9 ay geldi gectii koca gobekli yuzu gozu şişmiş cirkin gorunen ben ama bu goruntuleri umursamaz hatta hoşuma bile gidiyodu mutluydum Doktorum 15 ocak doğum tarihi dedi bu gunu sabırsızlıkla bekledim bekledik belki de daha erken gelir dedim gunler yaklaştıkca heycan dahada arttıyordu hergun telefonlar almaya başladım son 1 hafta icinde doğurdunmu diye hayır daha var demekten yorulmustum heycan mutluluk korku sevinc butun duygularım birbirine girdi ama oğlumdan ses yok 15 ocak oldu hala ses yok dr gittim oğlunun keyfi yerinde 1 hafta daha bekleyelim dediler geldi geldi gelmedi sezeryan dediler sezeryan istemiyodum norml doğum olsun diyodum herkes doğuruyo bende doğurum nolcak diyodum )) dr dan cıkarken hayal kırıklığı off 1 hafta dahamıı nasıl beklerim nasıl dayanıcamm herkes benı oyalamaya calışıyo gunler gecsin diye 17 ocak akşamı artık beklemeyi bırakmıştım akşam kayınvalidemlerde okey falan oynadık ole gecti eşimle eve cıktık uyuduk veee saat 2 de sancım tuttu yavştn arada oluyo diye eşime solemedim yarım saat daha bekledim hic bu kadar uzun surmemişti uyandırdım oğlumuz geliyo galiba dedim yataktan hic bu kadar istekle sevincle uyanmamıştı hadi annemleri araylım hadı gidelim bi panik cok guzeldi cok eğlendimm ) sakinleştirdim sancım ara ara geliyodu hic oyle dayanılmıcak gibi sancılar değildi saat 5 de suyum geldi kaynanmları aradık annmleri aradık hemen toplandılar herkes heycanlı artık sancılarım sıklaştı sancıdan yere cokunce hastaneye gittik hemen doğuma hazırladılar kendimi korkutmım diye hic doğum ile ilgili seyler araştırmamıstım kulaktan dolma seyler ustumu giydirdiler beni muayene aldılar muayene koltuğyla ilk defa karşılamıstım onu gorunce co korktum psikoljim bozuldu o an oturtular benı oraya kac cm acılmıs diye bakıcaklar ama ben saf bole dokunmadan bakıcaklar kac cm acılmıs solicekler diye beklerken o ann muayene edince cok korktum kasıldım birden titremeye basladım 4 cm acılmam varmıs hemen yatağa yatırdılar nsteye bağlaldılar suni sancıyı dayadılar o andan sonra sancılarıma dayanamamaya başladım icerde ebeler kahvaltı yapıyo gulup eğleniyo benım orda canım yanıyo dayanamıyorum ses sese katıp ağlıyodum tekrar ebe geldi muayane edicek ben inat o inat derken tekrar muayene etti 6 cm acılmıs bole yaparsan doğuramazsın sakın kasma doğum sırasında bebeğine bişey olur falan derken korktum iyice yapamıcağımı hissettim o anki psikolojiyle sezeryana alın benı doğuramıcam dedim benı annemlerin yanına goturdu gozlerim şişmiş bağırıp cağırıyom annem normal olsun diye ısrarcı ben doğuramam diye bağırıyorum oyalıyolar benı derken ben kazandım ) eşimle babam daha fazla benı ole gormeye dayanamadılar ve sezeryana gidiyorum serumu cıkardılar rahatladım o nasıl bişeymiş olee sezeryana el sallayarak gule oynaya gidiyorum tabi tek uzulduğum bebeğimi benden once gorucekler diye cok uzulyodum ama belden aşağı uyusturduklarını oğrenınce ameliyathanede cok sevindim iğne mi yaptılar ve sedyeye yatırdılar operasyon başlıyo hazırmısın dedi dr hadi artık lutfenn heycanda oluyorum 3 4 dk belki daha uzun bilemiyorum drlar guldu bebeğim ağlamadan once cişini yapmışş ve hayatımın değişti o an o ses hic kulaklarımdan gitmicek biri bana artık sende annesin demesi bebeğimin ağlama sesi hemen kucağıma verdiler bana bi bakışları vardı ki hazırmısın benımle olmaya der gibiydi optum kokladım gozlerimizi ayırmadık birbirmizden o anı herkese yaratsın allahım benı dıkıp bicmeye onu da giyindirmke icin ayrıldık odaya getirdiler beni sonra oğlum geldi meme verdim hic zorlanmadık ne oğlum ne ben hemen emmeye başladı sanki dahaonceden tecrubeliymiş gibi anneyle bebğin en guzel bağı emzirirken kokusu bakışları harika ben ki uyudumu top atsalar uyanmazdım ama oğlum en ufak sesine hemn uyanır oldum şimdi oğlum 2 aylık oldu cok yakışklı teyzeleri cok uzatmım analtsam daha cok var ama ozeti bole bu gune kadar gelen gunleri baska bi başlık altında anlatırım ben buyuk bi heycanla yazıyorum belki sizlere sıkıcı gelicek ama bende bu unutulmaz anımı anlatmak istedim