Can Dundar


“Yaratılanı Yaradan’dan oturu seviyor”du sozde...
Palavra!
Hele bir yol inşaatına karşı cık da gor...
Maske anında duşuyor. Dil catallaşıyor.
Yeni damga:
“Ateist.”
ODTU’luler, on binlerce oğrencinin emeği, on yılların sabrıyla buyutulmuş guzelim ormanın katledilip yerine yol yapılmasına karşı cıktı ya...
“Yolu bu solculara rağmen, o ateistlere rağmen yaptık” diyor HunkÂr... Nefret soylemiyle bağırıyor:
“Bunlar terorist, bunlar ateist”...
Bir ODTU’lu olarak kendisine aynen iade ediyorum:
Sensin terorist!
Ağacı buyuten biziz, kesen sen...
Talana “Dur” diyen biziz, yol veren sen...
Hukuku mudafaa eden biziz, katleden sen...
Gencleri kurşunlayan polise “Kıymayın” diye feryat eden biziz, onları “Destan yazdılar” diye oven sen...
Zulmun kabardığında camiye sığınan biziz, sığınanları “İcki ictiler” yalanıyla lanetleyen sen...
Hırsızı takip eden biziz, takdir eden sen...
Evladımıza “Haramdan uzak dur” diyen biziz, “Evdeki dolarları sıfırla” talimatı veren sen...
İnsanı insan olduğu icin, ayrım gozetmeksizin seven biziz, muhaliflerine “Ateist” diye, “cocuksuz” diye hakaret eden sen...
Hal boyleyken, biz “ateist”iz, mumin sen; oyle mi?
Aynı şeylere inanmadığımıza şukrediyor insan...
Bir teşekkur
Ataturk’ten başlayarak cocuğu olmayan veya cocuklarına, akrabalarına hırsızlık yaptırmayan, iktidar olmuş tum liderlere, İsmet İnonu’ye, Bulent Ecevit’e, Deniz Baykal’a, Erdal İnonu’ye, İsmail Cem’e, Fahri Koruturk’e, Ahmet NecdetSezer’e, Kemal Kılıcdaroğlu’na ve adını sayamadığım diğerlerine saygılarımı sunuyor, teşekkur ediyorum.
“Yeni cocuklar”ı gordukten sonra, kıymetiniz bir kat daha arttı gozumuzde...