merhaba arkadaşlar..3 yaş 3 aylık bir oğlum var..ileri derecede bana bağlandı..son 4-5 aydır boyle..evin icinde bile başka odada olsam gittim sanıyor..seslenince ses vermezsem dehşete kapılıyor resmen..ses verince orada olduğumu anlayınca sorun yok..tuvalete beraber gidiyoruz..onu birine (anneanne, babaanne. baba) bırakıp bakkala gitmeyi gectim kapıyı acamıyorum..bazen acayip bunaltıyor bu insanı..ama hayatında onun yaşı acısından bazı onemli değişimler oldu..mesela ben calışıyordum babaannesi bakıyordu. bazen benim annem izmirden geliyordu neyse babaanne hafta icleri biz calıştığımız icin bizde kalıp oğluma bakıyordu, rahatsızlandı ameliyat oldu, bakamayacağı icin o gitti evden, ben işi bıraktım oğluma bakmaya başladım..kısa zaman sonra baba iş gereği istanbula gitti..biz ankarada ikimiz kaldık..izmire geldik 3-4 ay anneanneyede alıştı istediğim kadar bırakıp gezip işimi halledip eve geliyordum hic sorun yoktu.. ankaraya donduk ikimiz kaldık..yani kasımdan beri falan herkes gidip sırf ikimiz kalınca başladı bu bağımlılık..şimdi ne babaanne ne baba nede anneanne ile bile kalmıyor ellerini bile tutmuyor coğu zaman anne de anne..bu artık bence davranış bozukluğu olmaya başladı..huzurlu mutlu gulec bir cocuk..ne zamanki denemek icin utku ben bir ekmek alıp geleyim anneannenle oynarsın sen diyorum mesela yuzunde bir korku panik asla izin vermiyor..ağlamaya başlıyor..beraber cıkasak sorun yok ama beni asla bırakmıyor..onu gitmekle gelmemekle vs asla tehdit etmedim..cok ozen gosteriyorum korkutmamak icin..ama uzuluyorum bu nereye varacak..benzer şeyler yaşayan varmı benimle paylaşırmısınız.. neler yaşadınız? neler yaptınız? cozdunuzmu? cozduyseniz nasıl? şimdiden teşekkurler..