anneyi hem cocuğu yorar. Uyku ve yemek bozuklukları oluşabilir. Cocuğun coklukla negatif tepkiler verdiği bir donemdir. Anne ne yapmasını isterse, cocuk tersini yapmak ister. Bu durum aralarında bir guc catışmasına donuşur ve olayı icinden cıkılmaz bir hale getirir. Cocuk kendi sınırlarını aramaktadır ve ihtiyacı olan şey anne ile aynı olmamaktır. Dolayısıyla hep onun dediğini yapmak da cozum değildir hatta durumu zorlaştırır. Bu donemde ofke nobetleri gorulur. Ofke nobetlerine kapılan cocuğun ihtiyacı sakinleşmesine yardımcı olunmasıdır. Bazen bunu bile red edebilir. Annenin soğukkanlı ve şefkatli olması sabırla yaklaşması iyi olur. Cocuk kendi kişilik sınırlarını ancak annesinin isteklerinin tersini yaparak hissetmeye calışır. Bu annemin istediği tersi benim istediğim o zaman ben annemden farklıyım. Bir yandan herşeyi kendisinin başarmasını ister bir yandan da onay beğeni alkış sevgi ve şefkat arar. Bu aylarda da cocuğu bırakıp uzun tatillere gitmemek lazımdır. Cocuk anne gidince yokoldu zanneder ve buyuk bir endişeye kapılır. Annenin 1-2 gunden fazla ayrılığı onu derin şekilde etkiler. Fakat anne bu donem cok yoğun olmasa da calışma hayatına girebilir. 24 aylıktan itibaren cocuğun psikolojik gelişimi daha bir yoluna girer taklitler coğalır vucudunu merak eder keşfeder. Bu donemde oyunları ceşitlenir, sosyal rolleri oynamaya başlar, anne yemek yapıyor baba işe gidiyor vs. 36 aydan itibaren duygusal olgunlaşma artar artık her an anneyi istemez kendi başına idare edebilir bazı zamanlarda daha sosyaldir yuvaya başlar ve sosyal dunyası genişler arkadaşlıklar edinir. Annesi bir sureliğine gittiğinde artık yokolmuş gibi gelmez. Anne gider sonra tekrar gelir cocuk bu surekliliği artık bilir ve icinde hisseder. Bu arada tuvalet terbiyesi tamamlanmıştır. Cocuk duygusal olarak da daha dengelidir anneyle daha huzurlu bir ilişki kurar.