bunaldım artık. ne yaoacağımı bilemiyorum. her şeye ağlıyor yaa.
-kızım yemeğini ye..
-yemicem ben.
-kızım ye..
-ığğğğğğğğğğ....


bunaldım bu anları ve benzerlerini yaşamaktan.... dejavu..
gecen sene anneanne baktı bir donem, bir donem de babaanne baktı.. zaten baba da ilgileniyor surekli... sevilen, ilgilenilen herşeye sahip bir cocuk. ben değil de babası nerdeyse bir dediğini ikiletmiyor ama ikimizin uyumsuzluğundan mıdır bilmem bu cocuk uyuzun biri oldu cıktı.. bi care???