Olbers Paradoksu, Alman filozof Heinrich Olbers'in 1823 yılında kaleme aldığı makalesinde one surulen tezdir. Olbers bu makalesinde, sonsuz statik bir evrende her cizgisel bakış doğrultusunun eninde sonunda bir yıldızın yuzeyinde sonlanacağını cıkarsamaktadır. Ohalde sonsuz statik bir evren varsayımıyla gece gokyuzune bakan herhangi bir gozlemci, gokyuzundeki her noktayı bir yıldız kadar parlak gormek zorundadır. Ama gercekte boyle değildir. Olbers bu paradoksal durumun, sonsuz statik bir evren varsayımından kaynaklandığını, bu varsayımın hatalı bir varsayım olduğunu ileri surmuştur.

Bu paradoksun bir cıkışı olarak uzak yıldızlardan gelen ışığın, evrendeki toz halindeki madde tarafından soğurulduğunu, gozlemciye ulaşamadığını one surmek olabilir. Oysa Olbers, sonsuzdan beri varolan bir evren varsayımında bu maddenin de giderek ısınacağını ve bir yıldız yuzeyi gibi ışıldayacağını ileri surmektedir. Demek ki evren, sonsuzdan beri var değildir.

Evren, sonlu bir gecmişte varolmuş olmalıdır. Boylece uzak yıldızların ışıkları bize henuz ulaşmamıştır ve aradaki madde henuz yıldız kadar ışık sacacak olcude ısınmamıştır.