İşte benim hikayem;
22 kasım gunu sabah lekenmem oldu birden ama varla yok arası hemen doktora gittik hafta sonu olduğu icin acil doktoru baktı ve rahim yumuşamış serum takalım pazartesiye kadar bişey olmaz acılma yok dedi.. serum taktılar. 23 kasım pazar gunu gayet iyiydim evdeydim hic birşeyim yoktu. Hatta misafir bile ağırladım. pazar gece yine lekelenmem oldu ama sancı yoktu..Gece dortte hafif sancılar başladı ama sanki gaz sancısı gibi kesilmeyen bir sancı.. Sabahı bekledim.. Sabah kalktım duşumu aldım hazırlandım ve kendi doktoruma gittik. Muayene etti ve rahim acılmış ama 1 santim bile değil belki enfeksiyondandır deyip antibiyotik verip eve gonderdiler. Geldiğimde sancım yoktu.. Yattım uyudum evi topladım yemek yaptım herşey yolundaydı. akşam altıda eşim geldiğinde sancılarım artmaya başladı ama doktoruma guvendiğimden doğumun başladığını anlamadım.. Yemek masasından kalkıp salona giderken birden suyum geldi ve ne olduğunu anlamadım.. Ne yapacağımızı bilemedik eşimle.. O şokla masayı mutfağı filan topladım ve hastane yolunu tuttuk
Sancılarım 10 dakikada bir vuruyodu ve gittikce şiddetlenmişti artık. Nobetci doktor muayene etti ve acılmanın 7 santim olduğunu doğumun başlamadığını soyledi.. o kadar cok şaşırdım ki cunku hic aşırı sancım olmamıştı ve kızım cok az bir sure sonra gelicekti.. Hemen sancı odasına alındım.. Gerekli ilaclar ve sonunda suni sancı denen şey verildi.. İşte ozaman başladı herşey.. Sancılarım birden arttı sıklaştı ve doğumhaneye alındım sonunda.. Zordu tabi kolay diyemem..Hayatımda yaşadığım en zor olaydı.. Ama sonu oyle guzel bitti ki… Saat 7:00 ’de gittiğim hastanede saat 21:20 ’de kızım 2830 kilogram olarak artık kucağımdaydı ve ben hic bir şey anlamamıştım ne zaman başladı ne zaman bitti..Şimdi minik kızım karşımda mışıl mışıl uyumakta..
Benim doğumum kolaydı cok şukur. Rabbim herkese boyle kolay doğumlar nasip etsin inşallah….