Oncelikle herkese selamlar. Belirtilerim baş ve kasık ağrısıyla başlamıştı, calıştığım icin yorgunluktandır diye hic umursamadım. Gunum gecmişti ve buna buluntılar da eşlik etmeye başlamıştı. Hemen bir test alıp yaptım ve evlenmeyi iki ay olmasına rağmen cok istediğim şey olmuştu. Artık bir anne adayıydım. Hamileliğim aşırı bulantı eşliğinde geciyordu sadece altı kilo alabilmiştim ve buna rağmen allaha şukur oğlum sağlıklıydı. Gunler gecmek bilmiyor derken, son ayımızı doldurmuştuk. Ben de doğuma dair hicbir belirti yoktu: sancı, ağrı vs. Kontrollerim sıklaşmıştı ve doğumum olmuyordu. Minik prensim 41+3 haftasındaydı. Doğuma alındım, muayene edildim ve sezaryene karar verildi. Cok heyecanlıydım ve dr.um epidural anestezi yapacağız deyince, heyecanım zirvelerdeydi. Oylece yapıyorum ne olduğunu, ne yapıldığını bilmeden. Başımda bekleyen dr.a başladılar mı diye sorduğumda şimdi sesini duyacaksınız dedi ve o an , ağlayışını duyduğum o an hicbir kelimeyle ifade edilemez. Şu an prensim iki hafta sonra 1. yaşını kutlayacak. Zaman hic gecmesin, hep kucuk kalsın, hep kollarımda kucağımda olsun derken; ne cabuk bir oldun prensim. Bu duygu, annelik duygusu bambaşka birşeymiş dilerim Rabbime evlat ozlemiyle yanan herkese nasip etsin...

Kadınlar Kulubu Mobil uygulaması kullanılarak gonderilmiştir.