Merhabalar; hamileliğim boyunca bir cok sıkıntı ve stresi yaşadıktan sonra bunun karşılığını almak cok harika.Sizlere musadenizle doğum hikayemden bahsetmek istiyorum.

(39+5). Haftamda 01.02.2012 Carşamba gunu saat 17:00 gibi spinal anesteziyle kızım Beyza 3,300 kg olarak gozlerini dunyaya actı.

Hamileliğim esasında orta şiddette gecti diyebilirim...herkesin bildiği belli başlı rahatsızlıkları yaşadım bende.İlk zamanlarım cok rahattı hep merak icinde geciyordu ilerleyen zamanlarda mide bulantılarım başladı.Mide ekşimelerim ise son zamanlarıma damgasını vurdı diyebilirim...Eşim sağolsun gebeliğim boyunca hep yanımdaydı beslenmeme cok dikkat etti, surekli birşeyler tıkıştırdı ağzıma...Ben 54 kiloyla hamile kaldım ve 66 kıloyla tamamladım...karnımda cıkmadı diyebilirim aslında, hatta goren inanmıyordu 9 aylık hamıle olduğuma son zamanlarda... Gebeliğim boyunca sut tuketimine cok dikkat ettim.. Her hafta balık yedim genelde...Cok keci sutu ictim umarım keci gibi inatcı olmaz kızım Birde hamileliğin ortalarından sonuna kadar surekli hurma yedim doğumu kolaylaştırıyor diye ama normal doğum nasip olmadığı icin cevabını bilmiyorum.Sancılarımın başladığı gune kadar ev işlerinin tamamını yaptım cok ağır işler dışında tabi...Eşimde cok yardımcı oldu sağolsun...Doğumdan 5 gun once kayınvalidem yanıma geldi sağolsun... annmler yanımda olamadılar Doğumdan once kızımın tum eksiklerini aldık gibi...

Gelelim doğuma;

Eşim ve kayınvalidem surekli sancılarımı soruyordu bende walla yok diyordum...Biz 8 kardeşiz annem uzman yani O yuzden anneme telefonda ya nası bişeye benziyo bu sancılar anne nası anlarım gibisinden sordum o da bana gulerek sen merak etme o kendini hissettirir anlarsın demişti .......ve........carşamba sabahı saat 7 gibi bir sancıyla uyandım vurdı ve gecti.Biraz sonra tekrar...7,30 gibi eşimi uyandırdım kalk sanırım geliyo....eşim fırladı hadi hastaneye diye ....hayır hemen değil dedim...sancılar 10 dakıkada bir vuruyordu her vurmasına halıya kapanıyordum Derken git gide sancıların sıklığı ve sertliği artmaya başladı eşim bi yandan dakıka tutuyor kayınvalıdem ortalığı topluyor, heycan hat safhada...sonra duşa girdim uzerimi değiştim doğum cantam eksizsizdi zaten...Eşime coraplarımı cıkart diyorum adam heycandan kendi coraplarını cıkardı hic unutmuyacağım bunu derken saat 9,15 oldu...taksi kapıya geldi ve hastane yoluna duştuk...arabada ben karnım burnumda sancıdan inliyorum arka tarafta, şofor eşime neyi var abi demesin mi neyse arabadan indik asansorle doğumhaneye girdik saat :09:30 gibi .Bennim sancıları goreceksiniz ama cıldırıyorum oyle bağrıyorum ki kulaklar tırmalanmıştır...Hastane geldiğimde 3 cm acılmam vardı hemşire arkadaşım sen oğlen 13:00 gibi doğurursun demişti unutmuyorum nerdeee ) saatler gectikce sancılarım tavana vuruyordu, doktorum muayene etti ve bekleyeceğiz acılmanı dedi, suni felan vermediler...Acılmam ilerleyen zamanlarda 5 cm olmuştu ama ben hala sancıdan ortalığı resmen ayağa kaldıroyordum...Neyse korkutmakta istemiyorum anne adaylarını ama benım yaşadığım sancılar cok fenaydı malesef...Derken doktorum oğleden sonra tekrar baktı ve bebeğin başının takıldığını gelmediğini sezeryana hazır olmam gerektiğini ama yinede bekleyeceğini soyledi...Beni doğum icin iceri aldılar Acılmam 7 cm gecmişti ama bebeğin başı bir turlu gelmiyordu...Ebeler ve doktorum etrafımda ıkın ıkın diye seslenıyorlardı ama olmuyordu, sancılarımın guzel olduğunu soyluyorlardı bu cok guzel işini kolaylaştırcak diyorlardı ama olmadı...Doktorum hemen sezeryan dedi, riske atmayalım artık sen elinden geleni yaptın ama başı gelmiyor dedi...saat: 16:30 gibi ağlayarak ameliyathaneye aldılar beni...Spinal anestezi yaptılar herşeyi gordum diyebilirim...Saat : 17:00 gibi bebeğimi cıkardılar,bir yandan da eşimin bir arkadaşı olan sağlık calışanı doğumu kameraya alıyordu...Bebeğimi sildiler ve bana gosterdiler benim dikişlerim atılırken sonra kundaklayıp cıkardılar ameliyathaneden ve babasına vermişler...bende 15-20 dk sonra cıktım ameliyathaneden ve odaya goturduler beni sedyeyle...Emmesi icin verdiler bana ve anında yapıştı fıstığım memeye doktorum 2 gun yatırdı beni hastanede..kayınvalıdem ve eşim refakat ettiler sağolsunlar...hep yanımdaydılar...Şu an evdeyim ve dikiş yerlerimde cok sancılarım oluyor, baş ağrısı ise şeytan kulağına olmadı....Gozunuzu korkutmak istemem korkmayında, her guzelliğin bir zorluğu illaki olacak...O sancılar gun gelir unutulur.. Her ne kadar oncesinde ve sonrasında sancılar sıkıntılar cekilsede buna gercekten değiyor....Kızım şimdi uyuyor dun banyo yaptırdık hava soğuk diye bugun yıkamadık...Allah herkese nasip etsin diyorum inşallah...Cok uzatmadım umarım atladığım cok şey var tabi ama sorusu olan olursa cevaplarım...iyi akşamlar dilerim...