Agırdı yawrum annenin hayatında hersey cok agırdı ama haklısın.Hicbiri sen kadar senin acın kadar agır gelmedi...29 haftalıktık sen.son zamanlarda gelişmiyordun.Geriliyordun.Son gittigimizde hala 29 gorunuyordun.Renkli doplor istedi doktor. O hastanenin radyoloji uzmanı izindeydi.Doktorum onu beklememizi tercih edecegini soyledi. Bilseydim acil durum oldugunu baska hastanede yaptırırdım kuzum. Randewumuza 1 gun kala sabah kanamam oldu.Suyum geldi sandım.6 eylul sabahı Doktora gittigimizde hala 29 haftalıktın.Hic gelişmemiştin 1 haftada.Acil renkli doplore girdik.Plasenta kireclenmesi yaslanmasından dolayıymıs gelişmemen.Hemen sezaryenle aldılar seni.Nasıl strest olmustum.Tum bedenim inanılmaz gerilmişti. Gozumu ameliyathanede actım.Cıkarken gozlerim babanı arıyordu.Meger senin yanına gitmiş.Seni hemen kuvoze aldılar.Odama giderken ablamın gozleri dolu dolu olan bakıslarıyla karsılastım.Hulya kızın cok guzel dedi.O narkozun etkisiyle hayal meyal rahatladıgımı hatırlıyorum.Zaten ben seni kaybedecegimi hic dusunmemiştimki guzel kızım.O gunun aksamı saat 9da seni gormeye indik babanla.Bi sana baktım bide babana.Bu kadarmı benzer dedim.Babanın kopyasıydın melegim.Ertesi gun beni aksama dogru taburcu ettiler.Seni orda bırakıp ewe gelmek okadar zor gelmiştiki yawrum.beşigin bombos karsımda duruyordu ama gelecek kızım diyordum.Umudumu hic yitirmedim.3 saatte bi sut sagıyordum sana.Sen anne sutunu almıyordun ama ben sagıyordum.Sana yasattıklarımın cezasını veriyordun belkide bana.Haklıydın ne diyimki kızım.12 gun gidip geldik sana.kokladım seni optum o pamuk ellerini.Konustum senle.İlk defasında acıktı gozlerin.Gozgoze gelip bakısmamızı hatırlıyorum.Beni neden dusunmedin der gibiydin kızım.Engel oldular kızım bende ne onlara ne kendime engel olabildim.Sonraki gelişlerimizde hep uyuyordun.15 eylul gunu guzel bi haber aldık.Anne sutunu almaya baslamıstın.Buyuk bi umut oldu bize bu.Ama cok uzun surmedi bu mutluluk kızım.Ertesi aksam geldigimizde hemsire senin cok zor bigun gecirdigini soyledi.kolların mosmor olmustu.Seni ole gormek beni ne hale getirdi bilemezsin kuzum.Doktor işiniz sadece duaya kaldı dedi.Konusamıyordum.Dilim lal olmustu adeta.17 eylul saat 11.45te seni kaybettigimizin haberini werdiler.Senin dogumunla benim beynimdede hipofiz bezi denen bi tumor cıkmıstı ve gozlerim kayma yapmıs cift gorur olmustum.Kendi durumumu hic umursamadım melegim.Tek derdim senin ii olmandı ama bu mutlu haber yerine kara haberin geldi.

Siyah bi cantaya koymuslardı kızım seni.Seni gormek icin cantanın fermuarını actım ama seni bi mumya gibi sarmıslardı.İncitirim seni diye acmadım yawrum.Ewimize geldik kızım.Nasıl bi sabır vermiştiki Mewlam aglamadım.Sıktım kendimi bunun icin.bi aglamaya baslarsam kopardım.Hasa Allaha isyan etmemek icin sustum kızım.Yoksa acın cigerimi yaktı gecti kızım.Babanın hıckırıkları hala kulagımda.Onu hic bole aglarken gormemiştim yawrum.Bana caktırmadan seni alıp defnetmişler.Oysa son kez gormek istiyordum seni.Baban iiki gormedin diyor.Simsiyah olmussun kızım.Şimdi mezarınada gelemiyorum.Baban dayanamıyor.4 defa geldim dertlestim senle,gene gelicem melegim.Sana ihtiyacı var bu garip ananın.4.5 ay oldu seni kaybedeli.Sanki daha dun gibi taze acın.İcimdesin Aysenazım hep orda kalacaksın.Seni Cok Sewiyorum benim guzel melegim....


