Hamileliğim boyunca doğumumun gecikmesinden cok korktum. Ozellikle ben 7 aylık hamileyken 41+4 de bebeğini olu olarak dunyaya getiren bir tanıdığımız beni cok etkiledi.
Yaşadığım ulkede 42. Hafta dolmadan herhangi bir mudahalede bulunmuyorlar bebeği almak icin en cok bu durumda beklemekten korkuyordum. Bu sebeplerle, son gunlerimde pilates topu uzerinde bayağı oturdum. Doğumu hızlandıran cay ve hap kullandım. Eşimle ilişkiye girdim sıksık. Goğus simulasyonu falan ne varsa denedim
SANCILAR BAŞLIYOR...
Muhtemel doğum tarihime 1 gun kala akşam yatmadan hafif bel ağrım vardı, sabah 5 bucukta her zamanki gibi tuvalete kalktım. Donuşte adet sancısı ile ishal sancısına karışık bir sancı girdi, 1 dk sonra gecti. Sonra acaba bu o mu dedim. Heyecanla beklemeye başladım. Yaklaşık 7 dk sonra ikinci bir sancı daha. Sonra hemen umutlanma dedim kendime yine bekledim. Sancı gelmesini yine gelince heyecanlanıp gozum saatte beklemeye başladım. Boylelikle 1 saat boyunca 7-11 dk aralıklı sancılar devam etti.
Eşim işe gitmek icin uyandı, ona kahvaltı hazırladım. Sonra sancılarımın başladığını soyledim. Ama doğumun başlamasının uzun sureceğini bildiğimden işe gitmesini istedim.
Eşim gidince sancıları saymaya devam ettim, 10dk da 1 geliyordu. Zamanla duzensizleşti biraz 9-17 dk arası değişti. Acaba yalancı sancı mı diye korktum. Cunku duzenli olması gerekiyordu.
Annemle dışarı cıktık bebeğe banyo almamıştım ona bakmaya, hem de yurursem doğum hızlanır belki dedim. 1 saat falan yuruduk, 3 dukkan gezdik.Yuruduğum muddetce sancılar 5-6 dkda 1 geliyordu, eşimi aradım saat 4 e geliyordu. İşini biraz erken bitirip gelmesini soyledim. Hastanemiz biraz uzaktı.
Saat 6ya doğru eşim geldi. Sancılarım daha da şiddetlenmişti ama hala 10dkda 1geliyordu. Saat 11e kadar boyle devam etti. Şiddeti arttı ama sıklaşmadı. Biraz uyuyup dinlenmek istedim. 10dkda bir sancıyla uyanarak 1 saat uyudum. Sonra sancıların acısından uyuyamadım.
HASTANEYE GİDİŞ...
Gece 2 ye doğru sancılar 5-6 dkda 1 geliyordu. yola cıktık, arabada cok şiddetlenince ve 3dkda 1 gelmeye başlayınca yolda doğuracam sandım. Ama hastaneye vardığımda sıklık yine azaldı. Hatta beni kontrol eden ebe ciddiye almadı. Alttan bakınca sadece 2 cm acıldığımı soyledi. Sancılarım başlayalı 24 saate yaklaşmışken hayallerim yıkıldı, cok uzuldum cunku 4cm de epidural alacaktım. Beni eve geri gondermek istedi. Ama evimizin uzak olduğunu soyleyince biraz daha tutmaya karar verdi. Artık acım fazlaydı epidural alacağım anı iple cekiyordum.
Hastaneye yatışımız yapıldı, ertesi gune kadar inleye inleye, annem ve eşime masaj yaptıra yaptıra bekledik. Ertesi gun saat 12 civarı tekrar acıklığıma bakıldı, hala 2 cm ama bebeğin kafası cok cok aşağıda dedi ebe. Ağlamaya başladım. Epidurali şimdi verin dedim olmaz dediler. Oksijen verdiler acımı hafifletmesi icin ama doğru duzgun kullanamadım. Saat 3 e doğru ebe gelip yurumemi merdiven cıkmamı falan istedi, yururken 2 dk da 1 sancılanıyordum yatarken 5dk ya kadar gelmediği oluyordu.
Zorla merdivenlere gittim eşimle geri donduğumuzde ebe tekrar baktı acıklığıma 3cm olmuşsun dedi, yalvardım 4 cm beklemeyelim artık dayanamıyorum diye. Tamam dedi doğumhaneye sevkimi yaptı.
DOĞUMHANEYE GİDİŞ...
Artık epidurali alacağımın sevinciyle oksijene sarıldım, sancılarımı epey hafifletti bu sefer sakin sakin cekince. Sarhoş gibi oluyordum ama acım %50 azalıyordu. 5te doğumhaneye gittik epidural verilene kadar oksijenle idare ettim yine, aynı zamanda da kendime kızdım neden bu oksijeni daha once kullanmaya başlamadım diye. Epiduralim yapıldı, yarım saat sonra sancılarım kesildi.
O anki mutluluğumu tarif edemem. Sancı yok ama bebeğimi bekliyorum cok keyifliydi. Arada bebeğin kalp atışları duşuyordu. Kordonunun uzerinde oturuyormuş sanırım pozisyonumu değiştirince geciyordu. Hemşire suyumu patlattı. Acıklığıma baktı 5cm olmuştum. Annem ve eşimle konuşa konuşa zaman gecirdik, Saat 9.15de doktor geldi, kalp atışlarının duşmesinin normal olduğunu ama hala acıklığım artmadıysa suni sancı vereceğini soyledi. Acıklığıma baktığında ağzı acık kaldı. Bebeğin başı gorunuyor tamamen acılmışsın. Ikın bakalım dedi. Ikındım. Doğurmaya hazırsın dedi.
DOĞUM ANI..
Ebe nstde sancılarıma bakıp bana soyluyordu. Sancıyla beraber ıkınmaya başladım. Son epidural dozu 2 saat once verildiğinden cok aşırı olmasa da canım acıyordu. Bebeğin inmesinde veya ıkınmamda bir sorun yoktu ama bebek cıkamıyordu darlıktan ebe bana secenek sundu, kesilmek mi istersin, doğal yolla yırtılmak mı? Acılarım cok arttığından aşırı derecede yırtılmaktan ve beklemekten korktum ve kesi daha cabuk olacağı icin kesiyi tercih ettim. Kestikten sonra bebeğim 2. Ikınmada dunyaya geldi.
DOĞUM SONRASI...
Ebe kesilerimi dikerken oğlumu kucağıma verdiler. Gorur gormez aşk yaşamadım ama babası hemen aşık oldu, sadece ağlamak istedim bense, cok duygulandım. Bu benim mi diye duşundum. Şimdi oğlum 6 gunluk oldu, gun gectikce daha cok bağlanıyorum. İcime tekrar geri sokasım geliyor
Doğumdan sonra dikişlerim cok ağrısa da yavaş yavaş iyileşiyorum. Sağlıklı bir evladım olduğu icin şukrediyorum Allah’a.
Normal doğum yapacaklara epidurali tavsiye ederim.