Ben 17 yaşında bir genc kızım. Bayağıdır forum sitelerine bakmıyordum ancak bugun şans eseri burdaki bir konuyu gordum. Eski bir konu, yurtta kalan bir oğrenci, oda arkadaşının lezbiyen olmasından yakınıyor. Konuya yapılan yorumlarda eşcinsellere yonelik hakaretleri gorunce bir tuhaf oldum. Ben de bir lezbiyenim. Burda oturup eşcinsellik hastalık değildir temalı bir yazı yazmayacağım, zaten internette boyle yazılar bolca mevcut. Ben sadece icinde bulunduğum durumu anneme bile acıklayamamaktan yakınıyorum. İnsanların hakkımda ne duşunduğunu pek onemsemem. Ancak değer verdiğiniz insanlar sizi aşağı gorunce bu gercekten can yakıcı oluyor. Nil Erkoclar'ın cinsiyet değiştirdiği haberini duymuşsunuzdur. Annem de duymuştu. İğrenc olarak nitelendirmişti. Hayır, ben cinsiyet değiştirmeyeceğim, oyle bir isteğim hic olmadı. Ama sonucta normalin dışındayım. Annemin boyle homofobik konuşmalarını duydukca kotu oluyorum. Onunla konuşmak icin zar zor topladığım cesaretim anında kırılıyor. Muhtemelen oğrenince benden nefret edecek, bana cocuğu değil duşmanıymışım gibi bakacak. Zaten ailem erkek arkadaş konusunda oldukca katıdır. Kız arkadaş konusundaki tepkilerini acıkcası tahmin bile edemiyorum. Artık soylemekten de vazgectim. Evet, illa ki sonunda oğrenecek ama en azından o zamana kadar aramız iyi kalabilir. Buraya bunları yazmamın nedeni ise sitede cocuk sahibi bayanların cok sayıda olduğunu duşunmemdir. Sizin cocuklarınız da farklı cinsel eğilimler icerisinde olabilirler. Boyle bir durum karşısında onlara daha sıkı sarılmanızı rica ediyorum sizlerden. Cunku bu onun kendi elindeki birşey değil ve tutunacak tek dalı sizsiniz. Cinsiyeti değişebilir ancak o hala sizin cocuğunuzdur. Onu otekileştirenler arasında olmayın.
Okuyanlara teşekkurler, umarım kendimi anlatabilmişimdir.
