cocu o

"Cocuk Haklarına Dair Sozleşme" 20 Kasım 1989 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından ve 9 Aralık 1994 tarihinde T.B.M.M. tarafından kabul edilmiştir.

Ben cocuğum, on sekiz yaşına kadar bir cocuk olarak vazgecilmez haklara sahibim.


Burada yazılı olan haklar, butun cocuklar icindir; beyaz cocuk, kara cocuk, kız cocuk, erkek cocuk fark etmez. Do du umuz yer, konuştu umuz dil de fark etmez. Buyuklerimizin inanclarının, goruşlerinin farklı olması yuzunden cocuklara ayrım yapılmaz. Bu haklara sahip olmak icin cocuk olmak yeterlidir.


Buyukler cocuklarla ilgili butun yasalarda, butun girişimlerde once cocukların yararlarını duşunurler. Buyuklerimiz bu odevlerini yapamıyorsa devlet cocuklara bakar ve korur.


Burada yazılı olan haklarımın uygulanması icin gereken her turlu caba gosterilir. Haklarımdan yararlanmam butun devletlerin guvencesi altındadır.


Bizi buyuten, yol gosteren buyuklere bizi daha iyi yetiştirsinler diye yardım edilir.


Cocukların yaşamını korumak herkesin ilk gorevidir. Yaşamak her cocu un en temel hakkıdır.


Her cocuğa doğduğunda bir isim konur. Devlet bu ismi kaydeder. Cocuğa kimlik verir. Artık cocuk o devletin vatandaşı olur.


Konan ismim, kazandı ım vatandaşlık hakkım ve aile ba larım korunur. Bunları de iştirmek icin baskı uygulanmaz. Bunlar benden alınırsa butun devletler ona karşı cıkar.


Cocuğu ailesinden kimse koparıp alamaz. Ama bazen de anne baba cocu a bakamaz durumda olabilir. Cocuk bu durumdan zarar gorebilir. Cocuk zarar gormesin diye cocu a başka bir bakım sağlanır. Bu bakım sırasında cocuk anne ve babasıyla duzenli goruşebilir.


Ayrı ulkelerde yaşayan anne baba ve cocukların birlikte yaşamaları icin her turlu kolaylık gosterilir.


Cocuklar anne ve babalarının birlikte izni ve haberi olmadan başka ulkelere goturulmezler, oralarda bırakılmazlar. Bunu yapanlara karşı mucadele edilir.


Beni ilgilendiren konularda benimde goruşlerim alınır. Buyukler beni dinlerler. Duşuncemi o renmeye ozen gosterirler. Cok kucuksem bir buyuk de benim adıma konuşabilir.


İsteklerimi ve duşuncelerimi secti im bir yolla acıklayabilirim, resmini cizebilirim yada yazabilirim. Ama bazı konularda başka kişiler ve toplum zarar gorecekse o konudaki kurallara da uymam gerekir.


Biz cocukların duşuncelerini geliştirmeleri ve istedikleri dini secmeleri hakkına saygı gosterilir. Bu konuda bizi yetiştirmekle yukumlu olan buyuklerimizin de bize yol gosterme hakları ve gorevleri vardır. Onlara da saygı gosterilir.


Arkadaşlarımla barış icinde toplanabilirim. Dernekler kurabilirim. Kurulu derneklere uye olabilirim. Cocuklar onurlu ve saygın birer insandır. Hic kimse onların onurlarını kıramaz, onları kucuk duşuremez yaşadı ı konut ve kurumdaki ozel yaşantısına karışamaz. Bu haklarımız yasalarla korunur.


Yetiştirilmemizden en başta anne babamızın ya da onların gorevini ustlenen buyuklerimiz sorumludur. Onların bu gorevlerini en iyi bicimde yapabilmeleri icin her turlu kolaylık sa lanır, gerekiyorsa yardım edilir.


Yetişmemizden sorumlu olanlar bu haklarını cocuklara zarar verecek şekilde kullanmazlar.


Cocukların bu turlu zararlara u ramaması icin her turlu onlemi alma devletin gorevidir.


Cocuklar ailelerinden yoksun kalabilirler. Bazı aile ortamları ise cocuklar icin yararlı olmayabilir. İşte o zaman cocukların devletten ozel koruma ve yardım alma hakları vardır. Anne babasıyla birlikte olamayacak cocukların aile yoksunlu u cekmemesi icin onlara iyi aileler bulunur. Bunun icin cok dikkatli bir araştırma yapılır.


Cocuklar başka ulkeye gitmek zorunda kalırsa, o ulkede cocukları korur. Birbirinden ayrı kalan anne ve baba birleştirilmeye calışılır.


Ozurlu cocuklar ozel olarak korunurlar. Kendilerine yeten birer saygın insan olmaları sa lanır. Devlet onların bakımları e itimleri ve iş sahibi olmaları icin gerekli kurumları oluşturur. Ailelerine her turlu yardımı yapar.


Sağlığım ve hastalıklardan korunmam devletin ve toplumun guvencesi altındadır. Bunun icin beslenmeme, aşılarımın yapılmasına, cevrenin temizli ine dikkat edilir. Hastalanırsam tedavi edilirim.


Kreşler, cocuk yuvaları, yurtlar, okullar, cocuk hastaneleri cocukların haklarına uygun olarak, cocuklara daha iyi bakmak icin yeniden duzenlenirler.


Butun cocukların sağlıkları, eğitim hakları, beslenme ve bakımları guvence altına alınır. Bana bakmakla yukumlu olanlara bana daha iyi bir yaşam sağlamaları icin gerekirse giyim, barınma ve beslenme konularında yardım edilir, destek olunur.


Eğitimi eksiksiz yapabilmem icin desteklenir ve korunurum. İlko retim herkes icin parasızdır, kız olsun erkek olsun her cocuk icin zorunludur.


Boş zamanlarımı de eğlenrlendirmem, oynamam, eğlenmem icin oyun bahceleri, cocuk kulupleri, kitaplıklar,spor okulları acılır. Her cocuk boyle faaliyetlere ozendirilir. Bunlardan yararlanmak hepimizin hakkıdır.


Ben cocuğum; buyukler gibi bir işte calışamam. Ben okula gider ve oynarım. Eğer calışmak zorunda kalırsam yapaca ım iş e itimime engel olmamalı, sa lı ımı bozmamalı, bence zararlı alışkanlıklar yaratmamalıdır.


Cocuklar zararlı maddelere karşı korunurlar. Bunları uretenler ve cocuklara verenler cezalandırılır. Bedenim bana aittir. Beni bedensel ve ruhsal yonden orseleyecek hicbir yaklaşıma izin verilmez.


Cocukları kacırıp kotu kişilere satan, onları uygunsuz şekilde calıştırmak isteyenlerle tum devletler mucadele ederler. Cocukları korurlar.


Buyukler kendi cıkarları icin cocukları kullanmazlar.


Hicbir cocuk insanlık dışı yontemlerle yada aşa ılanarak cezalandırılamaz. Cocuklar suc işlemişse uygulanacak cezalar yaşına uygun, gelişmelerini engellemeyecek ve e itsel olmalıdır.


İnsanların birbirini oldurmesi kotudur. Savaş insanların birbirini oldurmesidir. Cocuklar savaştan korunmalıdır. On beş yaşından kucuk hicbir cocuk askere alınmaz.


Eğer cocuklar ceşitli nedenlerle zarar gormuşlerse bedensel ve ruhsal sa lıklarına yeniden kavuşmaları icin tum onlemler alınır. Yeniden topluma kazandırılırlar.


Cocuklar sucun ne oldu unu bilmezler. Bilerek ve isteyerek kimseye zarar vermezler. Suc işleyen cocukların yeniden topluma kazandırılması icin ozel yasalar cıkarılır, ozel kuruluşlar oluşturulur.


Eğer bir ulkenin yasaları bu cocuk hakları sozleşmesine uygunsa de iştirilmez. De ilse de iştirilir.


Cocukların haklarına ilişkin tum bu ilkeleri hem cocuklar hem de buyukler o renmeli ve o retmelidir. Bu nedenle bu bildirge "buyukceden" "cocukcaya" cevrilmeye calışılarak oluşturulmuştur.