12 kasım pazartesi gunu catı muayenesi icin hastaneye gittim. Muayene sırasında doktorun kolunu sıktığım icin doktorum tarafından normal doğum yapamayacağıma dair bayağı bir korkutuldum. 13 kasım salı sabahı kanamam oldu. Tuvalette kanı gorduğum zaman ilk aklıma gelen bebeğin beşiğinin henuz olmadığı ve kaşlarımı almadığım oldu. Doğumdan sonra resim cekinecektim ve kaşlarım beni cirkin gosterecekti.
Annem ve kocamı telaşla uyandırdım hemen hastaneye gittik. Doktorum catı muayenesinden sonra kanamanın normal olduğunu soyledi ve eve donduk. O gun kkya girip sohbet ettim, annemle evi sildik supurduk kaşlarımı aldım, ayıklanmış narım vardı onu yedim ve kanepeye uzandım annem yanımda cay iciyordu kocamda yan odada pcde idi. Bu arada akşama kadar kanama devam etti fakat aldırış etmedim.
Annemle aramızda şoyle bir diyalog gecti;
Ben:kaşlarımıda aldım bebek şimdi gelebilir
Annem:evet ya evide toparladık temzledik boyle zmanda gelse keşke
Ben:ama daha beşiğini almadık azıcık daha beklesin
Ben kanepeye uzandım dinlenmek icin yatıyordum ki birden (suyum geldi klasik bir cumle) amniyos sıvısı patladı
Anneee cabuk hastaneye!!!!!!!! diye ağlamaya başladım.Evde bi kıyamet koptu, kocam yan odadan koştu geldi onu gorunce biraz daha yaygarayı coğalttım.
bu arada benm sancım falan yok sadece korkudan bağırıyorum. Kocam annesine bağırdı kayınvalidem hazırlanıp geldi araba aşağıda bekliyor, kocamınElini tuttum merdivenlerden iniyoruz, kocam beni teselli etnmeye calışıyor "korkma aşkım bişi yok gidip Ege yi geitiricez"
Hastaneye giderken arabada şartımı soyluyorum bizimkilere "korkarsam sezeryan olurum haberiniz olsun" diye
Hastaneye geldik beni doğumhaneye aldılar kapı kapanırken eşime el salladım ağlamaklı gozlerle oda bana acıyan gozlerle bakıyodu.
Bi ebe vardı ki sormayın haldır haldır. Ebe acılmama baktı, acılmam 6cm olmuşEbe beni nstye bağladı suni sancı verildi Allaaaaahhhhh o nasıl bir sancııııı
5dk da 1 sonra 3 dk da 1e duştu ben ebeye yalvarıyorum "ebe abla nolur sezeryan olsun ben normal yapmayacağım cok canım acıyo" diye doğumhaneyi inletiyorum. Dışarda seslerimi duyanlar "tımarhanemi burası" diye yorumlarda bulunmşlar
Ebe hemşireler temzlik gorevlileri ve yanımda beşinci normal doğumu icin sancı ceken kadın hepsi normal doğurmam icin bana ısrar ediyorlar.
Beşinci normal doğumu icin sancı ceken kadın bana şoyle diyor "ayağa kalk gez acılman hızlanır"
"Ablacım ben normal istemiyorum anlamıyo musun aclılmasın zateen!!" diye bağırıyorum.
Sonra doğumhaneye kayınvalidenmi sokmuşlar bana teselli versin diye kadın gelmiş "yuzuklerini cıkarak gel parmakların şişecek" diye elime sarılıyo
ben "istemiyorum beni anlamıyosunuzzz istemiyorum" diye bağırıyorum:84::84::84:
Sonra KAYINVALİDEMgitti annemi almışlar iceri beni normal doğuma ikna etsin diyeAnnemi gorunce "annee nolurr sezeryan olsun beni anlamıyorlaaar" diye ağlamaya başladım. annem o halimi gorunce tamam yavrum tamam soyleyelim
sezaryen olsun nolur ağlama Allah tan yardım iste diye ağlıyo kadın Daha fazla dayanamayıp doğumhaneyi terk etti fenalaşmış tansiyonu fırlamış dil altı vermişler
sonra iceri kocamı almşlar beni ikna etsin diye kocamı gorunce yine duygulu anlar yaşadım kocamın elini tuttum
"aşkım cok canım a cıyo nolur sezeryan olsun yalvarıyorum " diye ağlıyorum. kocamda dayanamadı " tamam sezeryan olsun soyleyelim" dedi.
bu halimizi goren ebe dayanamadı "senin gibi herkesle bu kadar uğraşırsam işim var tamam yatışını yapıyorum" diye sinirlendi.
eşimede "beyefendi git sende girişi yaptır" dedi. benm uzerimi giydirmeye başladılarben rahat bir nefes aldım sezeryana giriyorum diye
bu arada sancıdan yerlerde surunmeye başladım artıkEbe acımaszıca kolumdan tuttuğu gibi catala aldı beni.
ne olduğunu anlayamadan kendimi normal doğum masasında buldum Herkes toplandı ebe doktor hemşireler ayaklarımı bantla bağladılar kollarımdan da hemşireler tuttu doktor muayene etti vee doğum başlamıştııı
Doğumun en kolay tarafı ıkınmalar başladıı
başımdaki butun hatunlar cok yardımcı oldu "1-2-3 sayıyoruzz sancı geliyorr" ben ıkınıyorumm
herkes moral veriyor" aferin sana aferin cok guzeeeeellllll devam ett bak bebeğin başı gozukuyorrraaaa sacıda varmş bunuunnnnn"
tabii bu cumleleri duydukca ben gucleniyorum daha guclu ıkınıyorum gozlerim kapalı
3-4 ıkınmadan sonra" işteeeee geldiiiii" seslerini duyunca goslerimi actım mor bi bebek
"bu benim mi" diye sordum doktor " burda senden başka doğuran olmadı" dedi
sonra bebeğimi bana yaklaştırdılar yakından baktım ona. bana dikiş atılırken onu seyrettim burnuna bişi sokuylardı. bu arada doktorada "kız gibi yap beni" dedim guldu. espiri yapmamıştım halbuki gercek soylemiştim
sonra alıp goturduler bebeği nereye goturduler diye sordum hemşire: herkesin derdi başka bebekte suslenmeye gitti dedi
ben tekerlekli sandalye ile cıktım doğumhaneden dışardakilerin gozleri bana dikildi . ilk eşime baktım "gordunmu bebeği" dedim.
nasılsın diye soranlarada " hic korkmaım cok kolay oldu.:101:" diye cvp verdim ebe de dahil hepsi kahkahayı bastı " hastaneyi ayağa kaldırdın "diye.
Ebe normal doğum yapacaksın ve bana tşk edeceksin demişti. Bebek doğar doğmaz ebenin yuzune bakıp "cok teşekkur ederim" dediğimi hatırlıyorum
sonra odaya goturduler beni herkes başımda gule eğlene sohbet ediliyodu
sonra giyinmiş suslenmiş Ege kapıdan girdi hepimiz ona odaklandık,

hayatıma yeni biri girmiş gibi değil de, oğlum hep varmş gibiydi benimle
hayatımın en zor ve en guzel gununu aynı anda yaşadım
normal doğumdan cok korkyuordum sancılar tarif edileemz zorlukta. ama bu normal doğum yapacakları korkutmasın ıkınnmalar doğumun en kolay tarafı
gerisi kendiliğinden oluyor sadece sancılar zorluyor. doğumdan sonra hemen ayağa kalkıp istediğini yapabiliyosunn
Rabbim hepinize nasib etsn kimseyi evlat hasreti ile yakmasın